Miriam zabija lwa nemejskiego prawie przypłacając to życiem. Po tych wydarzeniach spędza cudowną noc w ramionach Davida. Mimo że zdaje sobie sprawę iż nigdy nie będzie jego partnerką życiową, nie potrafi sobie odmówić tych cudownych chwil. Iwan zrywa zaręczyny z Nadią, która go zdradziła. Zrozpaczony w towarzystwie Miriam topi smutki w alkoholu.

W Rades znów coś zaczyna się dziać, nie trudno zorientować się, że to nic dobrego. Pogoda jest nieobliczalna. Nagle zaczyna wiać wiatr, szaleje burza lub leje deszcz. Strzygi stały się bardzo nerwowe i mordują każdego kto im stanie na drodze. Jakby tego było mało, w niewyjaśnionych okolicznościach zaczynają ginąć małe dzieci.

Oczywiście do wyjaśnienia tych dziwnych zdarzeń stają Miriam, Iwan, David, Ben i Vivian.

Co łączą ze sobą dziwne wyładowania atmosferyczne, ataki strzyg i porwania dzieci? Czy w Rades zapanuje w końcu pokój? Czy Miriam i David będą mogli w końcu żyć razem w szczęściu?

Tak jak w poprzednich częściach narracja jest wieloosobowa. Uważam, że to dobry sposób, żeby czytelnik poznał punkt widzenia i odczucia każdego z bohaterów. Całość napisana jest łatwo przyswajalnym językiem, dzięki czemu czyta się bardzo fajnie, lekko i przyjemnie.

W ,, Uwikłanej" dzieje się bardzo wiele, choć akcja nie pędzi tak szybko, jak to miało miejsce w poprzednich częściach, to nie oznacza jednak, że jest nudno. Nie zabraknie tu zaskakujących zwrotów akcji, wywoływania w nas skrajnych uczuć i problemów, którymi obarczeni są na każdym kroku nasi bohaterowie. Autorka sięga po znane wątki mitologiczne. Do końca nie wiadomo, kim są tajemniczy przeciwnicy czy rzeczywiście wywodzą się z Podziemi, czy może ich korzenie są jednak bardziej ziemskie.

W książce znajdą się wątki z różnych gatunków: od fantasy, po kryminał, kończąc na romansie. Dla kogo jest więc ta książka? Dla każdej osoby lubiącej ciekawe historie. ,,Uwikłana" na prawdę wciąga, jednak nie wnosi niczego w nasze życie. Jest to przyjemna lektura, którą przeczytałam by się odprężyć i odciąć od otaczającej rzeczywistości.

Reasumując ,,Uwikłana" to powieść kończąca świetną serię urban fantasy. Fabuła wciąga od pierwszej strony, wątki mitologiczne, humorystyczne i uczuciowe łączą się zgrabnie, tworząc naprawdę dobrą powieść wieńczącą trylogię.

Polecam całą trylogię.

Miriam zabija lwa nemejskiego prawie przypłacając to życiem. Po tych wydarzeniach spędza cudowną noc w ramionach Davida. Mimo że zdaje sobie sprawę iż nigdy nie będzie jego partnerką życiową, nie potrafi sobie odmówić tych cudownych chwil. Iwan zrywa zaręczyny z Nadią, która go zdradziła. Zrozpaczony w towarzystwie Miriam topi smutki w alkoholu.

W Rades znów coś zaczyna...

Zawiodłam się bardzo. Moze dlatego, ze miałam zbyt duze oczekiwania. Urban fantasy to razem z postapo i dystopią moj ulubiony gatunek a pomysl na fabułę wydawał sie super. Niestety pierwszoosobowa narracja wszystkich bohaterow w ksiażce byla po prostu męcząca. Przemyslenia poszczegolnych postaci zwalnialy tępo akcji. Bohaterowie rozwiazuja serie dziwnych zbrodni w miescie. Cos zaczyna mordowac mieszkancow i po serii roznych relacji i konfiguracji przyjacielsko milosnych nagle okazuje sie ze glowna bohaterka od początku wiedziala kto jest winny i konczy sprawe.

Zawiodłam się bardzo. Moze dlatego, ze miałam zbyt duze oczekiwania. Urban fantasy to razem z postapo i dystopią moj ulubiony gatunek a pomysl na fabułę wydawał sie super. Niestety pierwszoosobowa narracja wszystkich bohaterow w ksiażce byla po prostu męcząca. Przemyslenia poszczegolnych postaci zwalnialy tępo akcji. Bohaterowie rozwiazuja serie dziwnych zbrodni w...

