"Jak ziarnka piasku "

Joanna Jagiełło

Ania musi pogodzić się z samobójstwem swojej najlepszej przyjaciółki, bratniej duszy, siostry ... Nie rozumie dlaczego Nina nie powiedziała jej niczego co wskazywałoby na to, że jej świat runął... Jednak nie poddaje się i chcę poznać odpowiedź , chce zrozumieć dlaczego Nina postanowiła odejść ze świata żywych.. Niestety szukając odpowiedzi Ania sama wpada w krąg wydarzeń, które doprowadzają ją do próby samobójczej... Jednak przeżywa i w pewnym sensie rozpoczyna życie na nowo...
Książka dla młodzieży, choć moim zdaniem powinien ją przeczytać każdy . Pozycja opowiada nam o radzeniu sobie w żałoba, pokazuje, że czas wcale nie leczy ran, a jedynie je zabliźnia, pokazuje też , że "My - dorośli" wcale nie jesteśmy ani tacy mądrzy, ani tacy silni, ani tacy nieomylni, za jakich staramy się uważać...
P.S książka w pewnym sensie inspirowana prawdziwymi wydarzeniami dotyczącymi wydarzeniami z tzw. "Zatoki świń"
#jakziarnkapiasku #niejestemstatystycznympolakiemlubięczytaćksiążk i #mojepsyczytajazemna

"Jak ziarnka piasku "

Joanna Jagiełło

Ania musi pogodzić się z samobójstwem swojej najlepszej przyjaciółki, bratniej duszy, siostry ... Nie rozumie dlaczego Nina nie powiedziała jej niczego co wskazywałoby na to, że jej świat runął... Jednak nie poddaje się i chcę poznać odpowiedź , chce zrozumieć dlaczego Nina postanowiła odejść ze świata żywych.. Niestety szukając...

Nie rozpatruję tej książki pod względem wartości literackiej, ponieważ musiałbym skupić się na powierzchownych, stereotypowych, miałkich dość postaciach, a także dialogach bez polotu i fabule miernie skonstruowanej. Czy wynika to z konwencji (narratorką jest 17-letnia Anna, główna bohaterka książki) widzenia świata i jego złożoności z pozycji nastolatki? Oby.

Ważny jest sam problem poruszany w książce, dzięki niemu zresztą ta książka się broni. Rzecz w trudach dojrzewania, samotności, problemach rodzinnych i tożsamościowych, które nie tylko odsłaniają całą wrażliwość młodej osoby, powodując, że tym bardziej jest narażona na wykorzystywanie i złe moce z zewnątrz. Świat okazuje się tylko czekać na moment słabości, by wykorzystać i zniszczyć młode życie.

Tak jest w tym przypadku. Nina i Anna to przyjaciółki od dziecka. Poznały się w pierwszej klasie podstawówki, nawet, gdy zmieniły szkoły, wciąż były dla siebie najważniejsze. Do czasu aż Nina popełniła samobójstwo.

Załamana Anna próbuje dociec dlaczego zdecydowała się na ten ostateczny krok. Co, a raczej kto, stał za tym, że jej najlepsza przyjaciółka, pokrewna dusza odeszła. Po drodze poznaje nowe, licealne środowisko Niny, przeżywa wzloty i upadki relacji z własną matką, zakochuje się i rozczarowuje miłością, a także desperacko potrzebuje odnaleźć i polubić siebie, uwierzyć w siebie.

Czas adolescencji to prawdziwie trudny czas. Ta książka przypomniała mi jak bardzo. Jak wiele zagrożeń, pozornie niewielkich, może spowodować tąpnięcie.

Jednocześnie Autorka sama przyznaje, że inspiracją dla powstania tej książki były reportaże z tzw. Zatoki Świń i historie dziewcząt tam skrzywdzonych.

Trudna, przygnębiająca lektura, bardzo potrzebna, jak bardzo szkoda, że inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.

Nie rozpatruję tej książki pod względem wartości literackiej, ponieważ musiałbym skupić się na powierzchownych, stereotypowych, miałkich dość postaciach, a także dialogach bez polotu i fabule miernie skonstruowanej. Czy wynika to z konwencji (narratorką jest 17-letnia Anna, główna bohaterka książki) widzenia świata i jego złożoności z pozycji nastolatki? Oby.

