Wiązałam z tą książką duże nadzieje, bo powieść "Pokój dla artysty" tych pisarzy bardzo mi się podobała. Liczyłam na lekką, optymistyczną, wciągającą historię. Niestety zawiodłam się dość mocno i książkę o Szczepankowie doczytałam właściwie na siłę, byle móc ją już oddać do biblioteki.

Niestety historia zupełnie mnie nie wciągnęła. Z początku była pisana jakoś chaotycznie, szybko, mało emocjonalnie. Bohaterowie nie zrobili na mnie pozytywnego wrażenia, wszyscy wydawali mi się jacyś odlegli, słabo zarysowani, niemal jak postacie drugoplanowe. Szukałam punktu zaczepienia, który wydawałby się ciekawy i istotny i byłby jakąś osią fabularną, ale nie znalazłam takiego. Życie bohaterów szło jakoś swoimi torami, ale szło powolnie, bez ciekawych zdarzeń.

Historia opowiadana z punktu widzenia dzieci wciągała mnie jeszcze mniej. Jakoś nie umiałam się wczuć w te postaci i poznać ich emocji.

Generalna sielanka sprawiała, że historia wydawała mi się nierealna. Miałam wrażenie, że autorzy próbowali przemycić jakiś leciutki dreszczyk emocji, ale u mnie go zupełnie nie wzbudzili. Czułam jak cała historia się zakończy, a ustawienie dzieci jako jednych z głównych bohaterów tylko umacniało mnie w przekonaniu.

Wiem, że z każdej kartki tej książki wylewa się optymizm, dobro, miłość i spokój, ale w takim nadmiarze ta mieszanka po prostu sprawiła, że zaczęłam się nudzić, a powieść wydawała mi się nieciekawa i ciągnęła się w nieskończoność. Czasem lubię przeczytać powieść obyczajową, ale ta nie trafiła w mój gust. Domyślam się jednak, że może mieć sporo zwolenników.

Mnie ta część nie zachęciła do przeczytania kolejnych.

Wiązałam z tą książką duże nadzieje, bo powieść "Pokój dla artysty" tych pisarzy bardzo mi się podobała. Liczyłam na lekką, optymistyczną, wciągającą historię. Niestety zawiodłam się dość mocno i książkę o Szczepankowie doczytałam właściwie na siłę, byle móc ją już oddać do biblioteki.

Niestety historia zupełnie mnie nie wciągnęła. Z początku była pisana jakoś chaotycznie,...

Świetna pozycja. Trudne problemy przedstawione z dużą dawką humoru. Ciężko się oderwać od lektury. Długo zostaje w pamięci.

Świetna pozycja. Trudne problemy przedstawione z dużą dawką humoru. Ciężko się oderwać od lektury. Długo zostaje w pamięci.

Kolejna pozycja obyczajowa, bo taką mam potrzebę w ciężkich czasach ("w powadze czasów, w zwątpieniu i chaosie"). Zaopatrzyłam się w spory stos takiej literatury korzystając z zasobów miejskiej biblioteki publicznej przed jej zamknięciem na jakiś czas i teraz będę z tego stosu korzystać. Na pierwszy ogień poszła książka o Szczepankowie, idealnym miejscu na wypoczynek na Mazurach i to pomimo faktu, iż autorkę znam już z serii książek o Sosnówce (czytanych lat temu już parę) i pamiętam, że zarzucałam jej przecukrzenie rzeczywistości. Nie jestem pewna czy znowu takiego cukrzenia potrzebowałam, czy może bardziej chciałam sprawdzić czy coś się w stylu pisania autorki zmieniło, a może zaintrygował mnie fakt, że tym razem Maria Ulatowska jest tylko współautorką, drugim współautorem jest natomiast facet.
W ośrodku wypoczynkowym na Mazurach, który w części staje się też ośrodkiem dla osieroconych dzieci (z Polski oraz Chin, ale o tym jest ponoć inna książka polecana w przypisach przez autorów) spotyka się towarzystwo wędkarzy oraz towarzyszących im kobiet. Spotkanie to ma swoje konsekwencje jakiś czas później, choć początkowo nic na to nie wskazuje. Konsekwencje dla ośrodka, mieszkającej w nim dziewczynki, szczególnie zaś dla Olgi oraz Adama, którzy po kilku latach ponownie spotykają się w Szczepankowie.
Otóż dosyć słodko jest dalej, ale męskie pióro czy raczej klawiatura dodaje romansowi trochę cech powieści przygodowej i łobuzerskiej, pojawia się wątek śledztwa dziennikarskiego, są też elementy powieści dla młodzieży, jako że jednymi z głównych bohaterów jest para dziesięciolatków. Ogólnie da się czytać bez nieustannego wkurzania się na splot idealnych okoliczności, szczególnie da się czytać w czasach opisanych jak wyżej.