"Uwikłana" jest idealnym przykładem jak można jednym ostatnim rozdziałem zniszczyć całą historię!
Przeczytałam książkę i jestem tak zła, że zaraz mnie chyba rozsadzi! Nie wiem, o czym autorka myślała pisząc takie zakończenie. Przez wszystkie części podobała mi się relacja Miriam - Iwan. Pokazywała, że przyjaźń damsko-męska jest możliwa i jak piękna ona może być. Od pierwszej części nie było też wątpliwości co do relacji Miriam-David. Owszem w tej części te wszystkie przepychanki miłosne były naprawdę męczące, bo było tego tak dużo, że zaczynały przesłaniać główny wątek fabuły. Aczkolwiek zakończenie, które zafundowała nam autorka to naprawdę przegięcie. I nie chodzi tylko o Miriam, Davida i Iwana, ale także o Bena i Vivian.
Nie ma sensu pisać więcej, bo po zakończeniu książki jestem tak wściekła, że nie ma opcji, żebym kiedyś do tej serii wróciła.

"Uwikłana" jest idealnym przykładem jak można jednym ostatnim rozdziałem zniszczyć całą historię!
Przeczytałam książkę i jestem tak zła, że zaraz mnie chyba rozsadzi! Nie wiem, o czym autorka myślała pisząc takie zakończenie. Przez wszystkie części podobała mi się relacja Miriam - Iwan. Pokazywała, że przyjaźń damsko-męska jest możliwa i jak piękna ona może być. Od...

Drogi Czytelniku...

Mitologia? Tak.
Tajemnice? Oczywiście.
Humor? Jasne.
Strach? Obecny.
Walka? Cóż...
Strzygi? Jasne.
Nadzieje? Pewnie.
Dylematy? Jasne.
Bogowie? Będą.
Problemy? Znajdą się.
Porwania? Cóż...
Między innymi właśnie to serwuje nam Iga Wiśniewska w książce pod tytułem „Uwikłana”.
Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, niezmiennie już odsyłam do lektury, książki oczywiście.
Jest to trzeci tom cyklu Wolne Miasto Rades.

Wspaniale było po raz trzeci przenieść się do świata Miriam, Iwana, Davida, Roba, Bena, Vivian i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Znów są dobrze wykreowani, zróżnicowani i interesujący.
Muszę przyznać, że polubiłam niemal wszystkich (choć nie od razu). Podobał mi się ich charakter, ich siła (zwłaszcza kobiet) i sposób bycia.
Dobra, nie zdradzam już nic więcej.

Po drugie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że to prawdziwy rollercoaster, przynajmniej dla mnie. Akcja rozkręca się dość szybko, utrzymuje się to już do końca. A na końcu... Dobra, nie chcę powiedzieć za wiele. Autorka serwuje nam emocje dużymi porcjami. Nie zabraknie tu zaskakujących zwrotów akcji, wywoływania w nas skrajnych uczuć i problemów, którymi obarczone są na każdym kroku nasze persony.

Po trzecie, styl. Książka, tak jak jej poprzedniczki, napisana jest lekkim językiem, przyjemnie dla oka, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko i jest łatwa w odbiorze. Daję za to oczywiście plusa.

Po czwarte, mitologia grecka. Super, że jest tu obecna. Lubię książki z jej wykorzystaniem. Leci za to plusik.

Powieść jest lekką lekturą do poduszki.

Opowieść idealnie pokazuje, że poznanie samego siebie jest 'kluczem' do wielu 'bram'.

Książka praktycznie czyta się sama, nawet nie wiedziałam kiedy dobrnęłam do końca. Historia wciąga, sprawia, że chce się być częścią życia (chociaż momentami naprawdę pokręconego i niebezpiecznego) naszych bohaterów i nie opuszczać go aż do ostatniej litery, bynajmniej w tym tomie.

Autorce dziękuję za tę przygodę, czekam na kolejne książki. :)

Ogólna ocena - 7/10. :)
POLECAM, POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Drogi Czytelniku...

