Wspaniała ♡

Wspaniała ♡

„Opowieści zwierzoduchów” to zbiór kilku historii, w których występują różne Wielkie Bestie, a wszystkie łączą się tym, że kraina Erdas wkrótce pogrąży się w wojnie. Wielkie Bestie raz występują jako główny bohater opowiadania, innym razem pojawiają się na krótko. Są to ogromne zwierzęta obdarzone niebywałym wzrostem, siłą i mocą. Wszystkie opowieści, z pozoru zupełnie różne, ostatecznie łączą się we wspólną historię, a w zasadzie jej początek, przez co od razu ma się ochotę sięgnąć po inne książki z tego uniwersum.

Nie czytałam wcześniej żadnej książki z serii Spirit Animals, jednak po przeczytaniu tych krótkich opowiadań sądzę, że jest to świetne uniwersum, które wzbudzi wiele emocji i radości w młodszym, ale również i starszym czytelniku. Koncepcja duchowych i fizycznych towarzyszy w postaci zwierząt, które mogą przyjmować formę tatuażu oraz przekazywać część swoich cech charakterystycznych osobom, z którymi są związane robi ogromne wrażenie. Niesie też szeroką gamę możliwości dla autorów, bowiem wielu pisarzy miało swój wkład w całą serię jak i same „Opowieści zwierzoduchów”. Jestem pewna, że są to książki mocno oddziałujące na wyobraźnie i niosące ze sobą wiele niesamowitych przygód!

Świat opisany w tej książce jest bogaty i podobny do naszego, lecz za sprawą zwierzoduchów i Wielkich Bestii nabiera cudownego, magicznego klimatu. Jestem bardzo ciekawa jakie historie zawarte zostały w dwóch seriach Spirit Animals i z pewnością będę je w ciemno polecać wszystkim znajomym dzieciakom :D

„Opowieści zwierzoduchów” to zbiór kilku historii, w których występują różne Wielkie Bestie, a wszystkie łączą się tym, że kraina Erdas wkrótce pogrąży się w wojnie. Wielkie Bestie raz występują jako główny bohater opowiadania, innym razem pojawiają się na krótko. Są to ogromne zwierzęta obdarzone niebywałym wzrostem, siłą i mocą. Wszystkie opowieści, z pozoru zupełnie...

Książka „Spirit Animals. Opowieści Zwierzoduchów” zaczyna się w chwili, kiedy jedna z postaci patrzy w ciemność, a w jej dłoniach przelewa się kropla zmiany, zwana „żółcią”. Postać wydaje się chytra i dwulicowa, co zdecydowanie nie zjednuje jej sympatii czytelnika. Nie jest jednak typowym czarnym charakterem, to raczej błądzący, rozdarty wewnętrznie i niepewny siebie małolat, którym z łatwością można manipulować.
więcej na http://szuflada.net/

Książka „Spirit Animals. Opowieści Zwierzoduchów” zaczyna się w chwili, kiedy jedna z postaci patrzy w ciemność, a w jej dłoniach przelewa się kropla zmiany, zwana „żółcią”. Postać wydaje się chytra i dwulicowa, co zdecydowanie nie zjednuje jej sympatii czytelnika. Nie jest jednak typowym czarnym charakterem, to raczej błądzący, rozdarty wewnętrznie i niepewny siebie...

Choć jest to tom ostatni, to jednak ja wolałabym przeczytać go właśnie na początku, nie na końcu. Poznajemy w nim wszystkie Wielkie Bestie, z którymi później zobaczymy się w kolejnych tomach. Będą to sprzyjające ludziom wielgachne zwierzęta jak wilk Briggan, lamparcica Uraza, panda Jhi i sokolica Essix, nieskore do pomocy gatunkowi ludzkiemu łoś Tellun, baran Arax, dzik Rumfuss, słoń Dinesh, niedźwiedzica Suka czy orzeł Halawir, sprzyjająca tylko na odległość ośmiornica Cabaro i łabędzica Ninani oraz groźne i żądne władzy nad światem ludzi goryl Kovo oraz żmija Gerathon.

