Ostatni tom o Circus Lumos.

Razem z bohaterami wyruszamy w poszukiwanie składników mających złamać klątwę. Niestety nie będzie to łatwe o czym bohaterowie przekonają się na każdym kroku.

W tym samym czasie Alicja kończy szkołę i zdaje maturę. Choć rodzice namawiają ją, aby złożyła aplikację na studia to ona o tym nie myśli - teraz myśli tylko o tym co się stanie po dwunastym lipca.

Blask i ciemność - oto co reprezentują Hadrian i Tristan. Te dwie siły będą musiały stoczyć ze sobą walkę na śmierć i życie. Eryn szuka sposobu, żeby przedłużyć sobie życie co wiążę się z okrutnymi wydarzeniami, które dzieją się w Gdańsku.

Dobrą wiadomością jest to, że odzyskujemy Juliana w tym tomie. Jego miłość do Diany go uratowała, a to, że postanowił spróbować z Aureą to jest takie wzruszające. Zakończenie jest dość zaskakujące - szkoda mi Tristana, bo zasługiwał na to, żeby ułożyć sobie życie na nowo. Jego relacja z Alicją była niesamowita i poruszająca.

Dla fanów fantastyki ta książka jest warta polecenia.

Ostatni tom o Circus Lumos.

Razem z bohaterami wyruszamy w poszukiwanie składników mających złamać klątwę. Niestety nie będzie to łatwe o czym bohaterowie przekonają się na każdym kroku.

W tym samym czasie Alicja kończy szkołę i zdaje maturę. Choć rodzice namawiają ją, aby złożyła aplikację na studia to ona o tym nie myśli - teraz myśli tylko o tym co się stanie po...

Naprawdę przewidujące zakończenie oraz hmm bardzo głupie rozwinięcie końcówki i tego całego zakończenia. Zabicie Tristana to takie pójście na łatwiznę. Jakby naprawdę zapomnieć o spadającej gwiazdy..... Epilog w ogóle jest niepotrzebny nie daje nic tak naprawdę. Zakończenie równie słabe jak cała seria

Naprawdę przewidujące zakończenie oraz hmm bardzo głupie rozwinięcie końcówki i tego całego zakończenia. Zabicie Tristana to takie pójście na łatwiznę. Jakby naprawdę zapomnieć o spadającej gwiazdy..... Epilog w ogóle jest niepotrzebny nie daje nic tak naprawdę. Zakończenie równie słabe jak cała seria

Seria bardzo fajna szczególnie dla fanów fantastyki

Seria bardzo fajna szczególnie dla fanów fantastyki

To już ostatni tom wspaniałej serii Aleksandry Polak ,,Circus Lumos", którą bardzo polubiłam i jest jedną z moich ulubionych serii❤️. Ten tom był cudowny.. Uwielbiam relację Alicjii i Tristana. W tym tomie nie zabrakło również magii, która bardzo podobała mi się. Niestety zakończenie złamało mi serce🧡 Bardzo polecam wszystkim tę serie🌸

To już ostatni tom wspaniałej serii Aleksandry Polak ,,Circus Lumos", którą bardzo polubiłam i jest jedną z moich ulubionych serii❤️. Ten tom był cudowny.. Uwielbiam relację Alicjii i Tristana. W tym tomie nie zabrakło również magii, która bardzo podobała mi się. Niestety zakończenie złamało mi serce🧡 Bardzo polecam wszystkim tę serie🌸

Straszne moce zaczynają owijać się wokół cyrkowców Circus Lumos, a Książę Cieni staje się coraz bardziej aroganci. Na dodatek straszna klątwa, której nie da się praktycznie przerwać. Bohaterowie muszą znaleźć sposób by jej się pozbyć i zdobyć bardzo dziwne artefakty. Czy im się to uda? Co bracia będą musieli poświęcić? Jakie sekrety wyjdą na jaw? Czy miłość Alicji i Hadriana przetrwa?


Nareszcie udało mi się zakończyć tą trylogię. Musiałam się długo zbierać, ponieważ nie wiedziałam czego się po niej spodziewać. Ta historia miała swoje wzloty i upadki i dlatego miałam wobec niej pewne obawy. Jednak na szczęście zostałam miło zaskoczona. Od samego początku zostałam wciągnięta w ten świat. Niestety na początku miałam pewne problemy, ponieważ nie pamiętałam wszystkiego z poprzedniego tomu. Jednak dość szybko zaczęło mi się przypominać i potem już było tylko lepiej.