Kolejna pozycja obyczajowa, bo taką mam potrzebę w ciężkich czasach ("w powadze czasów, w zwątpieniu i chaosie"). Zaopatrzyłam się w spory stos takiej literatury korzystając z zasobów miejskiej biblioteki publicznej przed jej zamknięciem na jakiś czas i teraz będę z tego stosu korzystać. Na pierwszy ogień poszła książka o Szczepankowie, idealnym miejscu na wypoczynek na...

Przyjemna, dobrze czytający się początek serii. "Pewnego lata w Szczepankowie." Książka o rozterkach życiowych bohaterów, miłości , którzy spotykali się co jakiś czas na Mazurach w małym pensjonacie nad jeziorem. Jest też tajemnicze miejsce, które było ukryte w czasie II wojny światowej. Interesująca i wciągająca historia łącząca bohaterów. Ciekawa jestem kontynuacji...

Przyjemna, dobrze czytający się początek serii. "Pewnego lata w Szczepankowie." Książka o rozterkach życiowych bohaterów, miłości , którzy spotykali się co jakiś czas na Mazurach w małym pensjonacie nad jeziorem. Jest też tajemnicze miejsce, które było ukryte w czasie II wojny światowej. Interesująca i wciągająca historia łącząca bohaterów. Ciekawa jestem...

Ostatnio mijając na Mazurach tabliczkę z napisem Szczepankowo, zastanawiałam się, czy to właśnie ta miejscowość z kart powieści. Z przyjemnością poznałabym Olgę, Zojkę, Wiechcia i innych. Autorka stworzyła całe grono interesujących, emanujących ciepłem postaci. Szczepankowo pachnie domowym ciastem, pozwala odpocząć, nawiązać przyjaźnie, a nawet poznać swoją drugą połówkę. Losy bohaterów w miarę czytania stają się tak bardzo interesujące, że nie można się oderwać. Czasem łezka zakręci się w oku, ale generalnie powieść dodaje czytelnikowi otuchy i wiary w lepsze jutro. Polecam niepoprawnym optymistom.

Ostatnio mijając na Mazurach tabliczkę z napisem Szczepankowo, zastanawiałam się, czy to właśnie ta miejscowość z kart powieści. Z przyjemnością poznałabym Olgę, Zojkę, Wiechcia i innych. Autorka stworzyła całe grono interesujących, emanujących ciepłem postaci. Szczepankowo pachnie domowym ciastem, pozwala odpocząć, nawiązać przyjaźnie, a nawet poznać swoją drugą połówkę....

Miła, ciepła, czasami wzruszająca opowieść o tęsknocie, marzeniach. Zgrabnie włączony wątek historyczny.

Miła, ciepła, czasami wzruszająca opowieść o tęsknocie, marzeniach. Zgrabnie włączony wątek historyczny.

Piękna książka, zakochałam się w Sosnówce, ta jest równie wspaniała. Dziękuję 💞

Piękna książka, zakochałam się w Sosnówce, ta jest równie wspaniała. Dziękuję 💞

Szczepankowska seria moja opinia w ostatnim tomie

Szczepankowska seria moja opinia w ostatnim tomie

Rewelacyjna i wspaniała powieść o miłości , marzeniach i tęsknocie. Bardzo refleksyjna powieść. Bardzo podoba mi się , że akcja powieści rozgrywa się w Szczepankowie przy mazurskich jeziorach. Jestem zachwycony.
Polecam

Rewelacyjna i wspaniała powieść o miłości , marzeniach i tęsknocie. Bardzo refleksyjna powieść. Bardzo podoba mi się , że akcja powieści rozgrywa się w Szczepankowie przy mazurskich jeziorach. Jestem zachwycony.
Polecam

+

+