Nie jest to pozycja wartościowa zarówno biorąc pod uwagę warsztat, fabułę, tematykę oraz przekazane wartości czy idee.

Jednak była całkiem zabawna. Przynajmniej momentami.
Zabawne jest że auto sam siebie zrecenzował a jest to recenzja o tyle niepochlebna co trafna.

Niby debiut, ale zawrotnej kariery nie wróży.

Nie jest to pozycja wartościowa zarówno biorąc pod uwagę warsztat, fabułę, tematykę oraz przekazane wartości czy idee.

Jednak była całkiem zabawna. Przynajmniej momentami.
Zabawne jest że auto sam siebie zrecenzował a jest to recenzja o tyle niepochlebna co trafna.

Niby debiut, ale zawrotnej kariery nie wróży.

Nie wiem czego oczekiwałam od tej książki... Może odrobiny dobrego humoru, dystansu do świata i codziennego życia.. Trudno mi zrozumieć co właściwie przeczytałam... Poznałam faceta z depresją, który posiada koty, które mówią, a on sam żyje w świecie, gdzie walutą jest "lajk"... Bardzo dziwna powieść, w zasadzie nie wiem czemu przeczytałam ją do końca... Chyba czekałam na jakieś "boom" które mnie zaskoczy i pomoże zrozumieć do końca jej przesłanie... Jednak nie udało mi się to :-) W każdym razie nikogo do tej lektury nie zniechęcam, wręcz przeciwnie - może komuś się uda dostrzec w niej jakiś głębszy sens ;-)

Nie wiem czego oczekiwałam od tej książki... Może odrobiny dobrego humoru, dystansu do świata i codziennego życia.. Trudno mi zrozumieć co właściwie przeczytałam... Poznałam faceta z depresją, który posiada koty, które mówią, a on sam żyje w świecie, gdzie walutą jest "lajk"... Bardzo dziwna powieść, w zasadzie nie wiem czemu przeczytałam ją do końca... Chyba czekałam na...

Troche ksiazka o niczym, czyta sie lekko i to jedyny powod, dlaczego przeczytalam ja do konca. Podobaly mi sie roznego rodzaju absurdy fabuly, placenie lajkami itd. ale to dla mnie zbyt malo, zbyt powierzchownie.

Troche ksiazka o niczym, czyta sie lekko i to jedyny powod, dlaczego przeczytalam ja do konca. Podobaly mi sie roznego rodzaju absurdy fabuly, placenie lajkami itd. ale to dla mnie zbyt malo, zbyt powierzchownie.

Ten styl sprawdza się przy pisaniu postów w Internecie, ale niestety nie nadaje się to na książkę. Być może gdyby autor wziął przykład z "PL-boya" Marcina Szczygielskiego byłoby lepiej. Szkoda.

Ten styl sprawdza się przy pisaniu postów w Internecie, ale niestety nie nadaje się to na książkę. Być może gdyby autor wziął przykład z "PL-boya" Marcina Szczygielskiego byłoby lepiej. Szkoda.

Debiutancka powieść Krystiana Nowaka składa się z:
- chwytliwego i przykuwającego uwagę tytułu;
- zdań "jestem pisarzem" oraz "tak działa wolny rynek";
- cynizmu i pogardy zwymiotowanych z niezwykłą starannością.

Komentarz społeczny najniższej próby, bełkotliwy i pretensjonalny. I nawet gadające koty nic tu nie zwojują.

Debiutancka powieść Krystiana Nowaka składa się z:
- chwytliwego i przykuwającego uwagę tytułu;
- zdań "jestem pisarzem" oraz "tak działa wolny rynek";
- cynizmu i pogardy zwymiotowanych z niezwykłą starannością.

Komentarz społeczny najniższej próby, bełkotliwy i pretensjonalny. I nawet gadające koty nic tu nie zwojują.

Poczucie humoru i dystans to coś bardzo rzadko spotykanego w polskiej literaturze. Dlatego tak bardzo sobie cenię i doceniam tę ksiazkę.

Poczucie humoru i dystans to coś bardzo rzadko spotykanego w polskiej literaturze. Dlatego tak bardzo sobie cenię i doceniam tę ksiazkę.

Doceniam ironię i sarkazm w literaturze, ale co za dużo to nie zdrowo. A w tej książce autor zdecydowanie przesadził z jednym i drugim. Książka tak naprawdę o niczym - historia mało porywająca, mnóstwo nic nie wnoszących dialogów. Jedyny plus to zaskakująca aktualność niektórych sytuacji. I to chyba na tyle.

