Opowieść z tomu na tom ewoluowała z prostej historii o wyprawie w nieznane do końca ludzkości. Wykreowany świat jest spójny historia, jak i bohaterowie zmieniają się w sensie bardzo dosłownym i metaforycznym. W każdym razie szkoda że to koniec.

Opowieść z tomu na tom ewoluowała z prostej historii o wyprawie w nieznane do końca ludzkości. Wykreowany świat jest spójny historia, jak i bohaterowie zmieniają się w sensie bardzo dosłownym i metaforycznym. W każdym razie szkoda że to koniec.

Pierwszy tom trylogii był dość ciekawy, w drugim opowieść zaczęła się gubić, w trzecim tomie, moim zdaniem najsłabszym, nastąpił chaos, narracja się urwała, a zakończenie trylogii nijak nie wiąże się z jej początkiem. Jestem zawiedziony.

Pierwszy tom trylogii był dość ciekawy, w drugim opowieść zaczęła się gubić, w trzecim tomie, moim zdaniem najsłabszym, nastąpił chaos, narracja się urwała, a zakończenie trylogii nijak nie wiąże się z jej początkiem. Jestem zawiedziony.

Cenię sobie trylogię Yggdrasill Podrzuckiego, moim zdaniem bardzo dobry kawał bardzo ciekawego świata. Żałuję, że trylogia nie jest znana szerszemu gronu czytelników, aczkolwiek rozumiem, że z każdą nową powieścią nieznanego autora, nie da łatwo się wybić. Poza tym książka jest dość specyficzna. Nie będę tutaj zbyt dużo zdradzał z fabuły. Dla mnie osobiście największym atutem jest brak liniowości. Czytając książkę jakiegoś autora, poznajemy jego zamysł drogi bohatera, którą sukcesywnie realizuje, aż do samego końca, często pakując się w kłopoty chociaż może ich uniknąć, chyba każdy z nas zna tą gorycz, że wydarzenia mogły potoczyć się inaczej, nieprzewidywalnie. Bohater mówi, ze mógłbym to teraz zakończyć, pozbyć się wroga, uniknąć kary ale nie mogę bo moje przeznaczenie, coś tam, coś tam... Ktoś by mógł rzec, że gdyby nie to, to nie było by o czym pisać. Także takim osobom polecam trylogię Yggdrasill całym sercem. Historia trylogii nie ma jakiegoś konkretnego zarysu, nie ma ratowania świata, heroicznej walki ostatecznej, czy wielkiego zwrotu akcji, koniec, że tak ujmę jest niespodziewany, inny, a nawet smutny. Jest to jedna z niewielu książka, w której niewiele zwrotów akcji, rozwiązań konfliktów, dróg bohaterów byłem w stanie przewidzieć. Urzekł mnie świat wykreowany przez Podrzuckiego, bohaterowie, wydarzenia, akcja, narracja, język powieści, głębsze, filozoficzne rozmyślania, na temat życia, moralności, humor w pierwszym tomie,potem było go mniej aczkolwiek nie odczułem jego braku, a także zachwycił mnie rozwój samego autora, jego warsztatu pisarskiego.Na koniec dodam, ze dla mnie nie jest to powieść w normalnym znaczeniu tego słowa, a raczej zapis końca świata, który trwał grubo ponad tysiąc lat. A w środku tego wszystkiego zostali umieszczeni bohaterowie, bardziej, lub mniej wyraziści. Polecam.

Cenię sobie trylogię Yggdrasill Podrzuckiego, moim zdaniem bardzo dobry kawał bardzo ciekawego świata. Żałuję, że trylogia nie jest znana szerszemu gronu czytelników, aczkolwiek rozumiem, że z każdą nową powieścią nieznanego autora, nie da łatwo się wybić. Poza tym książka jest dość specyficzna. Nie będę tutaj zbyt dużo zdradzał z fabuły. Dla mnie osobiście największym...

Podobał mi się wykreowany świat, ale, o zgrozo, nie ruszajcie bez wcześniejszych części trylogii!

Podobał mi się wykreowany świat, ale, o zgrozo, nie ruszajcie bez wcześniejszych części trylogii!

Wreszcie koniec. Równie zaskakujący i nielogiczny jak reszta cyklu. Jedyne co jest fajne to pomysł na świat, ale całej fabuły mogłoby równie dobrze nie być. Naprawdę nie wiem czym się ludzie zachwycają w tych książkach.

Wreszcie koniec. Równie zaskakujący i nielogiczny jak reszta cyklu. Jedyne co jest fajne to pomysł na świat, ale całej fabuły mogłoby równie dobrze nie być. Naprawdę nie wiem czym się ludzie zachwycają w tych książkach.

Wszyscy jestesmy piaskiem?

Wszyscy jestesmy piaskiem?

Dużo czasu zajęło mi zebranie się do Mostów Wszechzieleni. Po części wynika to z zamknięcia biblioteki z powodu epidemii, a brak goniącego terminu zwrotu rozleniwił mnie. Z drugiej strony książka zawiodła mnie. Widać, że minęły lata od poprzedniej części cyklu i autorowi pozmieniało się w międzyczasie w głowie. Przygoda w sosie sci-fi w ciekawym świecie skręca tu mocno w stronę twardszego sci-fi i gdybania nad problemami. Nie spodobało mi się to. W dodatku dostałem jeszcze finałem, który mnie zaskoczył, ale i zawiódł, bo tak jakby niweczy cały ten świat, o którym tyle się dowiadywaliśmy przez trzy książki. W dodatku wiele wątków zostaje po prostu urwanych. Szkoda, szkoda.

Zapraszam do przeczytania mojej recenzji całego cyklu: https://galliuszowafantastyka.wordpress.com/2020/06/04/fantastyczna-ksiazki-cykl-yggdrasill/

Dużo czasu zajęło mi zebranie się do Mostów Wszechzieleni. Po części wynika to z zamknięcia biblioteki z powodu epidemii, a brak goniącego terminu zwrotu rozleniwił mnie. Z drugiej strony książka zawiodła mnie. Widać, że minęły lata od poprzedniej części cyklu i autorowi pozmieniało się w międzyczasie w głowie. Przygoda w sosie sci-fi w ciekawym świecie skręca tu mocno w...