Jeżeli chodzi o bohaterów to była czysta sinusoida. W jednym momencie byli świetni, a zaraz miałam ochotę ich zamordować. Alicja szykuje się do matury i to pochłania jej naprawdę wiele czasu. W przerwach pomaga Circus Lumos zdobyć składniki do antidotum. Podczas tych wypraw była bardzo denerwująca, ponieważ pchała się tam, gdzie nie powinna, bo nie miała nic do zaoferowania, a była tylko kolejną osobą, którą trzeba pilnować i ratować. Potrafiła się kłócić o byle co. To dla mnie było niedorzeczne. Za to bardzo polubiłam Tristana, jego wewnętrzna walka i rozterki zostały świetnie przedstawione. Jeśli chodzi o Hadriana, to nie był rewelacyjny przez to co go spotkało zachowywał się trochę niepojętnie, a jednak można by było go wytłumaczyć. Naprawdę miałam z nim wielki problem żeby określić czy go lubię czy nie. Też bardzo polubiłam Stellę, która nabrała jeszcze większej charyzmy i była cudna!



Mimo wszystko książkę czytało się naprawdę dobrze. Jest w niej pełno akcji, zagadek i niebezpieczeństw, ale nie zabrakło miejsca na boskie występy cyrkowców. Jak już się zaczęło czytać, to trudno było się od niej oderwać. Do samego końca nie było pewne, kto przeżyje, a kto zginie. Do tego autorka poprawiła swój styl i dzięki temu lepiej odczułam te lekkie pióro i czerpałam jeszcze więcej przyjemności podczas czytania. Także z mojej strony wielkie gratulacje dla autorki za ewolucję swojego stylu.



Podsumowując, trylogia Circus Lumos to przyjemna historia pewna magii i przygód. To powieść, która zabierze Was do niesamowitego cyrku, który każdy chciałby zobaczyć. Na pewno nie będziecie się przy niej nudzić, może nie polubicie wszystkich bohaterów, ale fabuła to nadrabia, zwłaszcza zakończenia poszczególnych tomów, gdzie czekanie na kolejne części były katorgą i gonitwą myśli. Także jeśli macie ochotę na historię, w której będzie pełno magii, przygód, niebezpieczeństw i trójkąt miłosny, o którym czytało się naprawdę przyjemnie, to podejrzewam, że ta trylogia się Wam spodoba!

Straszne moce zaczynają owijać się wokół cyrkowców Circus Lumos, a Książę Cieni staje się coraz bardziej aroganci. Na dodatek straszna klątwa, której nie da się praktycznie przerwać. Bohaterowie muszą znaleźć sposób by jej się pozbyć i zdobyć bardzo dziwne artefakty. Czy im się to uda? Co bracia będą musieli poświęcić? Jakie sekrety wyjdą na jaw? Czy miłość Alicji i...

Ostatni tom kończący sierie Circus Lumos był dobry. Dużo się w nim działo, akcja goniła akcje, porywała nas masa zagadek, przygód i magicznych sztuczek. Uwielbiam w tej serii opisy występów magicznych. To jak działa przy tym wyobraźnia jest niesamowite. Chciałabym na żywo zobaczyć taki cyrk 🤩 Poza tym tom utrzymany w prostym, nieskomplikowanym stylu, przez co przez ksiazke wręcz się płynie. Niekiedy miałam takie zgrzyty co do czasu odgadywania zagadek przez cyrkowców. Liczyłam na jakieś dłuższe momenty czy też potknięcia a tutaj szli jak przez masło, według mnie trochę za łatwo. Muszę przyznać, że zaskoczyło mnie jednak zakończenie. Nie spodziewałam się, obstawiałam do samego końca na całkowity happy end a tu proszę niespodzianka 😮 Seria Circus Lumos jest bardzo miłą odskocznią od rzeczywistości, porywa swoją magiczną treścią i sprawia, że czujemy się jak na długim cyrkowym występie. Nie jest to seria, która jakoś bardzo zapadnie mi w pamięć ale na pewno warto ją polecić a szczególnie młodszym czytelnikom. Mimo iż jest w niej też mrok nada się w sam raz do wypełnienia czasu i rozbudowania wyobraźni podczas kwarantanny ☺️

Ostatni tom kończący sierie Circus Lumos był dobry. Dużo się w nim działo, akcja goniła akcje, porywała nas masa zagadek, przygód i magicznych sztuczek. Uwielbiam w tej serii opisy występów magicznych. To jak działa przy tym wyobraźnia jest niesamowite. Chciałabym na żywo zobaczyć taki cyrk 🤩 Poza tym tom utrzymany w prostym, nieskomplikowanym stylu, przez co przez ksiazke...

