''Nie martw się. Serce nie kość. Nie da się go tak naprawdę złamać".

Kolejna świetna powieść Colleen Hoover - chyba śmiało mogę ją przez to mianować jedną z moich ulubionych autorek.

Książka od początku bardzo mnie wciągnęła. Pisarka jak zawsze oprócz historii miłosnej przedstawia nam 'background' bohaterów, dzięki czemu bardziej możemy zrozumieć ich zachowania i podejmowane decyzje.

''Czasem wydaje mi się, że osobowość mocniej kształtuje krzywda niż dobroć. Dobroć nie wnika tak głęboko jak krzywda. Krzywda plami duszę tak bardzo, że nie da się jej oczyścić. ''

Powieść przepełniona jest wartościowymi cytatami. Jak to bywa z książkami tej autorki - wzruszają, uczą, bawią.

"- Możesz wypełnić swoje życie ładnymi rzeczami, ale ładne rzeczy nie wypełnią dziur w twojej duszy.
- A co wypełnia dziury w duszy?
Samson lustruje przez chwilę moją twarz.
- Fragmenty duszy kogoś innego. ''

''Nie martw się. Serce nie kość. Nie da się go tak naprawdę złamać".

Kolejna świetna powieść Colleen Hoover - chyba śmiało mogę ją przez to mianować jedną z moich ulubionych autorek.

Książka od początku bardzo mnie wciągnęła. Pisarka jak zawsze oprócz historii miłosnej przedstawia nam 'background' bohaterów, dzięki czemu bardziej możemy zrozumieć ich zachowania i...

Jak każdą z książek tej autorki tak i tę pochłonęłam w jeden dzień. Lubie jej styl pisania.
Sama historia romantyczna, momentami wzruszająca i chwytająca za serce.
Polecam jako coś lżejszego, podnoszącego na duchu.

Jak każdą z książek tej autorki tak i tę pochłonęłam w jeden dzień. Lubie jej styl pisania.
Sama historia romantyczna, momentami wzruszająca i chwytająca za serce.
Polecam jako coś lżejszego, podnoszącego na duchu.

Kocham wszystkie książki tej autorki, ale ta jest chyba moją ulubioną.

Kocham wszystkie książki tej autorki, ale ta jest chyba moją ulubioną.

Jakoś tak wyszło, że nigdy nie byłam zainteresowana książkami Colleen Hoover, więc sama z własnej woli bym po nią nie sięgnęła, a jednak dostałam właśnie tę książkę w prezencie od mojej bookbestie, więc idąc za ciosem od razu się za nią zabrałam i po pierwsze autorka pisze w tak przyjemny sposób, że czytanie nie sprawiało mi właściwie żadnych trudności i przez całą treść po prostu płynęłam, a po drugie ta treść! nie będę ukrywać, ale bałam się trochę tej historii, ale pochłonęła mnie w całości, zachwyciła, wzruszyła i dała wiarę w drugiego człowieka, ponieważ cała postać Samsona jest dość mocno skomplikowana i szokuje to pokazuje niesamowitą siłę przetrwania i wolę walki, a poza tym no nie ukrywajmy ale Samson jest po prostu cudowny. Postać Beyah jest intrygująca ta dziewczyna całe życie miała pod górkę i właściwie dzięki śmierci jej matki nagle wszystko stało się łatwe, miłe i przyjemne (wiem brzmi to okropnie, ale no kurczę ! ta dziewczyna dostała nareszcie swoją szansę!). To jak przez całą książkę możemy obserwować rozwój Beyah i jej przemianę jest piękne i daje nadzieję , iż z każdej sytuacji można wyjść silniejszym, a wiara w miłość może zdziałać cuda. Przy końcówce było wiele wzruszających i chwytających za serce momentów i wiele łez wytarłam, ale ta książka zdecydowanie trafiła do mojego serca i duszy.

Jakoś tak wyszło, że nigdy nie byłam zainteresowana książkami Colleen Hoover, więc sama z własnej woli bym po nią nie sięgnęła, a jednak dostałam właśnie tę książkę w prezencie od mojej bookbestie, więc idąc za ciosem od razu się za nią zabrałam i po pierwsze autorka pisze w tak przyjemny sposób, że czytanie nie sprawiało mi właściwie żadnych trudności i przez całą treść po...

Długo nie mogłam przywyknąć do dziwnych imion. Właściwie głównej bohaterki długo nie mogłam polubić. Ja rozumiem, że przeszła piekło. Żadne dziecko nie powinno czegoś takiego przeżywać, ale jej zachowanie budzi niechęć. A jednak z czasem, z każdym spotkanie z Samsonem jej nastawienie się zmienia. Ona się zmienia. I mamy taki klasyczny romansik. Ale nic bardziej mylnego. To co wydarzyło się potem, tajemnice, które skrywał Samson - ja nie przypuszczałam. Tego, jakie będą tego konsekwencje też nie, bo to przecież nie wplasowuje się w utarty schemat.
W mojej ocenie to bardzo ciekawy temat, ubrany w typową historię, z nietypowym zakończeniem.
To znaczy jasne, kończy się jak każdy inny romans, ale jednak droga do tego jest dość bolesna, niespodziewana i zdecydowanie długa. Cztery lata potrafią zmienić człowieka. A zwłaszcza uczucia.

Język, jakim pisana jest ta książka, też sprawia, że chce się więcej. Nie mogłam się oderwać od tych opisów. Dialogi też nie były drętwe, a bohaterowie mieli w sobie to coś. Zwłaszcza Samson. Nie wiem, czy ja bym wybaczyła, ale kibicowałam mu cały czas.
Coś jest w tych smutnych oczach.

W mojej o śnie książka bardzo warta przeczytania.