Ważny jest...

Jest to poruszająca opowieść, która niestety w obecnych czasach jest potrzebna. Uważam, że każdy nastolatek powinien ją przeczytać. Bardzo szybko się ją czyta. Super napisana. Polecam :)

Jest to poruszająca opowieść, która niestety w obecnych czasach jest potrzebna. Uważam, że każdy nastolatek powinien ją przeczytać. Bardzo szybko się ją czyta. Super napisana. Polecam :)

Siedemnastoletnia Anna nie może pozbierać się po samobójczej śmierci ukochanej przyjaciółki. Podąża jej ścieżkami, chcąc odkryć, co takiego doprowadziło ją do tak ostatecznego kroku. Tęskni, cierpi w samotności, bo nie najlepiej układa się jej z mamą. Przeżywa pierwsze poważne zauroczenia, w tym takie skierowane ku nauczycielowi. Tylko pewne zauroczenia bywają fatalne i absolutnie dewastujące. Bo można umrzeć w środku, a na zewnątrz nadal żyć... Joanna Jagiełło doskonale oddaje nastoletnie rozedrganie, natłok myśli, odczucia. A mnie pozostaje jedno: dbać o taką relację ze swoją córką, aby nigdy z samotności i braku akceptacji nie rzuciła się w ramiona ciemności 🙈💔

Siedemnastoletnia Anna nie może pozbierać się po samobójczej śmierci ukochanej przyjaciółki. Podąża jej ścieżkami, chcąc odkryć, co takiego doprowadziło ją do tak ostatecznego kroku. Tęskni, cierpi w samotności, bo nie najlepiej układa się jej z mamą. Przeżywa pierwsze poważne zauroczenia, w tym takie skierowane ku nauczycielowi. Tylko pewne zauroczenia bywają fatalne i...

Ta książka jest cudowna. Opowiada o wielu problemach współczesnych np: samobójstwo, molestowanie seksualne gwałt itd. Autorka w przerażający sposób (pozytywne) opisuję niektóre rzeczy (np: samobójstwo Niny) Rewelacyjnie opisuje uczucia też Ani, (załamania, radości, smutki itd). Jest to książka o problemach ważnych.
Serdecznie polecam :)

Ta książka jest cudowna. Opowiada o wielu problemach współczesnych np: samobójstwo, molestowanie seksualne gwałt itd. Autorka w przerażający sposób (pozytywne) opisuję niektóre rzeczy (np: samobójstwo Niny) Rewelacyjnie opisuje uczucia też Ani, (załamania, radości, smutki itd). Jest to książka o problemach ważnych.
Serdecznie polecam :)

Istnieje spora szansa, że miałam zbyt wielkie oczekiwania względem tej powieści, dlatego teraz czuję się tak rozczarowana, ale... To byłaby naprawdę dobra polska powieść YA, gdyby skupiła się na jednym motywie i jednej konwencji. Niestety, autorka podzieliła fabułę na 7 części, a każda z nich skupia się na innym wątku, zmienia się także sposób prowadzanie narracji oraz przedstawienia bohaterów. "Jak ziarnka piasku" zaczynają się jak opowieść o stracie i żałobie, aby potem zamienić się w historię o wakacyjnym romansie, trudnym związku, a na koniec stać się rasowym kryminałem dla młodzieży.

Więcej zażaleń: morderczynimarzen.blogspot.com/2020/05/jak-ziarnka-piasku-joanna-jagieo.html

Istnieje spora szansa, że miałam zbyt wielkie oczekiwania względem tej powieści, dlatego teraz czuję się tak rozczarowana, ale... To byłaby naprawdę dobra polska powieść YA, gdyby skupiła się na jednym motywie i jednej konwencji. Niestety, autorka podzieliła fabułę na 7 części, a każda z nich skupia się na innym wątku, zmienia się także sposób prowadzanie narracji oraz...

Okładka książki "Jak ziarnka piasku" jest smutna,
ale nie ostrzega przed armatnim kalibrem tego smutku!
Już na początku autorka Joanna Jagiełło
wrzuca czytelnika na głęboką wodę,
a właściwie do głębokiej studni.