Poznamy świat skalistego i pustynnego Stetriolu, kontynentu-państwa, które ze wszystkich sił chce uszczęśliwić młody król Feliandor. Pragnienie przyniesienia ludziom dobrobytu oraz prześcignięcie w dobrym rządzeniu swego ojca sprawia, że w sercu młodzieńca łatwo zasiać dość kontrowersyjny pomysł: pójście na skróty. Pierwszym krokiem będzie przywołanie zwierzoducha nie za pomocą Nektaru, a substancji nielegalnej i eksperymentalnej, Żółci. Powoduje ona, że przywołane zwierzę staje się nie towarzyszem, z którym trzeba nauczyć się współpracować, a bezwolnym niewolnikiem. Kolejnym nie wymyślanie sposobu użyźnienia ziem, by niedostępne tereny Stetriolu były zamieszkałą krainą, a podbicie innych krajów. Wszystko by żyło się lepiej.

Jednak nie same zwierzęta są tu bohaterami, ale i ich przywołujący. To Naznaczeni. Spośród ludzi tylko niewielki procent potrafi przywołać jakiegokolwiek zwierzoducha, dlatego to tak cenny dar. Ci, którzy poprzysięgli walkę z Pożeraczem, jak nazywają króla Feliandora, założyli dla odróżnienia od innych partyzantów zielone płaszcze. W tym tomie poznamy Tembo, który przyzwał koczkodana czy Katalin i jej dzielną czarną norkę. Poznamy też Yin, która nie jest Naznaczoną, ale potrafi znieść wiele, by tylko odnaleźć leczącą każdą chorobę pandę Jhi. Wszyscy oni wpłyną na Wielkie Bestie na tyle, że te będą chciały pomóc ludziom w walce z Pożeraczem.

Więcej na https://konfabula.pl/seria-spirit-animals/

Choć jest to tom ostatni, to jednak ja wolałabym przeczytać go właśnie na początku, nie na końcu. Poznajemy w nim wszystkie Wielkie Bestie, z którymi później zobaczymy się w kolejnych tomach. Będą to sprzyjające ludziom wielgachne zwierzęta jak wilk Briggan, lamparcica Uraza, panda Jhi i sokolica Essix, nieskore do pomocy gatunkowi ludzkiemu łoś Tellun, baran Arax, dzik...

Jak dla mnie to ,ostatnie spotkanie z bestiami . Nie ma tu za wesoło ,zwierzoduchy są dobre i złe ,nie które walczą u boku ludzi ,a innym się nie chce,oj ,fanem tego gatunku nie zostanę .

Jak dla mnie to ,ostatnie spotkanie z bestiami . Nie ma tu za wesoło ,zwierzoduchy są dobre i złe ,nie które walczą u boku ludzi ,a innym się nie chce,oj ,fanem tego gatunku nie zostanę .

