Dla mnie tom rewelacyjny!
Brutalnych, nieokrzesanych, bitnych Wikingów autor przedstawił (i całkiem słusznie),jako grupę rozbrykanej młodzieży na wycieczce do Asgardu.
Uśmiałam się do łez.

Dla mnie tom rewelacyjny!
Brutalnych, nieokrzesanych, bitnych Wikingów autor przedstawił (i całkiem słusznie),jako grupę rozbrykanej młodzieży na wycieczce do Asgardu.
Uśmiałam się do łez.

Z książki na książkę historia się mocno zagęszcza. Bardzo doceniam całą serię w uwagi na setting. Ciekawie są wprowadzone realia historyczne i zmiana epoki.

Z książki na książkę historia się mocno zagęszcza. Bardzo doceniam całą serię w uwagi na setting. Ciekawie są wprowadzone realia historyczne i zmiana epoki.

Audiobook.
Muszę przyznać że bardzo polubiłem Zahreda i jego ekipę😉
Na plus dynamiczna akcja, dzieje się dużo i szybko także trzeba uważnie słuchać bo łatwo zgubić wątek. Dziś od rana, Zahred towarzyszył mi podczas różnych czynności na słuchawkach i gdybym tylko czytał wydania papierowe to dopiero teraz bym zaczął czytać jakąś lekturę a tu masz, audiobook odsłuchany😜
Polecam! I nie tylko ten cykl ale i Gołkowskiego którego twórczość obejmuje kilka cyklów i niewątpliwie p. Michał należy do jednego z moich ulubionych autorów fantasy/ science-fiction.

Audiobook.
Muszę przyznać że bardzo polubiłem Zahreda i jego ekipę😉
Na plus dynamiczna akcja, dzieje się dużo i szybko także trzeba uważnie słuchać bo łatwo zgubić wątek. Dziś od rana, Zahred towarzyszył mi podczas różnych czynności na słuchawkach i gdybym tylko czytał wydania papierowe to dopiero teraz bym zaczął czytać jakąś lekturę a tu masz, audiobook...

Skończyłam czytać w środku nocy. Jak dotąd to moja ulubiona część serii. Dlaczego? Po pierwsze bohaterami pobocznymi, ale jednak odgrywającymi swoje role są Wikingowie. Po drugie moja romantyczna dusza ma pożywkę, główny bohater ma partnerkę. Czy ona okaże się jego siłą czy słabością okaże się po przeczytaniu tomu kolejnego serii. Jednym z moich koników jest historia a tytułowe Złote Miasto zna chyba każdy, który nie spał na lekcjach . Trudno nie sympatyzować z bohaterami, toż to urocze brutale :)

Skończyłam czytać w środku nocy. Jak dotąd to moja ulubiona część serii. Dlaczego? Po pierwsze bohaterami pobocznymi, ale jednak odgrywającymi swoje role są Wikingowie. Po drugie moja romantyczna dusza ma pożywkę, główny bohater ma partnerkę. Czy ona okaże się jego siłą czy słabością okaże się po przeczytaniu tomu kolejnego serii. Jednym z moich koników jest historia a...

Ta trylogia to chyba moja ulubiona Miśkowa rzecz obok Komornika.

Ta trylogia to chyba moja ulubiona Miśkowa rzecz obok Komornika.

Jakoś dobrze się czyta Gołkowskiego. Fantasy tu jak na lekarstwo, dla mnie to przygodowe powieści:)
Może rzeczywiście trochę szkoda, że akcja znalazła się w realnych miastach i okolicach.

Jakoś dobrze się czyta Gołkowskiego. Fantasy tu jak na lekarstwo, dla mnie to przygodowe powieści:)
Może rzeczywiście trochę szkoda, że akcja znalazła się w realnych miastach i okolicach.

