Without Merit

Without Merit jest trzecią książką od Colleen Hoover jaką przeczytalam i jest pierwszą, na której tak się zawiodłam. Jest to bardzo dziwna książka. Zarówno pod względem fabuły jak i kreacji bohaterów. Dzieje się w niej na tyle nieprawdopodnych, a wręcz nierealnych wydarzeń, że miałam problem z wczuciem się w całą historię. Dodatkowo oprócz Sagana i Moby'ego nie byłam w stanie polubić ŻADNEGO bohatera. W większości zachowywali się infantylnie, głupio, irytująco wręcz.
Po przeczytaniu książki, czułam, że czegoś w niej brakuje. Że brakuje całego środka opowieści, całej istoty tej książki. Nasza bohaterka zaczyna mieć problemy, zamierza popełnić samobójstwo, po czym nagle ten problem, czyli główny problem książki zostaje zupełnie zrzucony na boczne tory serią zupełnie dziwnych zdarzeń. I autorka przechodzi do zakończenie, w którym wszystko jest już dobrze. Jest to rzecz, która najbardziej boli mnie w tej książce. Dlaczego nie dostaliśmy czegoś więcej? Dlaczego temat dojrzewania, depresji i poczucia odtrącenia przez znajomych i rodzinę został poraktowany (w mojej ocenie) tak po macoszemu?
Jedynym pozytywem tej książki jest styl pisania Hoover, który sprawia, że czytelnik połyka książkę. Więc tak fakt, że przeczytałam ją w mniej niż 24 godziny jest jej największym atutem.
Oczywiście było kilka momentów, które sprostały moim oczekiwaniom, chociażby wyznanie Lucka o jego depresji i próbie samobójczej lub historia rodziny Sagana. Jednak w kontekście całej książki, dla mnie, było to zdecydowanie za mało.
Mimo tego nie zrażam się do twórczości Colleen, dalej będę odkrywać jej książki!

Without Merit jest trzecią książką od Colleen Hoover jaką przeczytalam i jest pierwszą, na której tak się zawiodłam. Jest to bardzo dziwna książka. Zarówno pod względem fabuły jak i kreacji bohaterów. Dzieje się w niej na tyle nieprawdopodnych, a wręcz nierealnych wydarzeń, że miałam problem z wczuciem się w całą historię. Dodatkowo oprócz Sagana i Moby'ego nie byłam w...

Nie jest to moja ulubiona książka Colleen Hoover, ale zdecydowanie jedna z lepszych. Opowiada o trudach dorastania i tym, że nie wszystko musi być doskonałe. Raczej dla nastolatków, ale dorosły też znajdzie coś tam dla siebie.

Nie jest to moja ulubiona książka Colleen Hoover, ale zdecydowanie jedna z lepszych. Opowiada o trudach dorastania i tym, że nie wszystko musi być doskonałe. Raczej dla nastolatków, ale dorosły też znajdzie coś tam dla siebie.

Właśnie skończyłam swoje pierwsze spotkanie z Colleen Hoover😃. Tak wszyscy zachwalali aktorkę więc postanowiłam sprawdzić o co tyle szumu... I zdradzę Wam że chyba to moje pierwsze spotkanie wypadło dość specyficznie, bo zdecydowanie nie tego się spodziewałam...
Książka "Without Merit"Jak wspomniałam, to moje pierwsze spotkanie z Hoover,ale zaznaczam że nie ostatnie😊bo na półce czeka następna pozycja 😊
Książkę czyta się szybko i płynnie, co ułatwiło wciągnięcie się w historię i przekaz.
Historia nastolatki, Merit, która ma dziwaczną sytuację rodzinną, mieszka w byłym kościele, z ojcem i macochą, rodzeństwem i matką zmagającą się że swoimi fobiami, która mieszka w piwnicy..... A do tego Merit zakochuje się w "chłopaku" swojej siostry który również mieszka z nimi.. No cóż.. Dziwniej być nie może.. Okazuje się że może...