6,5

6,5

www.nakanapie.pl

Światu grozi niebezpieczeństwo, przeciwko ludziom wystąpiło jedno z królestw pod wodzą żadnego sławy Feliandora, młodego władcy Stetriolu. Pomagają mu dwie Wielkie Bestie Kovo i Gerathon. Czy ludzie będą potrafili się zjednoczyć, czy pomogą im zwierzoduchy i inne Wielkie Bestie?
Książka podzielona jest na 5 części, każda pisana jest przez innego autora. Trochę obawiałam się tego zabiegu, ale okazało się, że wszystkie współgrają ze sobą, a ostatnia jest połączeniem czterech opowieści. Historia skupia się wokół czterech Wielkich Bestii – lamparcicy Urazy, pandy Jhi, wilka Briggana, sokolicy Essix. Poznajemy je w ramach opowieści o ich mocach, o tym jak walczą, ale przede wszystkim w każdej z nich występują też młodzi ludzie, którzy podążają śladami Wielkich Bestii, aby prosić je o pomoc. Ludzie łączą się z zwierzoduchami niewidzialną więzią przejmując ich moce, ale jednocześnie są sobą, pomagają innym, walczą o dobro. W tych opowieściach ukazane jest również i zło, po jednej i drugiej stronie, najbardziej jednak przeraża obojętność i czekanie na rozwój wypadków – według słów „jakoś to będzie”. Autorzy w sposób bardzo plastyczny ukazali świat fantasy, każda z postaci jest inna, charakterystyczna, dająca się lubić, z którą możemy się utożsamiać, a przede wszystkim brać przykład. Jedynie młody Feliandor, który jest bohaterem pierwszej części ulega złu, widzimy jego przemianę, nie jesteśmy jednak do końca pewni, czy to jego charakter to spowodował, czy jednak magia, której uległ. Największym plusem są jednak konkluzje, do których dochodzimy czytając każdą z części: odwaga, poświęcenie, empatia, altruizm. Dla osób, które bardziej zagłębią się w treść dojrzą jakby odbicie współczesnego świata; dobro, zło i obojętność. Dla młodego czytelnika idealna powieść, każdy z nas chciałby mieć takich zwierzoduchów, przeżywać takie przygody, a przede wszystkim naśladować bohaterów.
Książkę można czytać, jako osobną powieść, ja, mimo, że nie czytałam całego cyklu nie pogubiłam się w fabule, ani w bohaterach. Polecam dla wszystkich, ja na pewno sięgnę po poprzednie części.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję portalowi @nakanapie.pl

www.nakanapie.pl

Światu grozi niebezpieczeństwo, przeciwko ludziom wystąpiło jedno z królestw pod wodzą żadnego sławy Feliandora, młodego władcy Stetriolu. Pomagają mu dwie Wielkie Bestie Kovo i Gerathon. Czy ludzie będą potrafili się zjednoczyć, czy pomogą im zwierzoduchy i inne Wielkie Bestie?
Książka podzielona jest na 5 części, każda pisana jest przez innego autora....

Doskonale znany fanom fantastyki Brandon Mull powraca z przytupem. Jednak książka, o której chcę dziś opowiedzieć nie jest w całości jego autorstwa. Wraz z kilkoma innymi pisarzami stworzył smaczną historię składającą się z opowiadań.





O Zwierzoduchach usłyszeliśmy już jakiś czas temu i śledziliśmy ich losy. Poznaliśmy dzieci, które w pewnym wieku dowiadywały się, że z danym zwierzęciem łączy je bardzo silna więź, która za pomocą magii związuje je ze sobą, dając obojgu nieopisaną moc. A wszystko dzieje się po to, by walczyć ze złem.

Dziś krótko o ostatnim tomie niezwykłych przygód Zwierzoduchów i ich opowieściach, bo to właśnie z ich perspektywy patrzymy na rozwijającą się fabułę. Kovo, Jhi, Brigana, Essix i Urazy to pięć różnych zwierząt, których historię poznajemy.



Jest to wydanie specjalne powieści, nie raz i nie dwa nazywane przez fanów gatunku "zapełniaczami", które w większy lub w mniejszy sposób uzupełniają wcześniej wydany cykl. W tej sytuacji można odnieść takie wrażenie, ale nie wpływa to na odbiór powieści i jej wyjątkowość.



Walka dobra ze złem, to zawsze świetny pomysł na książkę, a morał sprytnie wpleciony w historię i ukolorowany wspaniałą baśnią obroni się sam. W przypadku tej niewielkiej powieści mamy dokładnie tego rodzaju wyznaczniki. Uniwersum jest skomplikowane, wielkie i majestatyczne, postaci barwne, charakterne i całkiem od siebie różne, a historia utkana jest niezwykle pieczołowicie i z wielką starannością.