Michał Gołkowski jest dla mnie sprawdzonym pisarzem i czytam jego książki w ciemno. Jak zwykle , nie zawiodłem się. Drugi tom czytałem zachłannie, żądny następnej kartki. Zahred zostaje Jarlem i wraz z Mirą oraz podległą mu załogą barbarzyńskich wikingów wyrusza na poszukiwania Złotego Miasta...

Michał Gołkowski jest dla mnie sprawdzonym pisarzem i czytam jego książki w ciemno. Jak zwykle , nie zawiodłem się. Drugi tom czytałem zachłannie, żądny następnej kartki. Zahred zostaje Jarlem i wraz z Mirą oraz podległą mu załogą barbarzyńskich wikingów wyrusza na poszukiwania Złotego Miasta...

Bardzo ciekawe fantasy o bohaterze który został przeklęty i chce odnaleźć sposób by umrzeć. Mamy całkowite odwrócenie ról, bo głowny bohater to przede wszystkim antagonista, który wogóle nie myśli o innych, jego egoistyczne pobudki niszczą życie innych. Każda książka świetnie pokazuje jego kolejne życia i przygody. Gorąco Polecam. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Bardzo ciekawe fantasy o bohaterze który został przeklęty i chce odnaleźć sposób by umrzeć. Mamy całkowite odwrócenie ról, bo głowny bohater to przede wszystkim antagonista, który wogóle nie myśli o innych, jego egoistyczne pobudki niszczą życie innych. Każda książka świetnie pokazuje jego kolejne życia i przygody. Gorąco Polecam. Zapraszam też na swojego bloga ...

Przyjemnie jest ponownie uczestniczyć w losach Zahreda.

Przyjemnie jest ponownie uczestniczyć w losach Zahreda.

No i czar prysł.
Już mapa na okładce zdradza (więc nie uważam, że to spoiler),że akcja książki rozgrywa się w naszym świecie, a najeźdźcy z północy z poprzedniego tomu okazują się wikingami płynącymi w stronę Konstantynopola. Dla mnie jest to zburzenie jednej z najfajniejszych cech tego cyklu - świat fantasy pełen królestw tak podobnych do znanych z naszej historii, a jednak ciekawie odmiennych. No więc jednak nie Inebuhedż to jednak jak chce Wikipedia Memfis, więc drugi tom dział się w Egipcie.
Tajemnicza kraina, w której działa się poprzednia część okazuje się najprawdopodobniej wczesnośredniowiecznymi Mazurami. Nie wiem tylko co to za rzeka wypływała z tego wielkiego jeziora (Śniardwy? Mamry?). No bo jeśli chodzi o Węgorapę, to tratwa utknęłaby na pierwszym zakręcie ;)
Wciąż tylko nie wiadomo co Hatwaretem i Messembrią. Historyczne nazwy odnoszą się odpowiednio do Delty Nilu i kolonii greckiej na wybrzeżu Morza Czarnego, a przecież Messembria w Spiżowym Gniewie była wyspą.
Wygląda więc na to, że autor zmienił koncepcję. Moim zdaniem zdecydowanie na gorsze. Umieszczenie akcji w fikcyjnej przeszłości, zamiast w krainie nigdy-nigdy mi przynajmniej zepsuło radość czytania. Wyszło coś na kształt ksiżki Cherezińskiej o Piastach - ani powieść historyczna, ani fantasy. Szkoda, bo zdążyłem polubić Zahreda, a teraz pewnie doczekam się, jak będzie walczył w wojnie stuletniej, czy kolonizował Ameryką czy ginął w okopach I wojny światowej. :(

No i czar prysł.
Już mapa na okładce zdradza (więc nie uważam, że to spoiler),że akcja książki rozgrywa się w naszym świecie, a najeźdźcy z północy z poprzedniego tomu okazują się wikingami płynącymi w stronę Konstantynopola. Dla mnie jest to zburzenie jednej z najfajniejszych cech tego cyklu - świat fantasy pełen królestw tak podobnych do znanych z naszej historii, a...