Wszystko co czytamy " widzimy" z perspektywy dziewczyny , co bardzo ułatwia odbiór jej uczuć. Jak też pomaga zrozumieć jej zachowanie...A słowo PERSPEKTYWA ma tutaj ogromne znaczenie.

Podobała mi się ta opowieść, przez która płynęło się bardzo płynnie, choć temat przewodni książki taki nie jest.

Właśnie skończyłam swoje pierwsze spotkanie z Colleen Hoover😃. Tak wszyscy zachwalali aktorkę więc postanowiłam sprawdzić o co tyle szumu... I zdradzę Wam że chyba to moje pierwsze spotkanie wypadło dość specyficznie, bo zdecydowanie nie tego się spodziewałam...
Książka "Without Merit"Jak wspomniałam, to moje pierwsze spotkanie z Hoover,ale zaznaczam że nie ostatnie😊bo na...

„Without Merit” to nie jest książka romantyczna, która jest słodka i ckliwa. To poruszająca i głęboka historia o dojrzewaniu i akceptacji swoich wad. Ta książka nie przypomina żadnej innej, którą w dorobku ma Colleen Hoover. I to właśnie uwielbiam w jej twórczości. Autorka nie pisze dwa razy tej samej książki. Uwielbiam to, że za każdym razem, gdy sięgam po którąś z jej powieści, to jest inna niż poprzednia. Nie ma tej samej formuły, podobnej fabuły, a pismo jest niezmiennie mocne i ujmujące.

„Without Merit” to nie jest książka romantyczna, która jest słodka i ckliwa. To poruszająca i głęboka historia o dojrzewaniu i akceptacji swoich wad. Ta książka nie przypomina żadnej innej, którą w dorobku ma Colleen Hoover. I to właśnie uwielbiam w jej twórczości. Autorka nie pisze dwa razy tej samej książki. Uwielbiam to, że za każdym razem, gdy sięgam po którąś z jej...

Pomimo 'podeszłego' wieku chętnie sięgam po literaturę, gdzie główną rolę odgrywają młodzi ludzie. Nastolatkowie zazwyczaj cechują się innym spojrzeniem na świat, zupełnie odmiennym stopniowaniem swoich problemów czy podejściem do uczuć. Być może są po prostu mniej skażeni chorobą zwaną życiem.. ;-) Tak czy inaczej, książki młodzieżowe odrobinę odbiegają od tych przeznaczonych dla dorosłych ale też często można wynieść z nich dużo mądrości, a także zyskać perspektywę, która w zabieganej codzienności może okazać się aż nadto przydatna. Stąd też bez wahania mogę stwierdzić, że "Without Merit" to najlepsza książka z kategorii young adult, jaką przyszło mi czytać. Z jednej strony szalona, dziwna, pokręcona, właściwie tak jak wszystkie emocje targające nastoletnią duszą. Jednak z drugiej strony po prostu wyjątkowa, poruszająca ważne tematy, uświadamiająca jak łatwo można zignorować całą masę istotnych znaków, które mogą doprowadzić do tragedii. Wyjątkowa, wciągająca i pouczająca- taka jest ta powieść od Colleen Hoover.
Merit to siedemnastolatka, która z zewnątrz przypominać może dziwną dziewczynę, która rozpoczyna okres buntu. Ma siostrę bliźniaczkę, która zdaje się być we wszystkim od niej lepsza. Starszego brata, którego zaciekle unika. Matkę, która przez swoje fobie od lat żyje w piwnicy i nie interesuje się światem zewnętrznym. I wszyscy razem, wraz z ojcem, jego drugą żoną i ich synem, mieszkają w domu, który kiedyś służył jako kościół. Merit, choć mieszka z tyloma osobami, to tak naprawdę czuje się bardzo samotna, niezrozumiała, a nawet niewidoczna dla otoczenia. Staje się coraz bardziej zgryźliwa i niemiła dla domowników, a sytuację pogarsza fakt zamieszkania z nimi chłopaka siostry. Chłopaka, do którego Mer żywi uczucia, których nie powinna. A tak właściwie to większość emocji, które czuje i które ją przytłaczają, wydają się być niewłaściwe, a ona nie potrafi sobie z nimi poradzić.
Nie będę wyróżniać kolejnych postaci, bo każdy członek rodziny Vossów jest ważny. Utah, który jest symbolem tolerancji. Harper, która ukazuje, że pozory to nie wszystko i nie warto tak łatwo ferować wyroków. Luck, który pokazuje, że za uśmiechem i luzackim sposobem bycia może kryć się znacznie więcej. Sagan, niosący brzemię, które w ogóle nie powinno istnieć w dzisiejszym świecie, równocześnie będący synonimem niesamowitej siły, niespotykanej u osób w jego wieku. Moby, będący promykiem światła w szarej codzienności Litra Vossów. I wreszcie cała trójka rodziców, tworząca dziwny układ, udowadniająca, że nie warto oceniać na podstawie obserwacji i domysłów. Wszyscy razem pokazują jak ważna jest rodzina, wspólna rozmowa, zrozumienie, wsparcie ale też i nagana. Problemy, także te natury psychicznej, są do pokonania, gdy ma się za sobą mur z ludzi, którzy na swój sposób kochają i zrobią wszystko, by pomóc. Samotność nie jest odpowiedzią na kłopoty, są nią osoby, którym na nas zależy, nawet jeśli w danym momencie zależy im bardziej niż nam samym. Autorka porusza tu całe mnóstwo trudnych ale też powszednich kwestii, które nie mogą być ukrywane, nie mogą być powodem do wstydu, muszą być przepracowane, zaakceptowane i traktowane z należytą powagą. Zwraca uwagę czytelnika na tak mnóstwo spraw, często pomijanych bądź lekceważonych zwłaszcza w zabieganej rzeczywistości. To lektura świetna zarówno dla nastolatków jak i dorosłych, bowiem trafia do obu tych grup i z całą pewnością odrobinę nimi wstrząśnie ale też otworzy oczy na szereg zagadnień. To kolejna powieść Autorki, którą serdecznie polecam,

