Bardzo ciekawa koncepcja na książkę o tej bardzo intrygującej malarce. Napisana w formie długiego listu do artystki jest połączeniem biografii i relacji z podróży śladami Tamary Łempickiej. Opatrzona jest ogromną ilością zdjęć zrobionych przez córkę autorki, starymi fotografiami i dobrymi reprodukcjami obrazów malarki. Czyta się ją bardzo szybko i z przyjemnością. Jedno co mnie zdziwiło to konsekwencja z jaką autorka twierdzi, że Tamara Łempicka była Rosjanką, podczas gdy dostępne źródła wskazują na jej polskie pochodzenie i określają ja mianem "polskiej malarki". Sama Tamara uparcie twierdziła, że urodziła się w Warszawie. Aczkolwiek jestem zdecydowanie na tak co do tej osobistej i pięknie ilustrowanej, rozmowy z Tamarą Łempicką

Bardzo ciekawa koncepcja na książkę o tej bardzo intrygującej malarce. Napisana w formie długiego listu do artystki jest połączeniem biografii i relacji z podróży śladami Tamary Łempickiej. Opatrzona jest ogromną ilością zdjęć zrobionych przez córkę autorki, starymi fotografiami i dobrymi reprodukcjami obrazów malarki. Czyta się ją bardzo szybko i z przyjemnością. Jedno co...

Prawie dałam sie nabrać i chciałam ocenić wysoko. Tylko, że to nie książka podobała mi się aż tak bardzo, a postać Łempickiej. Ciekawa forma zachwytu nad malarką, jakby wyznanie autorki. Opowieść o fascynacji. Delikatnie prywatne śledztwo w poszukiwaniu podobieństw. Opowieści nie tylko o malarce, ale też o samej autorce, jej prodzkach, córce. Pięknie pokazane reprodukcje są największą zaletą tej książki, niestety fotografie córki autorki niekoniecznie pasują. Tak jakby nie mogła się zdecydowac czy pisze o sobie czy o Łempickiej. Jakby tylko o malarce, ale jednak chce też podkreślić siebie. Reprodukcje obrazów to zdecydowanie największy atut tej książki, są przepiękne. NAtomiast treść? Autorka nie jest krytykiem ani historykiem sztuki, nie należy wie oczekiwać profesjonalnych informacji o warsztacie czy inspiracjach Łempickiej. Wydaje się też, w szczególności po skonfrontowaniu opisu autorki z innymi biografiami, że podkereślała szczególny rys Łempickiej. Kobiety wyzwolonej, seksualnie swobodnej, uwodzicielskiego wampa. Tamara jest opisywana z punktu widzenia wszechwiedzącego narratora, którego mam wrażenie często łączą wspólne doświadczenia ( lub narratorka chce żeby je łączyły). I z jednej strony to nie dziwi, prywatna strona Łempickiej intryguje najbardziej, jednak czy aby seksualna strona autorki nie jest przejaskrawiona w tej książce? Wybór formy z rozdziałami zaczynającymi się od liter imienia autorki tez nei do końca mnie przekonuje. Najbardziej zniechęca zbyt dużo prywatnych odniesień do samej autorki, wnosi pewien bałagan, a zdjęcia dodają wrażenia przebywania w buduarze. Jendka na pewno trzeba ją docenić za jakość wydania- jest piękne. Podsumowując, mój stosunek jest ambiwalentny.

Prawie dałam sie nabrać i chciałam ocenić wysoko. Tylko, że to nie książka podobała mi się aż tak bardzo, a postać Łempickiej. Ciekawa forma zachwytu nad malarką, jakby wyznanie autorki. Opowieść o fascynacji. Delikatnie prywatne śledztwo w poszukiwaniu podobieństw. Opowieści nie tylko o malarce, ale też o samej autorce, jej prodzkach, córce. Pięknie pokazane reprodukcje są...

Piękny artystyczno-literacki projekt! Książkę czytamy jak list do malarki, pełen zaglądania w nawet najbardziej intymne momenty jej życia, ale kompletnie bez oceniania.
Poznajemy ją od najmłodszych lat i śledzimy historię jej życia, jej poszukiwań piękna i sławy.
Ach, jakbym chciała znaleźć się w Paryżu lat 20.! Czy zainspirowałabym ją, by poprosiła mnie o pozowanie do portretu? Nie wiem. Wiem, że była egoistyczną kobietą, ale pełną pasji do życia i sztuki. Wypracowała swój sukces i stała się ikoną.
Kocham jej obrazy, styl, osobowość, która stworzyła spójny obraz wyrafinowanej artystki na miarę nie tylko swoich czasów.
Wszystkie bąbelki z mojego szampana dla autorek, matki i córki. Świetny album, treść i zdjęcia. Idealny na prezent - piękna książka o pięknych czasach i kobiecie, kontrowersyjnych, ale jak barwnych!

Piękny artystyczno-literacki projekt! Książkę czytamy jak list do malarki, pełen zaglądania w nawet najbardziej intymne momenty jej życia, ale kompletnie bez oceniania.
Poznajemy ją od najmłodszych lat i śledzimy historię jej życia, jej poszukiwań piękna i sławy.
Ach, jakbym chciała znaleźć się w Paryżu lat 20.! Czy zainspirowałabym ją, by poprosiła mnie o pozowanie do...

6/10

6/10

Jej obrazy ma Nicholson, Madonna i... ja.

Jej obrazy ma Nicholson, Madonna i... ja.

Okazuje się, że życie Tamary Łempickiej było równie barwne jak jej obrazy, piękna książka!

Okazuje się, że życie Tamary Łempickiej było równie barwne jak jej obrazy, piękna książka!

Wspaniała opowieść o Tamarze Łempickiej i jej życiu w Paryżu lat dwudziestych XX wieku. Warto przeczytać.

Wspaniała opowieść o Tamarze Łempickiej i jej życiu w Paryżu lat dwudziestych XX wieku. Warto przeczytać.