Mitologia? Tak.
Tajemnice? Oczywiście.
Humor? Jasne.
Strach? Obecny.
Walka? Cóż...
Strzygi? Jasne.
Nadzieje? Pewnie.
Dylematy? Jasne.
Bogowie? Będą.
Problemy? Znajdą się.
Porwania? Cóż...
Między innymi właśnie to serwuje nam Iga Wiśniewska w książce pod tytułem „Uwikłana”.
Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, niezmiennie już odsyłam...

Trzecia część serii. Równie wciągająca jak dwie pierwsze. Teraz Miriam, Iwanowi i Davidowi przyjdzie się zmierzyć z oszalałymi strzygami i zaginięciami ludzkich dzieci.
Kto tym razem jest odpowiedzialny za wszystko?
Wyścig z czasem się rozpoczął...
Świetna mieszanka humoru, mitologii, tajemnicy i walk sprawiają, że od książki trudno jest się oderwać. Muszę przyznać, że takiego zakończenia się nie spodziewałam.
Polecam.

Trzecia część serii. Równie wciągająca jak dwie pierwsze. Teraz Miriam, Iwanowi i Davidowi przyjdzie się zmierzyć z oszalałymi strzygami i zaginięciami ludzkich dzieci.
Kto tym razem jest odpowiedzialny za wszystko?
Wyścig z czasem się rozpoczął...
Świetna mieszanka humoru, mitologii, tajemnicy i walk sprawiają, że od książki trudno jest się oderwać. Muszę przyznać, że...

Jeżeli przepadacie za serią o Kate Daniels, to zdecydowanie powinniście też sięgnąć po twórczość naszej rodzimej autorki, bo również powinna przypaść Wam do gustu. Choć zakończenie złamało mi serce, bo pragnęłam czegoś innego, to mimo wszystko doceniam ten efekt… zaskoczenia? Ale jejku, nie chcielibyście widzieć mojej rozpaczy połączonej z furią, gdy czytałam ostatnie strony. I to jest właśnie to! Książka, która wzbudza w czytelniku emocje, angażuje go, sprawia, że całkowicie żyje opowiadaną historią – chociażby przez ten czas, kiedy jest w transie czytelniczym i przerzuca stronę za stroną.
Cała recenzja: bookeaterreality.pl

Jeżeli przepadacie za serią o Kate Daniels, to zdecydowanie powinniście też sięgnąć po twórczość naszej rodzimej autorki, bo również powinna przypaść Wam do gustu. Choć zakończenie złamało mi serce, bo pragnęłam czegoś innego, to mimo wszystko doceniam ten efekt… zaskoczenia? Ale jejku, nie chcielibyście widzieć mojej rozpaczy połączonej z furią, gdy czytałam ostatnie...

Akcja powieści toczy się w Wolnym Mieście Rades. Jest to miejsce, gdzie żyją ludzie, zmiennokształtni, wilkołaki, strzygi i inne stwory. Miasto żyje według własnych zasad, a władcy poszczególnych ras pilnują ich przestrzegania oraz porządku w mieście. Nie mniej, co jakiś czas w Radesie dochodzi do dziwnych - początkowo niewyjaśnionych sytuacji. Często są to sytuacje wpływające na bezpieczeństwo mieszkańców.

Miriam - główna bohaterka została stworzona przez Atenę. Nie jest bóstwem, ale nie jest też zwykłym człowiekiem. To ona już kilkukrotnie uratowała Rades przed upadkiem. Razem z Igorem walczą z przeciwnościami losu (swoimi i Radesa). Miriam okazuje się być nie tylko bohaterką, ale również kobietą. Jej wielbiciel jest władcą zmiennokształtnych, który za wszelką cenę chce żyć u boku Miriam. Między nimi oprócz silnych emocji i napięcia seksualnego stoją zasady panujące w rodzie zmiennokształtnych.

Akcja książki rozwija się powoli. Autorka wprowadza czytelnika w świat Uwikłanej stopniowo. Można rzec, że z godziny na godzinę. Cała akcja rozkręca się w dniu, który dla Miriam nie jest najszczęśliwszy: najpierw spotyka swojego byłego kochanka, a następnie swoją "matkę". Aby po raz kolejny zaangażować Miriam w niebezpieczną grę zaczynają być uprowadzane dzieci, w tym również Rob.

