Nieco young adultowa powieść postapokaliptyczna, w której inwazja obcych jest pretekstem do pokazania dorastania i walki o normalność. Nieco nierówna, zaczyna się świetnie, potem chwilę przynudza na rzecz survivalu, by dość szybko wrócić na inne tory, tym razem militarnej space opery (a raczej nonspace opery!). Objętościowo akuratna, by nie zmęczyć i nie rozwlekać. Dobra historia, sięgnę po następne, choć liczę, że będą bardziej w stylu początku i końca książki, a nie tego survivalowego elementu.

Nieco young adultowa powieść postapokaliptyczna, w której inwazja obcych jest pretekstem do pokazania dorastania i walki o normalność. Nieco nierówna, zaczyna się świetnie, potem chwilę przynudza na rzecz survivalu, by dość szybko wrócić na inne tory, tym razem militarnej space opery (a raczej nonspace opery!). Objętościowo akuratna, by nie zmęczyć i nie rozwlekać. Dobra...

Jak ktoś chce poznać życie i obowiązki rekrutów marines, to jak najbardziej, walki z obcymi na planecie dodano dla fanu. Nie ma walk w przestrzeni - co sugeruje okładka. Połączenie damskich i męskich oddziałów to już dodatek rodem z żołnierzy z kosmosu i ten film ta powieść bardzo przypomina.

Jak ktoś chce poznać życie i obowiązki rekrutów marines, to jak najbardziej, walki z obcymi na planecie dodano dla fanu. Nie ma walk w przestrzeni - co sugeruje okładka. Połączenie damskich i męskich oddziałów to już dodatek rodem z żołnierzy z kosmosu i ten film ta powieść bardzo przypomina.

7,5 / 10 Ciekawa pozycja, szybko się czyta, dobrze rozrysowane postaci kadetów, szczególnie potężny Rosjanin "Bestia", dla którego wszystko, co najlepsze, musi pochodzić z Rosji, czy rozśpiewany "Elvis".
Zawiódł niestety korektor z wydawnictwa "NieZwykłe", na stronie 42 mamy znalazł się byk ortograficzny "wychodowanymi", nierzadko szwankuje interpunkcja.
Niemniej jednak polecam ;)

7,5 / 10 Ciekawa pozycja, szybko się czyta, dobrze rozrysowane postaci kadetów, szczególnie potężny Rosjanin "Bestia", dla którego wszystko, co najlepsze, musi pochodzić z Rosji, czy rozśpiewany "Elvis".
Zawiódł niestety korektor z wydawnictwa "NieZwykłe", na stronie 42 mamy znalazł się byk ortograficzny "wychodowanymi", nierzadko szwankuje interpunkcja.
Niemniej jednak...

Ot, takie czytadło z elementami sci-fi skierowane raczej do młodszego czytelnika.
Ziemia jest od dekad ustawicznie atakowana przez obcą cywilizację. Wyniszczająca wojna sprawia, że każdy mieszkaniec naszej planety kończący 18 lat musi iść do wojska. Tak właśnie dzieje się z Marco i jego przyrodnią siostrą Addy. Oboje będąc osobami o skrajnie odmiennych charakterach muszą się odnalezć w niełatwej rzeczywistości służby w armii, która to armia toczy krwawą wojnę.

Historia ułożona jest do bólu sztampowo - w wojsku mamy brutalnych podoficerów, nawiązują się nowe przyjaznie, w grupie towarzyszy broni znajdzie się także "ten zły" otaczający się osiłkami i toczący z naszym dobrym głównym bohaterem istną wojnę podjazdową, znajdzie się też miejsce i na miłość. Znane i ograne.
"Ziemia" nie jest złą książką, banalna fabuła , banalny styl (choć i dosyć klarowny),banalne dialogi, nawet w miarę udanie sportretowani bohaterowie. Nie ma tutaj niczego szczególnie interesującego ale też i nic nie odrzuca czytelnika. Choć mnie osobiście zirytowało to, że w tym krótkim tomie pierwszym kilka razy autor nawiązywał do Holokaustu i do walczących z nazistami żydowskich partyzantów. Czynił to przy okazji wprowadzenia do fabuły młodej oficer, Izraelki z pochodzenia, zaznaczając przy tym, że jej ojczyzna podczas inwazji "oberwała najmocniej". Zapewne elementy te wprowadził dlatego, że sam jest Izraelczykiem. Niby jego święte prawo, ale ja mam przesyt tej "retoryki ofiary" i zwyczajnie mnie to drażni. Innych jednak wcale nie musi.

Podsumowując - z braku laku można rzucić okiem ale w gatunku znajdzie się masa lepszych pozycji, naprawdę.