Pomimo 'podeszłego' wieku chętnie sięgam po literaturę, gdzie główną rolę odgrywają młodzi ludzie. Nastolatkowie zazwyczaj cechują się innym spojrzeniem na świat, zupełnie odmiennym stopniowaniem swoich problemów czy podejściem do uczuć. Być może są po prostu mniej skażeni chorobą zwaną życiem.. ;-) Tak czy inaczej, książki młodzieżowe odrobinę odbiegają od tych...

To była naprawdę dziwna książka. I swą dziwnością mnie ujęła, bo z każdym rozdziałem odkrywała inną perspektywę - słowo to z resztą jest podkreślane i ma duże znaczenie w tej powieści. Merit z góry oceniała różne sytuacje i swoich bliskich, to samo ja zrobiłam zaczynając czytać przedstawioną przez nią historię, przez co kilkakrotnie utożsamiłam się z naszą główną bohaterką. Czytając, śmiałam się, dziwiłam i współczułam, a na końcu zostałam z niejedną refleksją :)

To była naprawdę dziwna książka. I swą dziwnością mnie ujęła, bo z każdym rozdziałem odkrywała inną perspektywę - słowo to z resztą jest podkreślane i ma duże znaczenie w tej powieści. Merit z góry oceniała różne sytuacje i swoich bliskich, to samo ja zrobiłam zaczynając czytać przedstawioną przez nią historię, przez co kilkakrotnie utożsamiłam się z naszą główną bohaterką....

,,Without Merit" Colleen Hoover to pierwsza książka autorki, którą przeczytałam. Bez wątpienia nie ostatnia, bo bardzo przypadł mi do gustu jej styl pisania! Nie jest to typowy nastoletni romans, ale opowieść o przedziwnej rodzinie i tajemnicach skrywanych przez wszystkich jej członków. Życie w zawieszeniu pomiędzy prawdą, a kłamstwem w rodzinie Vossów trwało wystarczająco długo.