Muszę się przyznać, że nie czytałam wcześniejszych części trylogii. "Uwikłana" była moim początkiem. W odbiorze historii nie miało to jednak znaczenia: cała powieść jest tak opisana i poprowadzona, że znajomość poprzednich tomów nie jest konieczna. W książce znajdą się wątki z różnych gatunków: od fantasy, po kryminał, kończąc na romansie. Dla kogo jest więc ta książka? Dla każdej osoby lubiącej ciekawe historie. Historia bohaterów na prawdę wciąga, jednak nie wnosi niczego w życie czytelnika. Jest to przyjemna lektura przy której można się odprężyć i odciąć od otaczającej Nas rzeczywistości :) Osobiście spodobała mi się, dlatego niedługo sięgnę po wcześniejsze tomy :) A urban fantasy trafia do gatunku, który zacznę częściej czytać :)

Pełna recenzja na: https://www.mammapchela.pl/2019/01/uwikana-iga-wisniewska.html

Akcja powieści toczy się w Wolnym Mieście Rades. Jest to miejsce, gdzie żyją ludzie, zmiennokształtni, wilkołaki, strzygi i inne stwory. Miasto żyje według własnych zasad, a władcy poszczególnych ras pilnują ich przestrzegania oraz porządku w mieście. Nie mniej, co jakiś czas w Radesie dochodzi do dziwnych - początkowo niewyjaśnionych sytuacji. Często są to sytuacje...

Happy end'u nie było. Przynajmniej takiego jakiego bym oczekiwała. Miriam znów robi swoje, tym razem ma super motywację. Rob został wplątany w coś z czym musi sobie poradzić jego matka chrzestna. David cały czas walczy z cały światem o względy szarookiej tajemniczej i nieugiętej. Iwan, jak to Iwan, Rosja to stan umysłu. Do tego Ben i Vivian zawsze chętni do pomocy, co przypłacą tym razem. Wisienką na torcie a nawet dwoma są Rozpruwacz i Kim. Miauuuu :)
Czyta się łatwo, szybko i przyjemnie. Fajne zakończenie serii ale nie takich rozwiązań się spodziewałam. Autorka zaskakuje swoimi wyborami, które nie są oczywiste i proste.

Happy end'u nie było. Przynajmniej takiego jakiego bym oczekiwała. Miriam znów robi swoje, tym razem ma super motywację. Rob został wplątany w coś z czym musi sobie poradzić jego matka chrzestna. David cały czas walczy z cały światem o względy szarookiej tajemniczej i nieugiętej. Iwan, jak to Iwan, Rosja to stan umysłu. Do tego Ben i Vivian zawsze chętni do pomocy, co...

Choć „Uwikłana” z całą pewnością należy do gatunku fantasy, to w tym konkretnym przypadku wcale mi to nie przeszkadza. Jest w niej wszystko to, co akurat lubię, mitologiczne stworzenia, mityczni bogowie z domieszką mało rozgarniętych wampirów i dodatkową porcją zmiennokształtnych istot, tworzy mieszankę wybuchową. Na pierwszy rzut oka, wydawać by się mogło, że trochę za dużo tego wszystkiego zostało wrzucone do jednego worka. Ale przyjemnie było stwierdzić, że wszystkie te postacie pasują do siebie idealnie i jedno nie przeszkadza drugiemu.

Niestety jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Igi, ale uznaje je za bardzo udane. Chociaż „Uwikłana” jest już trzecim tomem serii, została tak napisana, że doskonale można się domyślić przeszłości Miriam i jej towarzyszy. Po raz kolejny w Wolnym Mieście Rades pojawi się śmiertelne zagrożenie, któremu podołać mogą jedynie przyjaciele Miriam, z nią samą na czele. Nagłe, gwałtowne zmiany pogody, anormalne zachowanie strzyg oraz dziwne porwania dzieci, pozornie nie łączą się ze sobą, a jednak sprowadzają się do jednego mianownika, który nasi bohaterowie muszą odnaleźć, a do tego muszą rozprawić się ostatecznie ze swoimi uczuciami. Przymusowe spotkania wcale nie pomagają w zaistniałej sytuacji. A przy tym wszystkim, zdają sobie sprawę z przewrotności Bogów i konieczności zapłacenia bardzo wysokiej ceny za spokój i szczęście najbliższych.