Ot, takie czytadło z elementami sci-fi skierowane raczej do młodszego czytelnika.
Ziemia jest od dekad ustawicznie atakowana przez obcą cywilizację. Wyniszczająca wojna sprawia, że każdy mieszkaniec naszej planety kończący 18 lat musi iść do wojska. Tak właśnie dzieje się z Marco i jego przyrodnią siostrą Addy. Oboje będąc osobami o skrajnie odmiennych charakterach muszą...

Ciekawa na tyle, że sięgnę po następne części. Ten tom pokazuje ewolucję zwykłego chłopaka z Toronto, bibliotekarza, w żołnierza piechoty, który nie zostawi towarzyszy broni na polu walki, gdy jest szansa ich uratować. Tak, banał, pokazany nie raz, ale nie czyta się tego źle. Dałbym więcej gwiazdek, ale zbyt wiele tu ... może nie absurdów, ale mało logicznych działań. Np. obcy - niby super inteligentne owady, a atakują Ziemię jak bezmyślna masa, włażą pod lufy jak bydło, nie używając żadnych broni, tylko swoich "pazurów" i gazu z kokonów. Ich inwazja, jak na super inteligentną rasę, też nie ma sensu, bo jest wyniszczająca. Może tych super inteligentnych okazów jeszcze nie mieliśmy okazji zobaczyć? Ziemia, niby prawie zniszczona, jednak jest w stanie wyprodukować zaawansowane statki kosmiczne, założyć kolonie w kosmosie, choć obcy niby z totalną łatwością mogą "zhakować" ziemską technologię, więc ludzie muszą używać przestarzałych, "analogowych" urządzeń, by obcy nie mogli ich złamać. No przyznacie, że coś tu nie gra ... ale dam szansę autorowi, bo postaci są wykreowane dość barwnie, realnie i ciekawie.

Ciekawa na tyle, że sięgnę po następne części. Ten tom pokazuje ewolucję zwykłego chłopaka z Toronto, bibliotekarza, w żołnierza piechoty, który nie zostawi towarzyszy broni na polu walki, gdy jest szansa ich uratować. Tak, banał, pokazany nie raz, ale nie czyta się tego źle. Dałbym więcej gwiazdek, ale zbyt wiele tu ... może nie absurdów, ale mało logicznych działań. Np....

Nie da się oderwać, zajęła mi pół dnia,

Nie da się oderwać, zajęła mi pół dnia,

Cóż dobrze się czyta niestety fabuła mocno zainspirowana filmem "Żołnierze kosmosu" co wpływa na odbiór.

Cóż dobrze się czyta niestety fabuła mocno zainspirowana filmem "Żołnierze kosmosu" co wpływa na odbiór.

Uniwersum

Ziemia osamotniona rozpoczyna wielotomowy cykl, który liczy sobie aż dziesięć części. Pięćdziesiąt lat temu na ziemię spadły pierwsze kokony obcych zwanych Wijcami. Wyglądem przypominają skolopendry i nie mają pokojowych zamiarów. Większość ludzkości zginęła, ale wojna trwa nadal. Życie na Ziemi tylko z pozoru wygląda normalnie. Ludzie pracują, uczą się, szukają rozrywek, jednak w każdej chwili może być ogłoszony alarm zwiastujący kolejny atak.

Główny bohater Marco Emery urodził się w czasach wojny i to jedyna codzienność jaką zna. Swoje dorosłe życie rozpocznie jak wszyscy jego rówieśnicy dołączając do Sił Obrony Ludzkości – armii, która ochrania Ziemię i kosmos. Zanim stanie twarzą w twarz z obcymi, Emery musi przejść podstawowe szkolenie wojskowe i stać się żołnierzem.

Bibliotekarz na wojnie

Marco nie jest materiałem na bohatera. Mimo, że w młodości na jego oczach obcy zabili mu matkę nie marzy o zemście. Najbardziej pragnie spokojnego życia, możliwości zagłębienia się w lektury oraz dokończenia swojej powieści o Żółwiu Kerreta. Wojna go przeraża, jednak życie nie daje mu wyboru. Po inwazji obcych każdy obywatel Ziemi po skończeniu 18 lat ma tylko 1 wybór 5 lat w armii bądź 5 lat w wiezieniu. Zanim jednak stanie się żołnierzem on i jego rówieśnicy z całego świata muszą przetrwać 8 tygodni wyczerpującego szkolenia wojskowego.

Ziemia osamotniona to istna skarbnica świetnych kreacji bohaterów. Bohaterami powieści są członkowie plutonu Marco, każdy inny z własną historia motywacją i ciekawymi cechami charakteru. W oddziale jest Lailani szukająca – ucieczki przed wspomnieniami, Pinky mszczący się na wszystkich za swoje nieudane dzieciństwo czy Szajba ukrywająca wrażliwą naturę pod maską nierozgarnięcia.

