Przed domem schadzek zostaje zastrzelony Oscar Chabut – cham i prostak, który był największym hurtownikiem win. Bogactwo wprowadziło go na salony elit, na salony i do sypialni, bo nie było kobiety, której by nie uwiódł. Pierwszy wniosek jaki nasunął się Maigretowi, to zemsta zhańbionego męża, czy narzeczonego. Ale to błędny trop, bo czasy już inne. I o elicie nie stanowi już wykształcenie, kultura, pochodzenie, a jedynie zasobny portfel i stanowisko nie zawsze znaczące. Dlatego tak chętnie tolerowała Chabuta, a zdrada i zemsta są dla niej pojęciami tak iluzorycznymi, że wręcz śmiesznymi. Do zemsty zdolni są tylko nieudacznicy, ludzie których życie jest pasmem pomyłek, błędnych wyborów, rozczarowań, którym pozostała jedynie odrobina godności. I ten odrobinę godności naruszył Oscar Chabut...
Świetne postacie: cudowna Igiełka, wartka opowieść, choć zagadka dość prosta.

Przed domem schadzek zostaje zastrzelony Oscar Chabut – cham i prostak, który był największym hurtownikiem win. Bogactwo wprowadziło go na salony elit, na salony i do sypialni, bo nie było kobiety, której by nie uwiódł. Pierwszy wniosek jaki nasunął się Maigretowi, to zemsta zhańbionego męża, czy narzeczonego. Ale to błędny trop, bo czasy już inne. I o elicie nie stanowi...

Staroświecki, klimatyczny kryminalik z rozrośniętym wątkiem obyczajowym. Autor umie trafnie scharakteryzować postacie.

Staroświecki, klimatyczny kryminalik z rozrośniętym wątkiem obyczajowym. Autor umie trafnie scharakteryzować postacie.

Badając sprawę zabójstwa bogatego biznesmena, komisarz Maigret wchodzi w światek francuskich elit biznesowych i politycznych, gdzie zasadą życia jest hedonizm i seksualna rozwiązłość: wszyscy sypiają ze wszystkimi. Jako kryminał rzecz jest słaba, jako powieść obyczajowa – ciekawa.

W tym tomie z serii z paryskim komisarzem, Maigret bada sprawę zabójstwa Oscara Chabuta, największego hurtownika win w Paryżu, bardzo bogatego człowieka. Hurtownik został zastrzelony gdy wychodził z domu schadzek po spotkaniu z kochanką.

Maigret szybko dowiaduje się, że Chabut był prawdziwym zwierzęciem seksualnym – sypiał ze wszystkie swoimi pracownicami wtedy gdy miał na to ochotę, mówi jego sekretarka: „Zadzierał mi spódnicę. Nie patrzył, że drzwi nie były zamknięte na klucz, tylko kochał się ze mną w kącie gabinetu.” Miał też liczne romanse z żonami ludzi z wyższych sfer. To był prawdziwy łajdak, traktował swoje podboje seksualne jako narzędzie upokarzania innych ludzi, w ogóle to uwielbiał poniżać innych, mówi jego znajomy: „Poniżał, kogo się dało, nawet przyjaciół. Taką miał potrzebę, dającą mu poczucie siły. Nie wymagał, by go kochano.” I tak swojego księgowego, cichego zastraszonego człowieka, który okradał go na drobne sumy, zgnoił przy sekretarce, wyrzucił na bruk i jeszcze na pożegnanie dał mu w twarz.

Po raz kolejny Maigret w czasie śledztwa musi zanurzyć się w środowisku wielkiej burżuazji, w kontaktach z tymi ludźmi komisarz nie czuje się swobodnie, jest sztywny i niezręczny. Dzieje się tak dlatego, że ci ludzie należą do zamkniętego kręgu „mającego swoje zasady, zwyczaje, nawet swój język i swoje tabu. Odnajdywali się w teatrach, restauracjach, nocnych lokalach, spędzali weekendy w swych wiejskich posiadłościach, a lato w Cannes lub Saint-Tropez.” Maigret jest zszokowany seksualną rozwiązłością tej sfery, wszyscy tam sypiają ze wszystkimi, mężowie wiedzą o kochankach żon, a żony akceptują liczne zdrady mężów; to jest dla tych ludzi zupełnie normalne. Jak tłumaczy Maigretowi jeden z członków elity: „Pan jest przywiązany do staromodnej, moralnie prowadzącej się damy, a takiej pan nie znajdzie w naszym światku. Dla nas seksualne związki są bez znaczenia.”

Intryga kryminalna właściwie nie istnieje, po prostu sprawca morderstwa sam przychodzi do Maigreta i oddaje się w ręce policji.