Trzeba przyznać, że akcja książki jest bardzo dynamiczna i bardzo dużo się dzieje. Nie ma mowy, żeby nam się znudziła. Nie ma w niej przesadnych opisów czy nie potrzebnych przedłużeń akcji czy zbyt długich dialogów. W niektórych miejscach nawet wolałabym jakieś głębsze i obszerniejsze rozwinięcie lub przedłużenie. Autorka doskonale przeplata wątki pełne napięcia z wyciszającą sceną, aby zaraz rozbawić czytelnika chociażby pomysłami pewnego niecodziennego kota.

Pomimo, że „Uwikłana” oparta jest na bardzo dobrze znanych tematach z mitologii greckiej, to jednak schemat całej opowieści nie jest tak znany i oczywisty. A połączenie mitologi z wilkołakami, strzygami i rosyjską mafią jest dla mnie genialny i obiektywnie rzecz ujmując nie każdy dałby radę dźwignąć ten temat. Koniecznie muszę nadrobić poprzednie dwa tomy i zachęcam do poznania tej opowieści.

http://ksiazka.blogowo.eu/2018/12/27/uwiklana-iga-wisniewska/

Choć „Uwikłana” z całą pewnością należy do gatunku fantasy, to w tym konkretnym przypadku wcale mi to nie przeszkadza. Jest w niej wszystko to, co akurat lubię, mitologiczne stworzenia, mityczni bogowie z domieszką mało rozgarniętych wampirów i dodatkową porcją zmiennokształtnych istot, tworzy mieszankę wybuchową. Na pierwszy rzut oka, wydawać by się mogło, że trochę za...

Lubicie mitycznych bogów, strzygi, wampiry, wilkołaki czy też zmiennokształtne istoty? Jeżeli odpowiedź na to pytanie brzmi: tak, to w takim razie zapewniam Was, że "Uwikłana" trafi w stu procentach w Wasze gusta. Zapraszamy do Wolnego Miasta Radesu.


"... W Radesie krzyżują się wszystkie granice między państwami, między religiami..."


Miriam jest córką Ateny. Delikatnie mówiąc nie przepada za swą rodzicielką.
Na co dzień Miriam współpracuje z Igorem i wspólnie z nim przyjdzie jej się zmierzyć z rozwikłaniem zagadki znikających z miasta dzieci. Dzieci te bowiem porywają dwie tajemnicze istoty. Nikt nie wie kim są, ani gdzie umieszczają porwanych nieletnich. Sprawę tę Miriam traktuje bardzo poważnie, zwłaszcza, że dotyczy jej osobiście. Wśród uprowadzonych jest Rob, jej chrześniak.
Prywatnie kobieta zmaga się również z dylematami natury uczuciowej. David, przywódca zmiennokształtnych obdarzył ją miłością, lecz ona nie jest w stanie poświęcić się dla niego całkowicie, odwzajemnić uczucia. Wydawałoby się, że sama nie wie czego chce.
Inni zmiennokształtni są przeciwni ich związkowi, chętniej widzieliby u boki swego przywódcy inną zmiennokształtną niż było nie było kobietę, niechby i spokrewnioną z boginią mądrości.
Miriam chce spokoju, chce żyć normalnie, bez ciągłych wyzwań, bez narażania się na niebezpieczeństwo. Czy osiągnie wymarzony spokój? Czy uda się jej przywrócić ład w Radesie? I którego z kręcących się obok niej mężczyzn wybierze?
"Uwikłana" to trzeci, zamykający serię tom przygód bohaterki. Nie wiem jak to się stało, że poprzednie tomy mi umknęły. Koniecznie muszę nadrobić te braki. Ale tu pojawia się dobra wiadomość dla wszystkich tych, którzy wahają się czy przeczytać "Uwikłaną" nie znając wcześniejszych książek z cyklu. Otóż jestem przykładem na to, że można przeczytać i wszystko zrozumieć bez znajomości wcześniejszych tomów. Powieść jest przejrzysta, akcja przeprowadzona brawurowo i intrygująco. Nie sposób się od niej oderwać.
Polecam gorąco.

Lubicie mitycznych bogów, strzygi, wampiry, wilkołaki czy też zmiennokształtne istoty? Jeżeli odpowiedź na to pytanie brzmi: tak, to w takim razie zapewniam Was, że "Uwikłana" trafi w stu procentach w Wasze gusta. Zapraszamy do Wolnego Miasta Radesu.


"... W Radesie krzyżują się wszystkie granice między państwami, między religiami..."


Miriam jest córką Ateny....