W tym tomie po raz kolejny mamy możliwość spotkania się z nordyckim bogiem kłamstwa i iluzji. Loki na służbie u aniołów znów dostaje tajemnicze i niebezpieczne zadania do wykonania. Są one nadal podzielone na osobne rozdziały, które kończą się bardzo szybko, jednak tym razem fabuła jest bardziej spójna i konsekwentna. Najbardziej urzekły mnie dwa ostatnie opowiadania, choć cała książka jest dobra.

W "Bogu marnotrawnym" nastąpiła lekka zmiana w charakterze i postępowaniu Kłamcy. Mimo że nadal jest maksymalnie sarkastyczny i z wprawą zabija demony, to zaczął też okazywać w miarę ludzkie uczucia, a mianowicie związał się z protegowaną samego archanioła. Tak jak w poprzedniej części mamy mnóstwo nawiązań do religii, mitów, co jak dla mnie jest jak wisienka na torcie. Oprócz kobiecej postaci w gronie głównego bohatera pojawili się również dwaj greccy zapomniani bogowie: Dionizos i Eros. Pod nowymi imionami żyją na ziemi i ich losy splatają się z Lokim. Ta dwójka potrafi nieźle zamieszać i przyprawić o ból głowy, jednak nie sposób ich nie polubić i mam nadzieję, że ich historia nie została jeszcze zakończona. Kolejną rzeczą, którą absolutnie muszę pochwalić jest styl oraz język, jakim posługuje się Jakub Ćwiek. Pisze w zabawny, wciągający i interesujący sposób oraz często dodaje dialogom pikanterii.
Nie będę się dalej zachwycać nad osobą Lokiego i jego przygód, choć mogłabym tak długo. Powiem krótko: jeśli jesteście fanami fantastyki, polskiej literatury czy chociażby komiksów Marvela, to seria przedstawiająca losy Kłamcy powinna znajdować się na liście u każdego książkoholika!

W tym tomie po raz kolejny mamy możliwość spotkania się z nordyckim bogiem kłamstwa i iluzji. Loki na służbie u aniołów znów dostaje tajemnicze i niebezpieczne zadania do wykonania. Są one nadal podzielone na osobne rozdziały, które kończą się bardzo szybko, jednak tym razem fabuła jest bardziej spójna i konsekwentna. Najbardziej urzekły mnie dwa ostatnie opowiadania, choć...