Z poety w wojownika

Ziemia Osamotniona to opowieść o hartowaniu ducha i ciała. W zasadzie cały 1 tom jest poświęcony wyłącznie opisowi 8 tygodniowego szkolenia. Instruktorzy robią wszystko by złamać bohaterów i przekuć ich w wojowników, nauczyć nie tylko dyscypliny, ale też polegania na sobie nawzajem. Autor poświęca dużo miejsca nie tylko aspektom fizycznym szkolenia jak nauka obsługi broni czy trening wytrzymałości, równie ważny jest opis przemiany zewnętrznej bohaterów. W trakcie szkolenia główny bohater nie tylko zżywa się z towarzyszami broni, ale też zmienia swoje podejście co do konieczności walki z najeźdźcami.

Ocena

Ziemia Osamotniona to ciekawa wizja świata podporządkowanego regułom wojny, która przypomina mi “Żołnierzy kosmosu” Heinleina i “Wieczną Wojnę” Haldemana. Język autora jest prosty, pozbawiony naukowych opisów zaś książkę czyta się szybko. Tytuł nie jest pozbawiony wad. Sam pomysł na historię i świat nie jest nadzwyczaj oryginalny. Miejscami brakuje akcji, w sumie jedynie końcówka tego tomu pozwala wyobrazić sobie możliwości autora w sferze tworzenia scen walki. Dodatkowo wykreowany świat czasem nie jest spójny – jak sceny kompletnie normalnego życia w czasie w zasadzie ponad 50 letniego konfliktu czy kwestia użycia broni masowej zagłady przeciwko obcym.

Największą zaletą Ziemi są jednak bohaterowie. To ich osobowość sprawia, że można się z nimi zżyć i chcieć poznać ich dalsze losy.

Osobiście planuje kontynuować lekturę serii licząc, że intensywniejsze tempo akcji pokazane pod koniec 1 tomu zostanie utrzymane również w kolejnych częściach.

Wiecej military science fiction https://solaris7.pl/tag/zaginione-opowiesci/

Uniwersum

Ziemia osamotniona rozpoczyna wielotomowy cykl, który liczy sobie aż dziesięć części. Pięćdziesiąt lat temu na ziemię spadły pierwsze kokony obcych zwanych Wijcami. Wyglądem przypominają skolopendry i nie mają pokojowych zamiarów. Większość ludzkości zginęła, ale wojna trwa nadal. Życie na Ziemi tylko z pozoru wygląda normalnie. Ludzie pracują, uczą się, szukają...

Pierwszy tom młodzieżówki sci-fi, jest interesująca a dzięki lekkiemu pióru autora czyta się dość szybko te trzysta sześćdziesiąt stron. Chociaż jak na ten gatunek to taka ilość nie jest zbyt duża. Ta część ma za zadanie przybliżyć nam bohaterów i mimo iż robi to poprawnie to wprowadza pewien element nieco na siłę. Oczywiście mógłbym go tutaj podać ponieważ nie należy do głównych wątków a raczej gdzieś w tle jednak mam lekkie obawy iż nabierze on na znaczeniu w dalszej części. Wiecie, może ja jestem spaczony przez inne książki ale jak ktoś po kilka(dziesiąt),razy mówi o tym co się stało. Albo przez dosłowne pokazanie, albo między wersami, to wietrze tam spisek i opcję iż zostało to sprowokowane. Może zdziwi Was informacja, że ta fabuła książki ani razu nie opuszcza Ziemi. No, może stosuje lekkie niedomówienie, ale mieszcze się w granicach "błędu statystycznego". Bohaterowie. Mimo tego iż przez cały tom mamy okazję poznać ich oraz zapałać sympatią to jakoś, nie potrafię tego uczynić. Nie to aby nie byli oni źli czy coś w tym stylu, po prostu są bardzo obojętni. Ale, może ulegnie to zmianie kiedy będę miał okazję poznać kolejne tomy serii.

Zapraszam również na mego bloga:
https://ksiazki-czytamy.blogspot.com/

Pierwszy tom młodzieżówki sci-fi, jest interesująca a dzięki lekkiemu pióru autora czyta się dość szybko te trzysta sześćdziesiąt stron. Chociaż jak na ten gatunek to taka ilość nie jest zbyt duża. Ta część ma za zadanie przybliżyć nam bohaterów i mimo iż robi to poprawnie to wprowadza pewien element nieco na siłę. Oczywiście mógłbym go tutaj podać ponieważ nie należy do...

Dopiero końcówka coś warta.

Dopiero końcówka coś warta.