To już raczej spin-off, w dodatku w duecie. Tym razem syn Riggsa, więc i przeskok czasowy. Zdaje się, że miała to być świeżość, ale poprzednia formuła spokojnie starczyłaby na jeszcze kilka książek. Poza tym ta nieporadna, pastiszowa, pulpowa przaśność poprzednich części stanowiła o jej sile; tu jakby chcieli napisać coś "porządniejszego" I wyszło po prostu niemrawo.

To już raczej spin-off, w dodatku w duecie. Tym razem syn Riggsa, więc i przeskok czasowy. Zdaje się, że miała to być świeżość, ale poprzednia formuła spokojnie starczyłaby na jeszcze kilka książek. Poza tym ta nieporadna, pastiszowa, pulpowa przaśność poprzednich części stanowiła o jej sile; tu jakby chcieli napisać coś "porządniejszego" I wyszło po prostu niemrawo.

W części dziesiątej tej serii zmienia się zarówno autor (serię dokończy duet pisarski),główny bohater, jak i czas akcji. Ale poza tym nie zmienia się praktycznie nic.

Cały czas mamy bohatera o takiej samej konstrukcji - mądrzejszy niż otoczenie, bardziej pewny siebie i będący jedyną szansą na ratunek, który musi każdą rzecz wytłumaczyć swoim utalentowanym towarzyszom. Cały czas ziemskie siły spotykają grupy niezbyt wyrazistych kosmitów, którzy nie są wystarczająco inteligentni aby stawić czoła ludziom. Nie jestem przekonany, że takie bezkrytyczne powtórzenie wszystkiego jest dobrym rozwiązaniem, ale na takie zdecydowali autorzy. Niestety fakt, że akcja dzieje się kilkadziesiąt lat później w żaden sposób nie wpływa na sytuację w powieści.

Na plus można zaliczyć zasygnalizowanie relacji pomiędzy nowymi rasami kosmitów (może zostanie to wyjaśnione w kolejnych tomach) oraz umieszczenie akcji w zdecydowanie bardziej ograniczonej przestrzeni - jak w pierwszych tomach serii.

W części dziesiątej tej serii zmienia się zarówno autor (serię dokończy duet pisarski),główny bohater, jak i czas akcji. Ale poza tym nie zmienia się praktycznie nic.

Cały czas mamy bohatera o takiej samej konstrukcji - mądrzejszy niż otoczenie, bardziej pewny siebie i będący jedyną szansą na ratunek, który musi każdą rzecz wytłumaczyć swoim utalentowanym towarzyszom....

Wszystkie tomy przeczytałem z wielką radością. Bardzo podoba mi się ta seria. Wspaniałe książki , które należą do moich ulubionych z cyklu Star Force. Nie mogę się doczekać dalszych tomów.
Polecam

Wszystkie tomy przeczytałem z wielką radością. Bardzo podoba mi się ta seria. Wspaniałe książki , które należą do moich ulubionych z cyklu Star Force. Nie mogę się doczekać dalszych tomów.
Polecam

Odświeżenie bohaterów dobre ale mogło być lepsze a może moje wymagania wzrosły? Ogólnie polecam :)

Odświeżenie bohaterów dobre ale mogło być lepsze a może moje wymagania wzrosły? Ogólnie polecam :)

Jedna z lepszych książek serii Star Force.

Jedna z lepszych książek serii Star Force.

czytadło sf.... powinni zrobić serial z całego cyklu :)... lekkie, łatwe czytadło... tylko bez analiz fizyko chemicznych i czyta się przyjemnie :P

czytadło sf.... powinni zrobić serial z całego cyklu :)... lekkie, łatwe czytadło... tylko bez analiz fizyko chemicznych i czyta się przyjemnie :P

Trzeba przyznać synek tatusia.

Trzeba przyznać synek tatusia.

Inaczej a jednak w tym samym stylu - poznajemy perypetie synusia tatusia i MarWin również się pojawił na +

Inaczej a jednak w tym samym stylu - poznajemy perypetie synusia tatusia i MarWin również się pojawił na +

Odyseja zwłaszcza kosmiczna nie może się kończyć na jednym pokoleniu. Początek całkiem całkiem

Odyseja zwłaszcza kosmiczna nie może się kończyć na jednym pokoleniu. Początek całkiem całkiem

Larsson w najlepszej kondycji. Czyli totalnie zerowej i płaskiej. Autor Socjopata ma kilka ciekawych kawałków ale i tak wszystko nielogiczne i słabe.

Larsson w najlepszej kondycji. Czyli totalnie zerowej i płaskiej. Autor Socjopata ma kilka ciekawych kawałków ale i tak wszystko nielogiczne i słabe.