Polski kryminał to polskie realia i polskie problemy. Gdy w moje ręce wpadła książka Nie zapomnij o mnie, pomyślałam, że fajnie by było przeczytać coś z naszego podwórka, tylko fakt, że to drugi tytuł Anny Bińkowskiej trochę mnie hamował, bo nie znam bohaterów, nie wiem co i jak, ale czytać zaczęłam i jak się okazało, dobrze zrobiłam, bo.....wsiąkłam.


Szczerze, od pierwszego rozdziału, miałam przeczucie, że to będzie coś dobrego. Początkowo dialogi przypomniały mi trochę Chmielewską, ale później zrobiło się już nieco ostrzej.


Akcja książki dzieje się w polskim środowisku baletowym, w którym to zamordowano głównego choreografa, a potencjalni mordercy zmieniają się co róż. Policja drepcze w miejscu, bo na tapecie ma nie tylko morderstwo, ale i splądrowanie domu choreografa, więc jest zagadka, czy to jeden sprawca, czy też dwie różne sprawy. Od samego początku jest ciekawie i lektura przynosi niekłamaną rozrywkę. Autorka zgrabnie łączy różne wątki i całą plejadę bohaterów, tworząc zgrabną całość. Nie bez znaczenia jest fakt, że i bohaterów nie da się nie lubić. Komisarz Budryś, chociaż nie jest ideałem, to wzbudza sympatię, podobnie jak i Mirska, która czasami może jest upierdliwa, ale ostatecznie przekonuje do siebie.


W książce nie ma dłużyzn, akcja poprowadzona jest sprawnie. Raz zaglądamy za kulisty Baletu Narodowego, to znowu jesteśmy na komendzie, gdzie czasami wypadnie z szafy przysłowiowy trup. Co ciekawe, lektura książki, tak mnie wciagneła, że nie liczyło się dla mnie tylko rozwiązanie zagadki morderstwa baletmistrza, inne pomniejsze na pozór problemy, okazały się być tak interesujące, że żal mi było z tą lekturą się rozstawać.


Nie zapomnij o mnie to wciągający kryminał, po lekturze którego Anna Bińkowska wskoczyła na moja listę autorów, których można brać w ciemno.

Polski kryminał to polskie realia i polskie problemy. Gdy w moje ręce wpadła książka Nie zapomnij o mnie, pomyślałam, że fajnie by było przeczytać coś z naszego podwórka, tylko fakt, że to drugi tytuł Anny Bińkowskiej trochę mnie hamował, bo nie znam bohaterów, nie wiem co i jak, ale czytać zaczęłam i jak się okazało, dobrze zrobiłam, bo.....wsiąkłam.


Szczerze, od...