To kolejna książka przynosząca zjadliwy obraz elit paryskich, gdzie pojęcie wierności małżeńskiej jest zupełnie puste, liczy się hedonizm i zaspokojenie własnych potrzeb za wszelką cenę. Simenon napisał tę książkę 50 lat temu, ale myślę, że do dziś paryskie wyższe sfery zachowują się podobnie, wystarczy przeczytać książkę Grangé 'Kraina umarłych'.

To typowa książka z Maigretem w roli głównej, ani lepsza, ani gorsza od innych.

Badając sprawę zabójstwa bogatego biznesmena, komisarz Maigret wchodzi w światek francuskich elit biznesowych i politycznych, gdzie zasadą życia jest hedonizm i seksualna rozwiązłość: wszyscy sypiają ze wszystkimi. Jako kryminał rzecz jest słaba, jako powieść obyczajowa – ciekawa.

W tym tomie z serii z paryskim komisarzem, Maigret bada sprawę zabójstwa Oscara Chabuta,...

Bogaty hurtownik win zostaje zastrzelony w chwilę po wyjściu z domu schadzek. Okazuje się, że osób z motywem może być całe mnóstwo.

Fabuła jest banalnie prosta, a śledztwo w zasadzie rozwiązuje się samo. Sednem opowiastki jest pewna refleksja nad kosztami związanymi z "drogą na szczyt", fatalizmem ludzkiego losu, ograniczeniami konstrukcji psycho-intelektualnych.

Narrację mamy stonowaną, pełną swoistej kindersztuby, poukładania, porządku który wynika sam z siebie i przed nikim nie musi się tłumaczyć.

W sumie nic wielkiego, ale dla kogoś kto lubi, przyjemna staroświecka nuta.

Odsłuchałem w fajnej interpretacji Kamila Prubana.
6/10

Bogaty hurtownik win zostaje zastrzelony w chwilę po wyjściu z domu schadzek. Okazuje się, że osób z motywem może być całe mnóstwo.

Fabuła jest banalnie prosta, a śledztwo w zasadzie rozwiązuje się samo. Sednem opowiastki jest pewna refleksja nad kosztami związanymi z "drogą na szczyt", fatalizmem ludzkiego losu, ograniczeniami konstrukcji psycho-intelektualnych.

Narrację...

Georges Simenon - Maigret i hurtownik win

#klasykakryminalu #francuskikryminal

Bogaty hurtownik win zostaje zastrzelony, gdy wychodzi z domu schadzek. Jego żona, jak się okazuje jest całkowicie świadoma tego, że jej mąż spotykał się z wieloma kobietami i nie miała nic przeciwko temu.

Czy upokorzony były pracownik ma coś wspólnego ze šmiercią hurtownika, a może któryś ze zdradzanych mężów postanowił pozbyć się rywala?

Jest to już kolejnejna odsłona przygód komisarza Maigret, w której mamy do czynienia z pewną niewytłumaczlną więzią pomiędzy zabójcą i policjantem, co mnie osobiście się podoba.

Ja lubie książki o komisarzu Maigret. Mam nadzieję, że Wy również 😁

#georgesimenon #maigretihurtownikwin #kryminal #paryz #mileczytanie #klasykakryminalu

Georges Simenon - Maigret i hurtownik win

#klasykakryminalu #francuskikryminal

Bogaty hurtownik win zostaje zastrzelony, gdy wychodzi z domu schadzek. Jego żona, jak się okazuje jest całkowicie świadoma tego, że jej mąż spotykał się z wieloma kobietami i nie miała nic przeciwko temu.

Czy upokorzony były pracownik ma coś wspólnego ze šmiercią hurtownika, a może któryś...

Czasem tak jest, że ludzie nie spotykają się, ale intensywnie myślą o sobie, w efekcie prawie bez działania, bez akcji, dzieje się dużo, a sprawy między nimi są ważne. I to w tej książce jest najlepsze: prostota, poszanowanie dla oczywistości, pewien rodzaj powagi, no może trochę zmącony opisami stanu zakatarzenia Maigreta, pewna naiwność, a może czystość psychologiczna nawet w przypadku przestępcy. Można odpocząć od wyczynowego standardu narracyjnego współczesnych kryminałów i ich ekstremalnej psychologii, żeby nie powiedzieć psychologii psychopatycznej. Polecam.

Czasem tak jest, że ludzie nie spotykają się, ale intensywnie myślą o sobie, w efekcie prawie bez działania, bez akcji, dzieje się dużo, a sprawy między nimi są ważne. I to w tej książce jest najlepsze: prostota, poszanowanie dla oczywistości, pewien rodzaj powagi, no może trochę zmącony opisami stanu zakatarzenia Maigreta, pewna naiwność, a może czystość psychologiczna...