Od zakończenia "Perłowej Damy" nie mogłam się doczekać, aż w ręce wpadnie mi "Książę Cieni". Powieść trafiła, niestety, w okres, kiedy miałam zastój czytelniczy, dlatego czytałam ją prawie 3,5 miesiąca. Nie oznacza to jednak, że jest to zła książka.
Uwielbiam świat Circus Lumos, magię, która na każdym kroku towarzyszy bohaterom. Fabuła była ciekawa, choć dość przewidywalna, ale całość ratowali świetnie wykreowani bohaterowie. Pomijając Alicję, której nie cierpię, to Tristan i Stella skradli moje serce i chętnie przeczytałabym coś jeszcze.
Aleksandra Polak wykreowała fantastyczny świat pełen magii, który również mógłby istnieć naprawdę. I choć trylogia nie jest idealna (ach, ta nieszczęsna Alicja) to w ogólnym rozrachunku wypada całkiem nieźle i jest godna polecenia.

Od zakończenia "Perłowej Damy" nie mogłam się doczekać, aż w ręce wpadnie mi "Książę Cieni". Powieść trafiła, niestety, w okres, kiedy miałam zastój czytelniczy, dlatego czytałam ją prawie 3,5 miesiąca. Nie oznacza to jednak, że jest to zła książka.
Uwielbiam świat Circus Lumos, magię, która na każdym kroku towarzyszy bohaterom. Fabuła była ciekawa, choć dość...

Ostatnia część trylogii "Circus Lumos" zdecydowanie podniosła poziom w stosunku do części drugiej.

Akcja skupia się już całkowicie na znalezieniu sposobu na złamanie klątwy i pokonaniu Księcia Cieni. Początkowo musimy oczywiście poznać konsekwencje zakończenia drugiego tomu, co, przyznaję, było wyjątkowo dojrzałe jak na tak młodych bohaterów. Obawiałam się, że trójkąt miłosny zdominuje tę historię, jednak zostało to bardzo rozsądnie rozwiązane.

Część trzecia jest bardzo dobrym powrotem do poziomu z pierwszego tomu. Był pełen magii i nie rozczarował zakończeniem, które było trudne dla bohaterów.

Zdecydowanie polecam tę trylogię, natomiast jest to historia zdecydowanie dla młodzieży. Starszy czytelnik, o ile zachwycony magią i cyrkiem, może czuć się przytłoczony ilością nastoletnich miłostek.

Ostatnia część trylogii "Circus Lumos" zdecydowanie podniosła poziom w stosunku do części drugiej.

Akcja skupia się już całkowicie na znalezieniu sposobu na złamanie klątwy i pokonaniu Księcia Cieni. Początkowo musimy oczywiście poznać konsekwencje zakończenia drugiego tomu, co, przyznaję, było wyjątkowo dojrzałe jak na tak młodych bohaterów. Obawiałam się, że trójkąt...

By uwolnić Tristana i Adriana od wiążącej ich ciężkiej klątwy grupa Circus Lumos musi odnaleźć wszystkie potrzebne składniki do magicznej mikstury. Jeśli nie znajdą ich na czas, bracia będą musieli przed sobą stanąć, by walczyć na śmierć i życie, jeżeli zaś tego nie zrobią obu czeka śmierć.

Popszednie tomy wywołały we mnie mieszane uczucia, pierwszy drażnił swoją schematycznością, drugi wciągnął mimo przewidywalności, trzeci zaś... No właśnie, jakie wrażenie wywarł na mnie "Książe Cieni"? Powiedziałabym, że przeciętne.

Najbardziej w trakcie lektury drażniły mnie ciągłe powtórzenia imion. Zdarzało się, że jedno było powtórzone na jednej stronie osiem razy, co było strzałem w kolano dla stylu autorki, który w gruncie rzeczy nie byłby zły gdyby nie kolejne małe potknięcia, które niestety rzuciły cień na jej pióro. Nie brakowało bowiem błędów, powtórzeń lub takich kwiatków, jak "pośród bilionów ludzi" - z tego co wiem to ludzi na ten moment jest blisko osiem miliardów, a do bilionów nam jeszcze daleko.

Alicja w tym tomie szczególnie mnie drażniła. Nic do historii nie wnosiła, bowiem gdy tylko działo się coś, co można było uznać za niebezpieczne kryła się za kimś, zamiast pomóc. Oczywiście, że nie jest ona odpowiednio wyszkolona by walczyć, ale w takim razie, po co ona szła z nimi na te niebezpieczne akcje? Sprawiło to wrażenie, jakby ona była jedynie obserwatorką całego widowiska, nie zaś jego uczestniczką, którą teoretycznie powinna być.