Długo nie mogłam przywyknąć do dziwnych imion. Właściwie głównej bohaterki długo nie mogłam polubić. Ja rozumiem, że przeszła piekło. Żadne dziecko nie powinno czegoś takiego przeżywać, ale jej zachowanie budzi niechęć. A jednak z czasem, z każdym spotkanie z Samsonem jej nastawienie się zmienia. Ona się zmienia. I mamy taki klasyczny romansik. Ale nic bardziej mylnego. To...

To już kolejna książka Colleen Hover, którą przeczytałam i tym razem również się nie zawiodłam.
Historia Beyah i Samsona jest przepiękna. Pełna emocji, przepełniona bólem i samotnością, ale również nowo rodzącą się miłością między naszymi bohaterami. Pokochałam ich za tę wytrwałość w życiu, które ich nie rozpieszczało, za ich schadzki o poranku, żeby zobaczyć wschodzące słońce i za te zwykłe konwersacje o życiu, w których czułam tyle wzajemnego przyciągania i zrozumienia. Beyah i Samson to dwie zagubione dusze, które odnalazły siebie i bezwarunkowo pokochały. Mimo przewinień i błędów, nigdy się nie opuścili. Chciałabym też wspomnieć o relacji Beyah z tak naprawdę jej nowo poznaną rodziną. Pięknie było patrzeć na jej rozwój i na to, jak przyzwyczajała się ona do bycia kochaną, na co bardzo zasługiwała. Podsumowując, podczas czytania tej książki wyrosła mi w sercu kość, została ona złamana, żeby na końcu zostać sklejoną w najbardziej piękny sposób na świecie.

To już kolejna książka Colleen Hover, którą przeczytałam i tym razem również się nie zawiodłam.
Historia Beyah i Samsona jest przepiękna. Pełna emocji, przepełniona bólem i samotnością, ale również nowo rodzącą się miłością między naszymi bohaterami. Pokochałam ich za tę wytrwałość w życiu, które ich nie rozpieszczało, za ich schadzki o poranku, żeby zobaczyć wschodzące...

„Kiedy ktoś pokazuje ci, kim jest, uwierz mu za pierwszym razem”.
Beyah jest dziewczyną, która nie miała łatwego życia, ponieważ dorastała z matką narkomanką. W momencie, kiedy udaje jej się zdobyć stypendium i dostać na wymarzone, jest zadowolona z tego, że w końcu wyrwie się z toksycznego środowiska. Niestety na dwa miesiące przed opuszczeniem domu matka niespodziewanie umiera, a Beyah traci dach nad głową. Zmuszona jest spędzić lato z ojcem, którego nie zna. Zamierza ten czas przeczekać w swoim pokoju, by bez problemów przeczekać czas do studiów. Niestety dla niej, jej nowy sąsiad Samson torpeduje jej plany. Na pierwszy rzut oka nic ich nie łączy. Ona wychowywała się w biedzie, on pochodzi z bogatej rodziny. Niestety chłopak skrywa pewien sekret, który spowoduje, że wspólna przyszłość tej dwójki stanie pod dużym znakiem zapytania.
-„Nie zamierzam kończyć tych wakacji ze złamanym sercem”
Samson przechyla głowę i przygląda mi się bacznie’’
- Nie martw się. Serce nie kość. Nie da się go tak naprawdę złamać’’.
Chyba nie za bardzo jest to widoczne, bo za rzadko sięgam po powieści Colleen, ale mam słabość do jej powieści. Nie wszystkie mi się podobają w takim samym stopniu, ale bo nie każde do mnie przemawiają, choćby ze względu na wiek bohaterów lub problemy przez autorkę poruszane, ale zawsze doceniam jej styl i prawda, jaka bije z jej historii. Nagie serca zawierają w sobie dwa wcześniej wymienione przeze mnie zarzuty, a mimo to, jestem fanką historii Beyah i Samsona. Zawarta w jej opowieści wrażliwość, rozłożyła mnie na łopatki. Ode mnie 8/10.

„Kiedy ktoś pokazuje ci, kim jest, uwierz mu za pierwszym razem”.
Beyah jest dziewczyną, która nie miała łatwego życia, ponieważ dorastała z matką narkomanką. W momencie, kiedy udaje jej się zdobyć stypendium i dostać na wymarzone, jest zadowolona z tego, że w końcu wyrwie się z toksycznego środowiska. Niestety na dwa miesiące przed opuszczeniem domu matka niespodziewanie...

Czytało się bardzo przyjemnie. Fabuła wciąga od pierwszych stron i zanim się obejrzałam... było po książce. Porusza też trudne tematy w jedyny dla Hoover sposób. Pozycja zdecydowanie warta przeczytania

Czytało się bardzo przyjemnie. Fabuła wciąga od pierwszych stron i zanim się obejrzałam... było po książce. Porusza też trudne tematy w jedyny dla Hoover sposób. Pozycja zdecydowanie warta przeczytania

Dawno nie czytałam żadnej książki autorki i bardzo się cieszę że do niej wróciłam, jak dotąd nigdy się nie zawiodłam i tym razem było tak samo !

Dawno nie czytałam żadnej książki autorki i bardzo się cieszę że do niej wróciłam, jak dotąd nigdy się nie zawiodłam i tym razem było tak samo !

Książka bardzo mnie wciągnęła i gdy zaczęłam czytać ciągle myślałam o niej i o tym co się wydarzy dalej. Pomysł świetny i poprowadzenie tej historii również mnie zauroczyło

Książka bardzo mnie wciągnęła i gdy zaczęłam czytać ciągle myślałam o niej i o tym co się wydarzy dalej. Pomysł świetny i poprowadzenie tej historii również mnie zauroczyło