Ta część naprawdę średnio mi podeszła. Nie podobała mi się. Wychodzi słabo na tle deóch poprzednich.

Ta część naprawdę średnio mi podeszła. Nie podobała mi się. Wychodzi słabo na tle deóch poprzednich.

Jako iż poprzednie części serii bardzo mi się podobały, zabrałam się za kolejną. Nie wiem jednak czy to kwestia zbyt długiej przerwy, czy zmęczenia materiału, czy ogólnego chaosu w książce, ale tę czytałam bardzo długo. Nie podobała mi się już chyba aż tak jak poprzednie z serii, co nie zmienia faktu, że jak przysiadłam, to przyjemnie mi się czytało. Na pewno poznam również ostatnią część serii, z czystej ciekawości, a może jednak pozytywnie mnie zaskoczy.

Jako iż poprzednie części serii bardzo mi się podobały, zabrałam się za kolejną. Nie wiem jednak czy to kwestia zbyt długiej przerwy, czy zmęczenia materiału, czy ogólnego chaosu w książce, ale tę czytałam bardzo długo. Nie podobała mi się już chyba aż tak jak poprzednie z serii, co nie zmienia faktu, że jak przysiadłam, to przyjemnie mi się czytało. Na pewno poznam również...

Poprzednie części, a w szczególności 2 dużo lepsze i ciekawsze ale przy tej też się dobrze bawiłem. Jak ostatnia utrzyma chociaż poziom z tej to w sumie nie będę jakoś specjalnie zawiedziony

Poprzednie części, a w szczególności 2 dużo lepsze i ciekawsze ale przy tej też się dobrze bawiłem. Jak ostatnia utrzyma chociaż poziom z tej to w sumie nie będę jakoś specjalnie zawiedziony

Ciężko mi właściwie ocenić tę część. Gdyby to była osobna historia, a nie kolejna część cyklu, zapewne dałbym ocenę wyżej. Trudno jednak patrzeć na nią bez wglądu w poprzednie tomy. Co się zmieniło? Poza bohaterami (a w każdym razie niektórymi) niemal wszystko: od formy po nastrój. Zamiast zbioru opowiadań dostajemy pełnoprawną powieść, ale na to przygotowała nas już poprzednia część, która z odrębnych historyjek przeszła zgrabnie w dłuższą formę. Co mnie zaskakuje, chociaż zdecydowanie wolę powieści od opowiadań, tym razem muszę stwierdzić, że wyszło to Lokiemu na minus. Bóg Kłamstw jednak lepiej sprawdzał się w skromniejszych odsłonach. Niezbyt podeszła mi również zmiana ze skrytości działań (trwające wieki całe polowanie na mityczne bóstwa, gdy obok toczy się normalne życie) w bardziej widowiskowe... pokazy. Teraz niektóre naciągnięcia zbyt zahaczają o absurd i to ten negatywny - jest szyty zdecydowanie zbyt grubymi nićmi. Mam jednak na uwadze, że Ćwiek stara się wpleść w historię jak najwięcej różnych mitologii i chociaż jw. czasami coś mi mocno zgrzyta, doceniam jego pomysłowość i niektóre gierki słowne.

Ciężko mi właściwie ocenić tę część. Gdyby to była osobna historia, a nie kolejna część cyklu, zapewne dałbym ocenę wyżej. Trudno jednak patrzeć na nią bez wglądu w poprzednie tomy. Co się zmieniło? Poza bohaterami (a w każdym razie niektórymi) niemal wszystko: od formy po nastrój. Zamiast zbioru opowiadań dostajemy pełnoprawną powieść, ale na to przygotowała nas już...

Według mnie trochę równia pochyła. Z każdą kolejną częścią jest trochę gorzej. Zobaczę co będzie w 4.

Według mnie trochę równia pochyła. Z każdą kolejną częścią jest trochę gorzej. Zobaczę co będzie w 4.

nie mogłam się oderwać

nie mogłam się oderwać

Pierwsza część była bardzo fajna. Przeczytałam ją jednym tchem. Druga i następne , raczej już mnie trochę nudziły. Było zbyt magicznie i nierealnie. A kreowany w nich świat był dla mnie za dużą abstrakcją. Do Kłamcy 3 nie zamierzałam już zaglądać. Zdarzyło się jednak inaczej i przeczytałam trójkę... Moje wrażenia to rewelacja. Warto było wrócić. Może dlatego, że jestem fanką Skrzydlatych od Ś.P. Maji Lidii Kossakowskiej, a ta część miała właśnie te same klimaty, ludzkie poczucie humoru , ludzkie problemy , świat nasz, czasy nasze. Jednym zdaniem, czegóż chcieć więcej? W fantastyce zwłaszcza dotyczącej zaświatów, aniołów, bogów i reszty towarzystwa najbardziej lubię ich "uczłowieczenie". Tu je dostałam i jestem bardzo zadowolona. Super.

Pierwsza część była bardzo fajna. Przeczytałam ją jednym tchem. Druga i następne , raczej już mnie trochę nudziły. Było zbyt magicznie i nierealnie. A kreowany w nich świat był dla mnie za dużą abstrakcją. Do Kłamcy 3 nie zamierzałam już zaglądać. Zdarzyło się jednak inaczej i przeczytałam trójkę... Moje wrażenia to rewelacja. Warto było wrócić. Może dlatego, że jestem...

Nie ma tragedii, ale straszliwa ilosc namnożonych wątków i ciągłe wprowadzanie nowych mocno denerwuje, żadnej koncentracji. W efekcie czyta się trochę jak zbiór kilkustronicowych opowiadan. Sporo niedopowiedzeń i naciągania zasad panujacych w swiecie ustalonych w poprzednich tomach.

Nie ma tragedii, ale straszliwa ilosc namnożonych wątków i ciągłe wprowadzanie nowych mocno denerwuje, żadnej koncentracji. W efekcie czyta się trochę jak zbiór kilkustronicowych opowiadan. Sporo niedopowiedzeń i naciągania zasad panujacych w swiecie ustalonych w poprzednich tomach.

Na tym kończę z tym autorem.

Na tym kończę z tym autorem.

Kac książkowy. Myślę, że każdy choć raz doświadczył tego uczucia. Od dłuższego czasu zmagałem się z niechęcią do czytania. Nie mogłem znaleźć powieści, która na nowo rozbudziła by we mnie czytelniczy głód. Na szczęście trafiłem na "Kłamcę" Ćwieka. Ciekawy świat, dużo akcji, świetni bohaterowie oraz akcja zmierzająca do wielkiego finału. Znów chce mi się czytać książki.

Kac książkowy. Myślę, że każdy choć raz doświadczył tego uczucia. Od dłuższego czasu zmagałem się z niechęcią do czytania. Nie mogłem znaleźć powieści, która na nowo rozbudziła by we mnie czytelniczy głód. Na szczęście trafiłem na "Kłamcę" Ćwieka. Ciekawy świat, dużo akcji, świetni bohaterowie oraz akcja zmierzająca do wielkiego finału. Znów chce mi się czytać...