Każde dziecko ma swojego ulubionego superbohatera. Każde przechodzi przez fascynację Supermenem, Avengersami czy Spidermanem. Jestem pewna, że te postaci są równie wspaniałe jak te filmowe, choć może w przypadku Zwierzoduchów więcej jest magii i tej fantastycznej otoczki, która wspomaga młodzieńczą wyobraźnię.



Droga młodzieży!

Warto zajrzeć do tych książek. Nie pożałujecie.

Doskonale znany fanom fantastyki Brandon Mull powraca z przytupem. Jednak książka, o której chcę dziś opowiedzieć nie jest w całości jego autorstwa. Wraz z kilkoma innymi pisarzami stworzył smaczną historię składającą się z opowiadań.





O Zwierzoduchach usłyszeliśmy już jakiś czas temu i śledziliśmy ich losy. Poznaliśmy dzieci, które w pewnym wieku dowiadywały się, że z...

Na pierwszy rzut oka to niezbyt obszerna, prosta historia walki dobra ze złem. Jednak pod tym obrazkiem kryje się o wiele więcej! Autorzy zawarli w tej opowieści cały kanon bezcennych dla młodych ludzi, życiowych drogowskazów. Już na samym początku wyraźnie widać, że ciekawość nie jest dobrym doradcą. Ponadto, cel nigdy nie może uświęcać środków, współpraca może okazać się jedynym wyjściem z kryzysowej sytuacji, a bezinteresowna pomoc, prędzej czy później, doczeka się rekompensaty i to z nawiązką.

Recenzja w całości: https://mamao.pl/spirit-animals-opowiesci-zwierzoduchow/

Na pierwszy rzut oka to niezbyt obszerna, prosta historia walki dobra ze złem. Jednak pod tym obrazkiem kryje się o wiele więcej! Autorzy zawarli w tej opowieści cały kanon bezcennych dla młodych ludzi, życiowych drogowskazów. Już na samym początku wyraźnie widać, że ciekawość nie jest dobrym doradcą. Ponadto, cel nigdy nie może uświęcać środków, współpraca może okazać się...

Brandona Mulla poznałam dzięki "Baśnioborowi" i "Pozaświatowcom", które skubnęłam z półki pewnej osoby, gdy ta patrzyła w drugą stronę. Jego proza charakteryzuje się tym trudnym do zdefiniowania czymś, co sprawia, że każdy, czy to mając 11 czy 111 lat, odnajdzie w niej coś interesującego. Wykreowane przez niego światy, historie oraz bohaterowie fascynują i nie pozwalają oderwać się od lektury.
Nie inaczej było w przypadku książki, która chyba przypadkiem do mnie trafiła, a która jest sygnowana nazwiskiem tego pisarza. Chodzi o "Opowieści Zwierzoduchów". To, co od początku urzekło mnie w twórczości Mulla, czyli głębokie przesłanie ukryte pod na pozór prostą historią, odnalazłam także w tym zbiorze opowiadań spisanych przez różnych autorów: upór w dążeniu do celu pamiętając o tym, że cel nie uświęca środków, współpraca, gdyż nikt nie jest samotną wyspą, czy też pomaganie innym nie patrząc na własną korzyść.
Brandon Mull pisze powieści tworząc światy, dzięki którym można zachęcić do czytania młodych i jednocześnie kształtować ich postawy; w końcu naśladowanie jest najwyższą formą pochlebstwa, a który dzieciak nie chciałby być jak bohater Mulla?

Brandona Mulla poznałam dzięki "Baśnioborowi" i "Pozaświatowcom", które skubnęłam z półki pewnej osoby, gdy ta patrzyła w drugą stronę. Jego proza charakteryzuje się tym trudnym do zdefiniowania czymś, co sprawia, że każdy, czy to mając 11 czy 111 lat, odnajdzie w niej coś interesującego. Wykreowane przez niego światy, historie oraz bohaterowie fascynują i nie pozwalają...