Początkowo po zapoznaniu się z opisem pomyślałam, że ta powieść jest dziwna i że to chyba coś eksperymentalnego w wykonaniu autorki. Później jednak stwierdziłam, że nie, bo to przecież Colleen i nie może być źle, historia na pewno będzie miała drugie dno. I tak właśnie było. Powieść rozpoczyna się dość leniwie. Poznajemy całkiem zwyczajną siedemnastolatkę i jej codzienne - niecodzienne życie, które z dnia na dzień zaczyna zamieniać się w piekło. Bo czy to normalne nienawidzić swoją rodzinę? A miejsce w, którym się mieszka nie nazywać domem? Z dnia na dzień z pozoru ciche życie członków rodziny Vossów zaczyna przytłaczać Merit. Narasta jej zazdrość o siostrę bliźniaczkę i jej popularności w szkole. Wzrasta jej niechęć i nienawiść do brata, któremu nie potrafi wybaczyć zdarzeń z przeszłości. Matka z ojcem przestali zwracać uwagę na jej istnienie, a macocha próbuje ustawiać ją w kącie za złe zachowanie. Na dodatek wszystkiego zakochała się w chłopaku swojej siostry i zaczyna się nienawidzić za to co zrobiła. Nie brzmi to normalnie, ale dla niej to codzienność... do momentu, gdy nie jest w stanie dłużej wytrzymać i wybucha.

"Mam tego dość. Mam dość tajemnic i mam dość kłamstw. I męczy mnie, że jestem jedyną osobą w tym domu, która musi zachowywać wszystkie sekrety!"

I tu następuje tak ogromny zwrot akcji, że ze spokojnego wręcz nudnego życia... nagle wpadamy do emocjonalnego tornada! Istne pole minowe, bo ze strony na stronę zaczynamy odkrywać coraz to gorsze tajemnice całej rodziny Vossów. Normalnie nie potrafiłam się oderwać od akcji. Zarwałam noc, siedziałam cały dzień i myślałam o tej książce nie mogąc zebrać myśli. Biłam w głowę jak w ogóle ugryźć problem, który został w niej poruszony… siadałam do tej recenzji trzy razy i za każdym razem zastanawiałam się czy aby na pewno będę potrafiła opisać, to co podczas jej czytania czułam. I wiecie co? Jestem niesamowicie poruszona problemem Merit. Nie była to łatwa lektura, bo przekaz autorki był bardzo intensywny. Były momenty w których czułam złość, wręcz wściekłość na zachowanie bohaterki i jej rodziny... ale gdy przyszło zrozumienie... wow, wtedy pojęłam z jak ciężką sytuacją zmagali się wszyscy członkowie Litra Vossów.

"Nie każdy błąd zasługuje na konsekwencje.
Czasem jedyne na co zasługuje, to przebaczenie"

Colleen moja Ty mistrzyni słowa! Jesteś cudowna, bo poruszyłaś problem, który niby jest bagatelizowany przez osoby w niego wpadające… ale jego konsekwencję są bardzo dalekosiężne, nie tylko dla tych osób ale i też dla ich rodzin. Spójrzcie tylko na moją książkę. Ta ilość zakładek nie jest przypadkowa. Zaznaczałam wszystkie najważniejsze zdania, myśli i słowa. Książka nie jest skarbnicą przesłodzonych, górnolotnych i bajkowych cytatów... w niej aż kipi od zupełnie innych emocji. Często jest to frustracja, bezsilność, obojętność i wstyd. Autorka nie bała się stworzyć "brzydkiej" książki. Nie chodzi mi o jakieś sprośne lub tym bardziej makabryczne sceny, ona przelała na papier historię, która może wielu osobą pomóc.

"Myślę, że wszyscy dobrnęliśmy do etapu, na którym czekaliśmy, aż ktoś inny zrobi pierwszy krok. może tu kryje się źródło wielu problemów rodzinnych. To nie w samych problemach tkwi tak naprawdę kłopot - a w tym, że nikt nie ma odwagi wykonać pierwszego kroku i o nich porozmawiać"

Powiem Wam szczerze, że jest to powieść w której każdy znajdzie coś dla siebie. Nie mówię, że każdy z nas ma podobne kłopoty, ale coś w treści książki sprawiło, że sama się obudziłam i zaczęłam inaczej je postrzegać. I to uwielbiam w Colleen, bo ona zawsze otwiera oczy na sprawy, obok których normalnie przeszlibyśmy obojętnie. Nadaje swym powieścią realnych, wadliwych, czasem również bardzo cierpiących bohaterów, z którymi możemy się utożsamić. Ma siłę przekazu, która nie narzuca swojego zdania… ona tylko odkrywa to, co możemy sami zobaczyć. Świetna! Pouczająca! Głęboka i wzruszająca! Polecam bardzo wszystkim fanom pióra Colleen. Może przywykliście do książek, w których autorka na pierwszym planie stawia trudną romantyczną miłość oraz przeszkody związane z osiągnięciem szczęścia. Oczywiście, takie były jej poprzednie książka. Ta powieść jest inna - głębsza i bardziej psychologiczna. Mimo tego, również poruszy struny w Waszym sercu i bardzo Was zadowoli. "Without Merit" po raz kolejny dowodzi, że Colleen jest mistrzynią przekazywania wszystkich emocji. Polecam!

https://kasikrecenzuje.blogspot.com/2018/06/without-merit-colleen-hoover.html

Początkowo po zapoznaniu się z opisem pomyślałam, że ta powieść jest dziwna i że to chyba coś eksperymentalnego w wykonaniu autorki. Później jednak stwierdziłam, że nie, bo to przecież Colleen i nie może być źle, historia na pewno będzie miała drugie dno. I tak właśnie było. Powieść rozpoczyna się dość leniwie. Poznajemy całkiem zwyczajną siedemnastolatkę i jej codzienne -...