Książka „Nikt nie słucha starych ludzi”, która otwierała cykl Prywatne śledztwa Agaty Brok, podobała mi się, jednak „Gwiaździsta noc” i „Strata” biją ją na głowę! Dlaczego? Ze względu na zagadkę kryminalną! W obu powieściach, aby znaleźć właściwe rozwiązanie, musimy się cofnąć do przeszłości, co ja uwielbiam. Zarówno w „Gwiaździstej nocy”, jak i „Stracie” akcja prowadzona jest dwutorowo i rozdziały z teraźniejszości przeplatane są tymi z lat wcześniejszych. Dla morderstwa nigdy nie ma usprawiedliwienia, jednak odniesienia do przeszłości pozwalają nam zagłębić się w motyw, poznać wszytko to, co doprowadziło do ostateczności, do odebrania życia drugiemu człowiekowi. Co pchnęło do zbrodni bohaterów książek Iwony Wilmowskiej? Sprawdźcie sami :)

Obie powieści to nadal w dużej mierze obyczajówki, autorka pokazuje codzienne życie dwójki głównych bohaterów Agaty i Kermita, których prowadzone na własną rękę sprawy, bardzo do siebie zbliżają. Za sprawą jednego wydarzenia, ich związek obiera dość niespodziewany kierunek. Tak, autorka zaskoczyła mnie tempem, w jakim ich życie się zmienia, ale wiecie co? Wypadło to bardzo naturalnie i w ostateczności dochodzę do wniosku, że świetnie się złożyło, bo chyba bym nie zniosła 100 czy 200 stron chodzenia na randki i trzymania się za ręce w parku :)

Iwona Wilmowska cały cykl utrzymała w żartobliwym i lekkim tonie, za co zdecydowanie należy się duży plus. Śledztwa, które prowadzi Agata, nie są przekombinowane, a akcja płynie w takim tempie, w jakim powinna dla danego wątku. Mnie te książki kupiły, są bardzo dobrą odskocznią od krwawych kryminałów, czy budzących grozę thrillerów, ale nie są typowymi powieściami obyczajowymi. Cały cykl jest takim miszmaszem — dopracowanym i interesującym. Polecam :)

Książka „Nikt nie słucha starych ludzi”, która otwierała cykl Prywatne śledztwa Agaty Brok, podobała mi się, jednak „Gwiaździsta noc” i „Strata” biją ją na głowę! Dlaczego? Ze względu na zagadkę kryminalną! W obu powieściach, aby znaleźć właściwe rozwiązanie, musimy się cofnąć do przeszłości, co ja uwielbiam. Zarówno w „Gwiaździstej nocy”, jak i „Stracie” akcja prowadzona...