Ta książka może być szkodliwa. Skomplikowane wyliczenia, sprzeczne tezy, błędne informacje, krzywdzące założenia. Nie polecam. Przepisy też bardzo słabe, mnóstwo mięsa i dziwne łączenie składników. Dałam aż 3 gwiazdki tylko dlatego, że autorka wspomina parę razy o tym, jak ważne jest samopoczucie i dopasowanie aktywności i diety do upodobań i możliwości.

Ta książka może być szkodliwa. Skomplikowane wyliczenia, sprzeczne tezy, błędne informacje, krzywdzące założenia. Nie polecam. Przepisy też bardzo słabe, mnóstwo mięsa i dziwne łączenie składników. Dałam aż 3 gwiazdki tylko dlatego, że autorka wspomina parę razy o tym, jak ważne jest samopoczucie i dopasowanie aktywności i diety do upodobań i możliwości.

Do publikacji z 2021 roku...
Powiem tak na pewno lepsza pozycja niż książka Anny Powierzy ("Jak jeść, by nie tyć i nie chorować") która dała mi mało odpowiedzi...
Dorota Drozd postanowiła ukazać temat z bardziej naukowej strony choć nie do końca jej to wyszło bo w sumie co można zmieścić na 70+ stronach gdy resztę zajmują przepisy?

Autorka pisze, ze przyczyną insulinooporności jest nadwaga czyli wynikające z tego nieprawidłowe żywienie (ale to każdy z interesujących się tematem wie) oraz inne niezbadane przyczyny których nie wymienia... I od razu przechodzi do wyliczeń i przedstawienia BMI.

Fajnie, że autorka opisała czym jest insulinooporność oraz skutki insulinooporności - przedstawione za pomocą ładnych obrazków. Tak szata graficzna jest ładna, estetyczna i przejrzysta!.

Podane są przykładowe produkty i ich indeks glikemiczny choć powiem jest ich strasznie mało i tu znowu kłania się liczba stron na materiał właściwy. Dowiadujemy się, że należy jeść produkty z małym IG oraz autorka podaje jak liczyć w produktach oraz wymiennik węglowodanowy i wymiennik białkowo tłuszczowy - no właśnie wspomniana jest tu dieta "Montignaca" i albo mi umknęło z roztrzepania co to za Pan i o co z nim chodzi albo ot tak zostało wspomniane...

Dorota Drozd" pisze "Precyzja komponowania posiłków to połączenie wiedzy o indeksie glikemicznym, kaloriach, wymiennikach węglowodanowych i białkowo-tłuszczowych. Czym są owe wymienniki?" - no tak autorka nie wyjaśnia jak te posiłki komponować (no są przepisy, powiecie?) tylko od razu przechodzi do wyliczania wymiennika węglowodanowego... Ja tego nie łapię chyba jestem z tym nie obyty gdyż pierwszy raz w życiu spotykam się z tymi WW i w sumie nie wiem co zrobić z tym WBT...

Fajną pozycją jest test "wywiad środowiskowy" czy powinieneś badać się pod kątem insulinooporności oraz wplecione stadia przypadków - historie ludzi walczących z insulinoopornością.

Autorka nie zapomina też o roli aktywności fizycznej oraz podaje przykłady ćwiczeń z których może z jednego skorzystam.

Powiem tak kolejny tytuł który mnie zawiódł i zamiast dobrej dawki wiedzy dostałem skrótowiec i garść przepisów.

Do publikacji z 2021 roku...
Powiem tak na pewno lepsza pozycja niż książka Anny Powierzy ("Jak jeść, by nie tyć i nie chorować") która dała mi mało odpowiedzi...
Dorota Drozd postanowiła ukazać temat z bardziej naukowej strony choć nie do końca jej to wyszło bo w sumie co można zmieścić na 70+ stronach gdy resztę zajmują przepisy?

Autorka pisze, ze przyczyną...

Część teoretyczna niekompletna. Troszkę pomieszane pojęcia, bo otyłość brzuszna jest skutkiem insulinooporności, a nie jej przyczyną. Wiele innych przyczyn pominięto.
Przepisy jakoś nie zachęcają mnie do ich wypróbowania. Podane sa ilości porcji, waga i kalorie.
Całkowity brak bibliografii. Autorka sama to wszystko wymyśliła?
Są lepsze książki na ten temat.

Część teoretyczna niekompletna. Troszkę pomieszane pojęcia, bo otyłość brzuszna jest skutkiem insulinooporności, a nie jej przyczyną. Wiele innych przyczyn pominięto.
Przepisy jakoś nie zachęcają mnie do ich wypróbowania. Podane sa ilości porcji, waga i kalorie.
Całkowity brak bibliografii. Autorka sama to wszystko wymyśliła?
Są lepsze książki na ten temat.

Piękne wydanie, bardzo przystępna forma przekazywania wiedzy, dużo przepisów i kolorowych zdjęć to tylko niektóre zalety książki. Kolorowe fotografie i rysunki wypełniają cały poradnik, które świetnie uzupełniają omawiane zagadnienia i pomagają je dobrze zrozumieć. To niewątpliwy atut tej publikacji, która zachwyca począwszy od okładki aż do ostatniej strony. Uzupełnieniem są wielobarwne rysunki, tabelki i ramki z ważnymi informacjami do zapamiętania. To wszystko sprawia, że z przyjemnością zagłębiamy się w treść i poznajemy tajniki naszego organizmu. Polecam!

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2019/09/496-insulinoopornosc.html

Piękne wydanie, bardzo przystępna forma przekazywania wiedzy, dużo przepisów i kolorowych zdjęć to tylko niektóre zalety książki. Kolorowe fotografie i rysunki wypełniają cały poradnik, które świetnie uzupełniają omawiane zagadnienia i pomagają je dobrze zrozumieć. To niewątpliwy atut tej publikacji, która zachwyca począwszy od okładki aż do ostatniej strony. Uzupełnieniem...