Słabizna. Tytułowe opowiadanie które miało być tym kultowym jak dla mnie jest najsłabszym w całości. Język głównego bohatera jest sztuczny, zachowanie i funkcjonowanie bez sensu. Początkowo nawet myślałem że pisał to jakiś nastolatek, tym większe było zdziwienie kiedy sprawdziłem kim jest autor. Nie wiem, może to forma terapii z niespełnionych marzeń i pragnień, która z niewyjaśnionego powodu zamiast wylądować na dnie szuflady została opublikowana. Pomysłów tu parę owszem jest fajnych, ale całość przypomina produkt niegotowy i wymagający gruntownej przebudowy oraz większego warsztatu pisarskiego. Stracone 3 godziny z życia. Ostrzegam i odradzam.

Słabizna. Tytułowe opowiadanie które miało być tym kultowym jak dla mnie jest najsłabszym w całości. Język głównego bohatera jest sztuczny, zachowanie i funkcjonowanie bez sensu. Początkowo nawet myślałem że pisał to jakiś nastolatek, tym większe było zdziwienie kiedy sprawdziłem kim jest autor. Nie wiem, może to forma terapii z niespełnionych marzeń i pragnień, która z...

po godzinie i dwudziestu minutach wykasowałam audiobooka. Nie, nie chcę się zagłębiać dalej . Szkoda czasu na słuchanie

po godzinie i dwudziestu minutach wykasowałam audiobooka. Nie, nie chcę się zagłębiać dalej . Szkoda czasu na słuchanie

Uff, przeczytałem! Szło mi jak po grudzie, już myślałem, że nie dam rady. Po lekturze przyszło zastanowić się, co z niej wyniosłem. Instynktownie uważam Enkela, czyli protagonistę opowiadań tego zbioru, za osobnika wielce niesympatycznego, odrzucającego nie tylko w sposobie myślenia (pożal się, Boże, cóż to za myślenie?),ale ogólnie w jego sposobie na życie. O ile nie przeszkadzał mi bardzo dosadny język tych opowieści, o tyle bezcelowość egzystencji protagonisty, jego „wydmuszkowatość” - już bardzo.

Tym bardziej zdumiała mnie recenzja Magdaleny Śniedziewskiej w „Nowej Fantastyce”. Autorka dopatruje się „filozoficznej refleksji nad światem”, porównuje ten zbiór do „paraboli dzisiejszego świata, rozpiętego między idealizowaną przeszłością a obecną postmodernistyczną rzeczywistością końca XX wieku” (pisała w roku 1999). Pomyślałby kto, że Zimniak napisał kolejny tom „Zbrodni i kary”!

Nie, bardzo mi przykro, ale nie ma na to zgody. „Klatka...” to lektura wątpliwej jakości. Poszczególne opowiadania jedynie w porywach unoszą się ponad przeciętność (jak na przykład w „Gołębiarce za zieloną fosą”). Całość zbioru nuży „przygodami” osobnika tak wyzbytego jakichkolwiek interesujących cech, jak szpitalne jedzenie przypraw. Dziękuję bardzo, wolę pościć!

Uff, przeczytałem! Szło mi jak po grudzie, już myślałem, że nie dam rady. Po lekturze przyszło zastanowić się, co z niej wyniosłem. Instynktownie uważam Enkela, czyli protagonistę opowiadań tego zbioru, za osobnika wielce niesympatycznego, odrzucającego nie tylko w sposobie myślenia (pożal się, Boże, cóż to za myślenie?),ale ogólnie w jego sposobie na życie. O ile nie...

Przepraszam, ale co to jest za gówno?
Czy pisał to niewyżyty nastolatek?

Nie znajduję żadnej przyjemności w śledzeniu przygód tępego, wulgarnego i napompowanego zwyrola.
Mierzony z Batmanem? Robin-Hoodem? Wolne żarty! Raczej moralne ścierwo, z którym rozprawiał się Punisher.

"także filozof" XD Noooo, jeśli nazywać tak każdego, kto tylko wspomni nazwisko znanego filozofa :) ale czy wspomnienie Michała Anioła robi ze mnie rzeźbiarza?