Zaskoczyło mnie za to zakończenie, które szczególnie mi się podobało i wywołało we mnie burze emocji. Nie spodziewałam się, że autorka sięgnie po inne rozwiązanie, pozostawiające w czytelniku gorzkie uczucia, zamiast radości.

"Książe Cieni" to przeciętne, aczkolwiek nie złe podsumowanie trylogii "Circus Lumos". Liczyłam, że ten tom utrzyma poziom poprzedniego, a nawet przewyższy, lecz niestety nie podołał zadaniu, mimo to zdołał mnie chwilami zaskoczyć i wydobyć ze mnie jakieś emocje.

By uwolnić Tristana i Adriana od wiążącej ich ciężkiej klątwy grupa Circus Lumos musi odnaleźć wszystkie potrzebne składniki do magicznej mikstury. Jeśli nie znajdą ich na czas, bracia będą musieli przed sobą stanąć, by walczyć na śmierć i życie, jeżeli zaś tego nie zrobią obu czeka śmierć.

Popszednie tomy wywołały we mnie mieszane uczucia, pierwszy drażnił swoją...

Pierwszą część trylogii wciągnęłam na listę stu książek i była to naprawdę dobra decyzja! Aleksandra Polak stworzyła piękna trylogię o cyrkowcach, a przy okazji cudowną historię pierwszej prawdziwej miłości. Jednocześnie dla mnie to trochę taki sentyment, bo Gdańsk jest miastem, w którym się urodziłam i z jednej strony dziwnie czyta się o miejscach, które człowiek tak dobrze zna, a jednocześnie jest w tym coś kojącego i powieść nabiera zupełnie nowego wymiaru.

Rozdarta pomiędzy miłością do Hadriana, a chęcią niesienia pomocy Tristanowi staje przed naprawdę trudnym zadaniem - wciąż jest zwykłą nastolatką, kończy szkołę, przygotowuje się do matur. I choć ta cześć jej życia przez dwa tomy niezmiernie mnie irytowała, to tutaj nie zwracam na nią uwagi, jakby ten wątek kompletnie nie istniał w konfrontacji z końcem świata Alicji. 12 lipca jest coraz bliżej, a lista zadań wydaje się nie kończyć. Czy Alicji uda się uratować oboje braci, czy z jednym będzie musiała się pożegnać?

Podoba mi się to, jak Alicja się zmienia przez ten okres. Wydoroślała, jest mądrzejsza i dokonuje zupełnie innych wyborów. To, co wydawało się czystym przypadkiem zaprowadziło ją to do przygody życia, a przy okazji i do miłości. Może nie chciałabym, aby polowały na mnie demony i mogłabym zginąć z ręki oszalałej córki maga, ale fajnie by było przeżyć taką magiczną przygodę na terenach pięknego Gdańska!

Niechętnie kończyłam książkę, nie byłam gotowa na poznanie zakończenia tej historii, a jednocześnie chciałam wiedzieć, który z braci przeżyje i bałam się odkryć te karty. Cieszę się, ze nie dostaliśmy szczęśliwego zakończenia, tylko takie trochę gorzko-słodkie i jednocześnie takie prawdziwe, niewymuszone, chociaż z ta klątwa nie mogę pozbyć się podobieństwa z Harry’ego Pottera, bo czy tam tez nie było, ze jeden nie może żyć bez drugiego? Ale tutaj rozwiązanie klątwy o wiele bardziej mi się podoba! Zawsze uważałam zakończenie wojny pomiędzy Harrym i Voldemortem za słabe.

Ale, ale! Podsumowując jest to naprawdę fajna historia, ano cyrkowcach, jeszcze tylko magicznych niewiele słychać w książkowym świecie, a Aleksandrze historia naprawdę się udała! Podejrzewam, że jeśli napisze nowa książkę to bardzo chętnie po nią sięgnę

Pierwszą część trylogii wciągnęłam na listę stu książek i była to naprawdę dobra decyzja! Aleksandra Polak stworzyła piękna trylogię o cyrkowcach, a przy okazji cudowną historię pierwszej prawdziwej miłości. Jednocześnie dla mnie to trochę taki sentyment, bo Gdańsk jest miastem, w którym się urodziłam i z jednej strony dziwnie czyta się o miejscach, które człowiek tak...