Doceniam ironię i sarkazm w literaturze, ale co za dużo to nie zdrowo. A w tej książce autor zdecydowanie przesadził z jednym i drugim. Książka tak naprawdę o niczym - historia mało porywająca, mnóstwo nic nie wnoszących dialogów. Jedyny plus to zaskakująca aktualność niektórych sytuacji. I to chyba na tyle.

Widzę, że nie ma opinii, która aż się sama prosi:
"Krystian. Będę z tobą szczery. To nie jest wybitna powieść. To nie jest nawet dobra powieść. Przynajmniej biorąc pod uwagę ogólnie przyjęte standardy. Przede wszystkim jest za krótka. Pełno w niej powtórzeń i monotonii. Nie wiem… czy to miało być śmieszne? Czytając to, miałem wrażenie, jakbyś nie tyle przelewał myśli na papier, ile je na niego wykrzykiwał. W dodatku ta powieść pełna jest grubiaństwa i pustosłowia. (...). W ogóle nazywanie tego „powieścią” jest jakąś pomyłką. To zbiór szkiców, często pełnych powtórzeń, (...) zupełnie pozbawionych struktury. Na plus mogę zapisać niektóre z dialogów. Są zabawne. O ile kogoś bawi smutek i śmierć. Mnie tak. Za to zamierzone żarty są raczej czerstwe. Nieśmieszne. (...) Napisałeś, że jesteś z tego dumny. Z rozczarowaniem muszę odnotować, że nie bardzo jest z czego."
Książka nierówna, jak to debiut. Piękne fragmenty chorego w piękny, lewacki sposób autora, pomieszane z powtarzającymi się dialogami z kotami, które nie wiem czym miały być, jakimś comic relief? Jako kociarz doceniam, mimo, że mój nie je szynki. Autora follołuję na fejsie, nawet czasami lajkuję, zatem daję mu na sojowe latte (tak wiem, że to nie jest alter ego autora, niemniej momentami nie daję się przekonać).
Kupuję drugą książkę, "Ludzie dobrej woli", tylko muszę poczekać na promocję na ebooka, bo o dziwo nie można płacić lajkami, bo tak dyktuje wolny rynek ;)

Widzę, że nie ma opinii, która aż się sama prosi:
"Krystian. Będę z tobą szczery. To nie jest wybitna powieść. To nie jest nawet dobra powieść. Przynajmniej biorąc pod uwagę ogólnie przyjęte standardy. Przede wszystkim jest za krótka. Pełno w niej powtórzeń i monotonii. Nie wiem… czy to miało być śmieszne? Czytając to, miałem wrażenie, jakbyś nie tyle przelewał myśli na...

Bohater książki szydzi i wyśmiewa się praktycznie ze wszystkich i wszystkiego. Specyficzny humor, który nie trafi do każdego, mi jednak bardzo przypadł do gustu. Polecam ludziom, którzy mają dużo dystansu do siebie i innych.

Bohater książki szydzi i wyśmiewa się praktycznie ze wszystkich i wszystkiego. Specyficzny humor, który nie trafi do każdego, mi jednak bardzo przypadł do gustu. Polecam ludziom, którzy mają dużo dystansu do siebie i innych.

Bardzo mnie zdziwiła taka niska średnia ocen tego tytułu. Ja bawiłem się świetnie, ale to może dlatego, że autor ma do siebie dystans, a sama książka w sumie wie czym chce być; to (w przeciwieństwie do żenującego na wielu poziomach "Pokolenia IKEA") może nie wielki manifest naszych czasów i dogłębna diagnoza psyche millenialsów, ale taki sobie quasi "manifeścik" i "diagnozka" śmieszkującego autora memów i fanpejdży. "Manifeścik" pełen celnych obserwacji, codziennych absurdów naszych czasów, a także poważnych (tak mi się zdaje) myśli, które jednak nie do końca wydają się poważne. Już tłumaczę. Z książką jest ten problem, że staje w pół drogi; aby być serio, nie wystarczy śmieszkować, z kolei, aby być dobrą satyrą, nie wystarczy... tylko śmieszkować. Reasumując, kupuję tę opowieść... ale w połowie. Dodatkowa gwiazdka za gadające koty:) Mnie nie irytowały.

Bardzo mnie zdziwiła taka niska średnia ocen tego tytułu. Ja bawiłem się świetnie, ale to może dlatego, że autor ma do siebie dystans, a sama książka w sumie wie czym chce być; to (w przeciwieństwie do żenującego na wielu poziomach "Pokolenia IKEA") może nie wielki manifest naszych czasów i dogłębna diagnoza psyche millenialsów, ale taki sobie quasi "manifeścik" i...