Nie ma tu nic, poza infantylnym mordobiciem w polewie zwierzęcego bzykania.

Dotrwałem do 1/3 licząc nie wiem na co.

Omijać z daleka! Kompletnie nie jestem w stanie pojąć, czym autor się kierował, wyciągając tę szmirę z najmroczniejszych zakamarków swojego umysłu do rzeczywistości.

Przepraszam, ale co to jest za gówno?
Czy pisał to niewyżyty nastolatek?

Nie znajduję żadnej przyjemności w śledzeniu przygód tępego, wulgarnego i napompowanego zwyrola.
Mierzony z Batmanem? Robin-Hoodem? Wolne żarty! Raczej moralne ścierwo, z którym rozprawiał się Punisher.

"także filozof" XD Noooo, jeśli nazywać tak każdego, kto tylko wspomni nazwisko znanego filozofa...

Kompletnie nie moja bajka, historia jakiegoś gościa twardziela i brutalnego "anioła" opowiedziana wulgarnym językiem. Nawet imię bohatera nie zapadło mi w pamięć. Historia dziwna, banalna, mi wpadło jednym uchem i wypadło drugim i nie ostanie w pamięci.

Kompletnie nie moja bajka, historia jakiegoś gościa twardziela i brutalnego "anioła" opowiedziana wulgarnym językiem. Nawet imię bohatera nie zapadło mi w pamięć. Historia dziwna, banalna, mi wpadło jednym uchem i wypadło drugim i nie ostanie w pamięci.

Specyficzny język Enkela jeszcze mogłabym przełknąć, ale natręty szowinizm już nie.

Specyficzny język Enkela jeszcze mogłabym przełknąć, ale natręty szowinizm już nie.

Mało wyszukane ale chyba o to chodziło. Proste, z humorem, szowinistyczne - tak jak lubię. Oczywiście napisane profesjonalnie co należy też docenić. Warsztat ok, jak wspomniałem zabawne i lekkie, czego chcieć więcej. Daje sporo odprężenia i poszerza paszczę.
Polecam.

Mało wyszukane ale chyba o to chodziło. Proste, z humorem, szowinistyczne - tak jak lubię. Oczywiście napisane profesjonalnie co należy też docenić. Warsztat ok, jak wspomniałem zabawne i lekkie, czego chcieć więcej. Daje sporo odprężenia i poszerza paszczę.
Polecam.

Szału to nie było

Szału to nie było

Niektóre z opowiadań czytałem już wcześniej, "Klatka..." jest wręcz opowiadaniem obowiązkowym dla miłośników polskiej fantastyki, ale teraz po raz pierwszy przeczytałem je w całości. Różny jest ich poziom, ale jak dla mnie waha się od wybitnych do dobrych :-) Lata 90-te, kiedy powstawały opowiadania to nowa fala w rodzimej fantastyce, zachwyt nad wolnością i jej możliwościami, widać to także w opowiadaniach Zimniaka. Enkela można lubić lub nie (czytelniczki chyba niekoniecznie go lubią ;-) ),ale na pewno zapisał się do panteonu bohaterów tak jak Wiedźmin czy Ksin.

Niektóre z opowiadań czytałem już wcześniej, "Klatka..." jest wręcz opowiadaniem obowiązkowym dla miłośników polskiej fantastyki, ale teraz po raz pierwszy przeczytałem je w całości. Różny jest ich poziom, ale jak dla mnie waha się od wybitnych do dobrych :-) Lata 90-te, kiedy powstawały opowiadania to nowa fala w rodzimej fantastyce, zachwyt nad wolnością i jej...

Pierwsza książka z półki fantastyki za którą się zabrałem. Czyta się lekko, a historia jest dobrze skonstruowana. Zdecydowanie polecam każdemu miłośnikowi fantastyki. Super książka.

Pierwsza książka z półki fantastyki za którą się zabrałem. Czyta się lekko, a historia jest dobrze skonstruowana. Zdecydowanie polecam każdemu miłośnikowi fantastyki. Super książka.