Siedemnastoletnia Merit musi stale mierzyć się z dziwną sytuacją, która ma miejsce w domu. Jej matka mieszka w piwnicy, ojciec z drugą żoną i jej rodzeństwem na górze. Merit ma idealną siostrę bliźniaczkę Honor oraz perfekcyjnego brata Utah. Wydaje jej się, że jedynie mały Moby nie ma żadnych tajemnic. Pewnego dnia przypadkiem poznaje chłopaka, do którego zaczyna żywić uczucie. Niespodziewanie okazuje się, że pomylił ją z jej siostrą.

,,Nie każdy błąd zasługuje na konsekwencje. Czasem jedyne, na co zasługuje to przebaczenie." To zdecydowanie mój ulubiony cytat z powieści. Życie Merit to jedno wielkie pasmo błędów i niezrozumienia. Dziewczyna nie jest w stanie pokochać samej siebie, bo wydaje jej się, że jest obojętna wszystkim ważnym dla niej osobom. Z czasem pogrąża się w spirali tajemnic i w końcu czara goryczy przechyla się w kierunku uwolnienia się od nich.

Ogromnym atutem tej książki jest sposób kreowania historii przez autorkę. Mimo że jest język jest dość prosty, to przekazuje bardzo wiele emocji. Jesteśmy w stanie wczuć się w sytuację dziewczyny. Niemniej jednak spoglądałam też na nią obiektywnie, przez co momentami miałam ochotę potrząsnąć naszymi bohaterami i powiedzieć im, żeby w końcu ze sobą porozmawiali. Na pewno, dzięki temu, nie trwaliby w tej niezdrowej sytuacji tak długi czas. Zwykle nie jestem fanką wątków romantycznych w tego typu książkach, ale tutaj został on świetnie poprowadzony. Był bardzo subtelny, ale miał też swój wpływ na fabułę.

Problemy, z którymi zmagała się Merit, mogą dotyczyć każdego z nas. Dlatego nie bójmy się rozmawiać o tym, jak się czujemy. Dzielmy się swoimi obawami z osobami, którym ufamy i nie bójmy się szukać pomocy u specjalistów.

,,Without Merit" Colleen Hoover to pierwsza książka autorki, którą przeczytałam. Bez wątpienia nie ostatnia, bo bardzo przypadł mi do gustu jej styl pisania! Nie jest to typowy nastoletni romans, ale opowieść o przedziwnej rodzinie i tajemnicach skrywanych przez wszystkich jej członków. Życie w zawieszeniu pomiędzy prawdą, a kłamstwem w rodzinie Vossów trwało wystarczająco...

★ ,, Nie każdy błąd zasługuje na konsekwenscje. Czasem jedyne, na co zasługuje to przebaczenie."

★ Książka nie jest moją pierwszą pozycją od Colleen Hoover, ale jak najbardziej najlepszą jaką przeczytałam. Zabierając się za książkę spodziewałam się słodkiego, nastoletniego romansu. Owszem, dostałam romans, ale był on tylko dodatkiem. Książka opiera się na historii Merit Voss, a wątek romatyczny jest idealnie wpleciony do fabuły.

★ Już pierwsze spotkanie głównych bohaterów zaintrygowało mnie i zachęciło do daleszgo czytania. Było takie.. niecodzienne. Jeszcze w żadnej książce nie spotkałam się z tym, żeby chłopak całował dziewczynę po pięciu minutach znajomości. Jak się okazuje omyłkowo wybrał nie tę z bliźniaczek, którą miał na myśli.

★ Uważam, że autorka nie miała zamysłu by przedstawić kolejny romans, których w książkach niebrak, a problemy z jakimi mierzą się nie tylko nastolatkowie jak i wszyscy ludzie. Bo kto w dzisiejszym świecie zdoła uniknąć stresu, niezrozumienia czy samotności?
Relacja bohaterki z rodziną jest.. dziwna? Jeśli można to tak nazwać. Problemy się nawarstwiły i nikt nie ma zamiaru ich rozwiązać.  Bohaterka przestaje chodzić do szkoły, zaczyna być coraz bardziej przygnębiona. Wszystkie te emocje skumulowane w jej głowie jak i sercu wybuchają. Ujawnia sekrety członków rodziny, którzy non stop ją nimi obarczali. Przez to w domu robi się jeszcze większy zamęt. Okazuje się, że Merit znajduje wspracie tylko w Saganie.

★ Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. Szczególnie Sagan, który cóż.. skradł moje serce i nie ukrywam, że niektóre jego zachowanie względem głównej bohaterki przyprawiły mnie o stado motyli w brzuchu. Szczególnie urzekło mnie jego zachowanie. Wspierał główną bohaterkę w trudnych dla niej chwilach, za co ona w głębi serca, była mu strasznie wdzięczna.

★ Moim zdaniem książka jest naprawdę świetna i przedstawia problemy, z którymi zmierza się większość z nas. Ma bardzo ważny przekaz - nie warto bagatelizować objawów jakiejkolwiek choroby a szczególnie depresji, co dodaje kolejny argument, dlaczego warto ją przeczytać.
Zapraszam na mojego bookstagrama: bargielczyta

★ ,, Nie każdy błąd zasługuje na konsekwenscje. Czasem jedyne, na co zasługuje to przebaczenie."

★ Książka nie jest moją pierwszą pozycją od Colleen Hoover, ale jak najbardziej najlepszą jaką przeczytałam. Zabierając się za książkę spodziewałam się słodkiego, nastoletniego romansu. Owszem, dostałam romans, ale był on tylko dodatkiem. Książka opiera się na historii Merit...

✨ Na wstępie powiem Ci, że dawno nie spotkałam się z książką, która byłaby taka... dziwna 😅 i wierz mi, że mówię to z wielkim bólem serca.
⠀
✨ Czytam powieści Colleen Hoover od wielu lat i tylko w przypadku "Wszystkie nasze obietnice" byłam na *nie*, aż do momentu zapoznania się z "Without Merit".
⠀
✨ Z jednej strony książka ta podejmuje bardzo ważny temat młodzieńczej depresji (cytaty warte uwagi zamieściłam na zdjęciach) i konsekwencji braku zrozumienia ze strony otoczenia a zarazem chowania w sobie wielu mrocznych tajemnic.
Z drugiej jednak strony jest ona po prostu... nierealna. Poprzez zlepek dziwacznych sytuacji i momentami irracjonalnych problemów nie jestem w stanie uwierzyć, że coś takiego mogłoby mieć miejsce. Momentami ukazane są wręcz w sposób toksyczny możliwości wyjścia z trudnych relacji z rodzicami, rodzeństwem czy przyjaciółmi bez wyraźnego zaznaczenia, że tak nie należy postępować.

Jeżeli chcesz zobaczyć więcej to zapraszam Cię na mojego książkowego instagrama @ksiazka_z_pazurkiem https://www.instagram.com/p/CbJ725Xs99j/ :)!
⠀
✨ Być może jeżeli borykasz się z chorobą jaką jest depresja to utożsamisz się z główną bohaterką, ale nie obiecuję Ci, że tak się stanie. Jestem osobą empatyczną i czasami aż za bardzo wcielam się umysłem i sercem w sytuację fikcyjnych bohaterów, ale w tym przypadku choć się starałam to niestety zbyt odpychała mnie zarówno Merit jak i wszystkie pozostałe postaci 😥.

✨ Na wstępie powiem Ci, że dawno nie spotkałam się z książką, która byłaby taka... dziwna 😅 i wierz mi, że mówię to z wielkim bólem serca.
⠀
✨ Czytam powieści Colleen Hoover od wielu lat i tylko w przypadku "Wszystkie nasze obietnice" byłam na *nie*, aż do momentu zapoznania się z "Without Merit".
⠀
✨ Z jednej strony książka ta podejmuje bardzo ważny temat młodzieńczej...

Ciekawa pozycja, jednakże nie wywołała we mnie takich emocji do jakich przyzwyczaiła mnie autorka swoimi innymi książkami. Mimo to uważam, iż warto po nią sięgnąć, gdyż porusza ważne tematy

Ciekawa pozycja, jednakże nie wywołała we mnie takich emocji do jakich przyzwyczaiła mnie autorka swoimi innymi książkami. Mimo to uważam, iż warto po nią sięgnąć, gdyż porusza ważne tematy