W środku zimy, w środku lasu, 17-letnia Nina...
wiesza się na drzewie.
Skutecznie.

Filmik z samobójstwa wrzuca do internetu.
Nikt nie wie, dlaczego.

Razem z Niną umiera świat jej przyjaciółki - Ani.
Wszystko jej się kojarzy z Niną.
Strasznie tęskni, chce zrozumieć.

Były nierozłączne od dzieciństwa.
Dopiero różne licea nieco je oddaliły.
Były jak siostry, jak krople wody, jak ziarnka piasku.

Potem dowiadujemy się, że z tej dwójki Nina była śmielsza, ładniejsza, zdolniejsza, bogatsza.
Teraz Ania nie ma nikogo. Ojciec zmarł jakiś czas temu, z matką nie czuje się związana.
Jak żyć, gdy żyć się nie chce, a samotność przytłacza?

Okazuje się, że da się żyć, a nawet zakochać.
Dziwnym trafem Ani się jednak nie szczęści.
Jej droga jest wyboista, trafia na niewłaściwych ludzi,
staje się ofiarą przemocy.

Czy uda jej się z tego wyplątać?


Autorka na końcu książki ujawnia:
"Inspiracją do napisania tej powieśći była historia, która wydarzyła się w Trójmieście,
opisana przez Bożenę Aksamit i Piotra Głuchowskiego najpierw w "Dużym Formacie",
a potem w książce "Zatoka świń".
(...)
Tragedia dziewczyn, które - same nie wiedząc jak i kiedy - dają się wciągnąć w jakąś iluzję,
a potem stają się ofiarami przemocy seksualnej, są wykorzystywane, szantażowane
i tkwią w pułapce bez wyjścia."



https://bajdocja.blogspot.com/2019/12/jak-ziarnka-piasku.html

Okładka książki "Jak ziarnka piasku" jest smutna,
ale nie ostrzega przed armatnim kalibrem tego smutku!
Już na początku autorka Joanna Jagiełło
wrzuca czytelnika na głęboką wodę,
a właściwie do głębokiej studni.

W środku zimy, w środku lasu, 17-letnia Nina...
wiesza się na drzewie.
Skutecznie.

Filmik z samobójstwa wrzuca do internetu.
Nikt nie wie, dlaczego.

Razem z...

Podobała mi się w połowie.

Czytałam przy utworach Hania Rani, stworzyło to idealne dopasowanie.

Już na początku poczułam smutek gdy zobaczyłam, że Nina zawsze będzie mieć 17 lat, gdy tymczasem Anna dostawała kolejne dni życia.

Książka jest dobrze napisana, nie zmusza do rozmyślań, a jednak to się dzieje.

Podobała mi się w połowie, bo w tej drugiej już nie bardzo. Mimo, że ta część była bardzo ważna.
Nie podobało mi się zachowanie Anny. Jakby zapomniała i jednocześnie była głupia.
Straciła swoje kolory, pchała się tam gdzie nie powinna być (jeśli nie umiesz rysować to nie idziesz do plastyka).
Do tego marudzenie i wywracanie oczami.

Po wydarzeniach, które wszystko wyjaśniają dzieje się wiele. Ale zbyt szybko i bez emocji zbierania psychicznego.
Jakby miało zabraknąć papieru...

Podobała mi się w połowie.

Czytałam przy utworach Hania Rani, stworzyło to idealne dopasowanie.

Już na początku poczułam smutek gdy zobaczyłam, że Nina zawsze będzie mieć 17 lat, gdy tymczasem Anna dostawała kolejne dni życia.

Książka jest dobrze napisana, nie zmusza do rozmyślań, a jednak to się dzieje.

Podobała mi się w połowie, bo w tej drugiej już nie bardzo. Mimo,...

Przyjemna choć trochę sztampowa książka. Część akcji była przewidywalna, a bohaterki stereotypowe

Przyjemna choć trochę sztampowa książka. Część akcji była przewidywalna, a bohaterki stereotypowe

Mądra, a zarazem ciekawa książka o tragedii dziewczyny, która niczego się nie spodziewała.

Mądra, a zarazem ciekawa książka o tragedii dziewczyny, która niczego się nie spodziewała.