Mam straszne mieszane uczucia co do tej serii, z jednej strony interesuje mnie co będzie dalej ale z drugiej strony odpychają mnie te sztuczne dialogi i momenty, które nic nie wnoszą do fabuły i są tylko takim zapychaczem oraz główna bohaterka, która chyba zapomina, że ma rodziców, przyjaciół i szkołę.

Mam straszne mieszane uczucia co do tej serii, z jednej strony interesuje mnie co będzie dalej ale z drugiej strony odpychają mnie te sztuczne dialogi i momenty, które nic nie wnoszą do fabuły i są tylko takim zapychaczem oraz główna bohaterka, która chyba zapomina, że ma rodziców, przyjaciół i szkołę.

Druga część "Circus Lumos".

Po skończeniu pierwszej serii miałam pozytywne odczucia. Wiadomo, to nie jest Harry Potter, ale też zapowiada się ciekawie.

Alicja zostaje wciągnięta do Hadesu. Ma przy sobie fiolkę, która ją chroni, ale i tak planuje ucieczkę. W jej planie sporą rolę ma odegrać Tristan, który w przeciwieństwie do swojego brata panuje nad ciemnością.

W poszukiwaniu odpowiedzi na temat klątwy, bohaterowie udają się do Wiednia. Ale tam czeka ich niespodzianka, gdyż Horacy nie zamierza niczego powiedzieć.

Jednakże sprawy się komplikują, kiedy Julian przechodzi na stronę ciemności, a na jawy wychodzi kim jest Eryn. Wszyscy starają się rozwiązać listę, którą dostali od Sachiella...

W tej części trochę się dzieje, a ja jestem ciekawa czy dojdzie do trójkątu pomiędzy TristanxAlicjaxHadrian.

Druga część "Circus Lumos".

Po skończeniu pierwszej serii miałam pozytywne odczucia. Wiadomo, to nie jest Harry Potter, ale też zapowiada się ciekawie.

Alicja zostaje wciągnięta do Hadesu. Ma przy sobie fiolkę, która ją chroni, ale i tak planuje ucieczkę. W jej planie sporą rolę ma odegrać Tristan, który w przeciwieństwie do swojego brata panuje nad ciemnością.

W...

Męczyłam się z tą książką naprawdę długo i cieszę się, że w końcu udało mi się ją skończyć. Do serii Circus Lumos powróciłam po bardzo długim czasie, właściwie niewiele pamiętając z poprzedniego tomu, a po przeczytaniu tego myślę, że może to i dobrze. Książka jest bardzo przegadana, pojawia się w niej wiele opisów, które w pewnym momencie zmęczyły mnie do tego stopnia, że zaczęłam je pomijać. Główni bohaterowie, pomimo tego, że z każdej strony ponoć czyha na nich zagrożenie, bez żadnego problemu chodzą na randki czy szkolne imprezy i zdają się zapominać, że na zdjęcie z Hadriana klątwy pozostało im niewiele czasu. W dodatku momentami zanikała im umiejętność podejmowania racjonalnych decyzji i sprawiało to, że łapałam się za głowę, zastanawiając się co właściwie się w tej książce dzieje.

Męczyłam się z tą książką naprawdę długo i cieszę się, że w końcu udało mi się ją skończyć. Do serii Circus Lumos powróciłam po bardzo długim czasie, właściwie niewiele pamiętając z poprzedniego tomu, a po przeczytaniu tego myślę, że może to i dobrze. Książka jest bardzo przegadana, pojawia się w niej wiele opisów, które w pewnym momencie zmęczyły mnie do tego stopnia, że...

Przeciętna bardzo

Przeciętna bardzo

Alicja jak już wiemy, po zakończeniu poprzedniej pozycji zostaje porwana i uwięziona w hadesie. W jej głowie rodzi się plan ucieczki i zemsty.
Jak potoczą się jej losy? Co z klątwą, która ciąży na braciach?

Zacznę od tego, że w pierwszej części brakowało mi wątków magii i miło się zaskoczyłam, ponieważ w tej części jest jej zdecydowanie więcej, mamy także sporo tematyki samego cyrku, co uważam za ogromny plus.

Jeżeli chodzi o bohaterów, to chyba nie zmieniłam swojego zdania na przestrzeni tego tomu. Alicja to bohaterka w moich odczuciach dosyć specyficzna, nadal momentami irytowało mnie jej zachowanie, było dosyć lekkomyślne. Mam wrażenie, że żadna postać nie wzbudziła we mnie zainteresowania ani sympatii, byli tacy szarzy. W całości brakowało mi jakiegoś zwrotu akcji, zaskoczenia, momentu, w którym nie wiemy, co ze sobą zrobić i zostajemy z plątaniną myśli.

Styl autorki jest bardzo lekki, więc książkę czytało mi się bardzo szybko. No i muszę wspomnieć o okładkach tej serii, są powalające, piękne i są ogromnym autem dla sroczek okładkowych, takich jak ja.

Podsumowując, nie jest to historia, która pozostanie w mojej pamięci na bardzo długo, natomiast absolutnie nie uważam tej pozycji za niewartą przeczytania. Ma swoje plusy i minusy, dlatego może akurat was zachwyci.

Alicja jak już wiemy, po zakończeniu poprzedniej pozycji zostaje porwana i uwięziona w hadesie. W jej głowie rodzi się plan ucieczki i zemsty.
Jak potoczą się jej losy? Co z klątwą, która ciąży na braciach?

Zacznę od tego, że w pierwszej części brakowało mi wątków magii i miło się zaskoczyłam, ponieważ w tej części jest jej zdecydowanie więcej, mamy...

Chciałam się dobrze bawić na "Perłowej Damie", ale zachowanie bohaterów i ich dziecinne przekomarzanki w sztucznych do bólu dialogach zamordowały tę historię. A, uwierzcie mi, naprawdę uważam, że motyw cyrku wykorzystany przez autorkę, sposób ogrania symboliki światła i ciemności oraz sama postać Tristana - który wydawał mi się szalenie niejednoznaczny - miały w sobie coś intrygującego.

Jestem pewna, że gdybym miała 15 lat mniej, lepiej bym się bawiła na tej powieści. Chyba, po prostu, jestem już za stara (zbyt dojrzała? zbyt krytyczna?) na niektóre książki, chociaż wciąż poszukuję perełek w fantastyce młodzieżowej jak świnka poszukująca trufli. Niemniej jednak kibicuję autorce i liczę na to, że jej przyszłe powieści zapełnią polską niszę tego gatunku i będą równie popularne na rodzimym rynku co pozycje Maas, Bardugo, Roth i innych podobnych.

Chciałam się dobrze bawić na "Perłowej Damie", ale zachowanie bohaterów i ich dziecinne przekomarzanki w sztucznych do bólu dialogach zamordowały tę historię. A, uwierzcie mi, naprawdę uważam, że motyw cyrku wykorzystany przez autorkę, sposób ogrania symboliki światła i ciemności oraz sama postać Tristana - który wydawał mi się szalenie niejednoznaczny - miały w sobie coś...

,,Perłowa dama" jest najlepszą częścią tej serii🥰 Mega polubiłam postać - Tristana. Również działo się tu bardzo dużo, ale mimo to nie zabrakło humoru, a zakończenie jest genialne💚

,,Perłowa dama" jest najlepszą częścią tej serii🥰 Mega polubiłam postać - Tristana. Również działo się tu bardzo dużo, ale mimo to nie zabrakło humoru, a zakończenie jest genialne💚

No w końcu jest sporo cyrku :)

No w końcu jest sporo cyrku :)

Druga część serii zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu. Czytałam książkę z radością i zaciekawieniem. Z chęcią wezmę się za ostatnią część tej historii.

Druga część serii zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu. Czytałam książkę z radością i zaciekawieniem. Z chęcią wezmę się za ostatnią część tej historii.

Aleksandra Polak zdecydowanie wie, jak utrzymać napięcie i swoje karty odkrywa powoli. W pierwszym tomie okryła Circus Lumos tajemnicą i magią, by w drugiej go z tej magii obedrzeć i odkryć przed nami jego sekrety. Każda rodzina jakieś ma, a już zwłaszcza rodzina magiczna. W tej książce nic nie jest idealne i wszystko posiada drugie dno. Biorąc pod uwagę moją niechęć do polskich autorów jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona!

https://kasikowykurz.blogspot.com/2019/04/aleksandra-polak-perowa-dama.html

Aleksandra Polak zdecydowanie wie, jak utrzymać napięcie i swoje karty odkrywa powoli. W pierwszym tomie okryła Circus Lumos tajemnicą i magią, by w drugiej go z tej magii obedrzeć i odkryć przed nami jego sekrety. Każda rodzina jakieś ma, a już zwłaszcza rodzina magiczna. W tej książce nic nie jest idealne i wszystko posiada drugie dno. Biorąc pod uwagę moją niechęć do...