That was cute.

Strasznie podoba mi się podjęcie tematów imigrantów i uchodźców i zapewne dla domyślnego targetu (dzieciaki około 10 lat) sprawdziłaby się świetnie, ale jak dla mnie jest aż nazbyt naiwna, zwłaszcza pod koniec, bo początek był świetny i wiele razu uśmiechnęłam się pod nosem z zadowolenia albo zaśmiałam. Ale to, co się potem dzieje przypomina mi komedie z lat 90tych z bliźniaczkami Olsen, tylko jeszcze bardziej nierealistyczne. Trochę szkoda, bo zapowiadało się naprawdę dobrze, ale mimo to uważam, że jest warta polecenia dalej.

That was cute.

Strasznie podoba mi się podjęcie tematów imigrantów i uchodźców i zapewne dla domyślnego targetu (dzieciaki około 10 lat) sprawdziłaby się świetnie, ale jak dla mnie jest aż nazbyt naiwna, zwłaszcza pod koniec, bo początek był świetny i wiele razu uśmiechnęłam się pod nosem z zadowolenia albo zaśmiałam. Ale to, co się potem dzieje przypomina mi komedie z lat...

Lekka oraz przyjemna książka. Szybko się ją czyta, więc nadaje się na zastój czytelniczy.

Lekka oraz przyjemna książka. Szybko się ją czyta, więc nadaje się na zastój czytelniczy.

Urocza, wartosciowa, zabawna, polecam.

Urocza, wartosciowa, zabawna, polecam.

"Chłopiec z ostatniej ławki" to opowieść o małym chłopcu, pochodzącym z pogrążonej w wojnie z Syrii. Jego rodzina przenosi się do innego kraju, a sam chłopiec nie wie jak sobie z tym poradzić. Przenosi się do szkoły, gdzie grupka przyjaciół próbuje się z nim zaprzyjaźnić. Główna bohaterka straciła ojca w wypadku, natomiast sam chłopiec stracił siostrę i mamę.

"Chłopiec z ostatniej ławki" to opowieść o małym chłopcu, pochodzącym z pogrążonej w wojnie z Syrii. Jego rodzina przenosi się do innego kraju, a sam chłopiec nie wie jak sobie z tym poradzić. Przenosi się do szkoły, gdzie grupka przyjaciół próbuje się z nim zaprzyjaźnić. Główna bohaterka straciła ojca w wypadku, natomiast sam chłopiec stracił siostrę i mamę.

To jest bardzo wzruszająca opowieść o chłopcu - Małym Uchodźcy. Naprawdę mi sie spodobała, wywołała u mnie smutek, podekscytowanie, radość i ogromny podziw dla takich ludzi.

To jest bardzo wzruszająca opowieść o chłopcu - Małym Uchodźcy. Naprawdę mi sie spodobała, wywołała u mnie smutek, podekscytowanie, radość i ogromny podziw dla takich ludzi.

Ostatnio w Biedronce upolowałam “Chłopca z ostatniej ławki”, który opowiada historię grupy przyjaciół, których codzienność zmienia się po tym, jak do ich klasy dołącza Ahmet, uchodźca z Syrii. O tej książce słyszałam mnóstwo dobrego, więc od razu wrzuciłam ją do swojego zakupowego koszyka. Jednak okazało się, że ja należę do mniejszości, której ta pozycja nie zachwyciła 🙈. Moim największym problemem jest infantylność oraz nierealistyczności “Chłopca z ostatniej ławki”. Wiem wiem, to książka dla dzieci i powinnam na nią spojrzeć trochę inaczej, ale naprawdę starałam się i po prostu nie mogłam. Bohaterowie byli wykreowani bardzo nierealistycznie, jakby autorka nigdy nie spotkała się z prawdziwymi dziesięciolatkami. Ich reakcje były zbyt przerysowane a pewien plan, który obmyślili wydał mi się zbyt bajkowy. Oczywiście książka ma ode mnie ogromnego plusa za temat i przesłanie. W bardzo fajny oraz lekki sposób ukazuje kryzys uchodźczy, który wydaje mi się trudny do wytłumaczenia dzieciom. A w takiej formie jest on niezwykle przystępny i myślę, że da do myślenia każdemu młodszemu czytelnikowi. Uważam też, że “Chłopiec z ostatniej ławki” to pozycja, po którą powinna sięgać jej grupa docelowa, bo ich ta historia na pewno zaciekawi, rozbawi a nawet i wzruszy. Ja po prostu jestem już za stara 😂

https://www.instagram.com/livquebooks/

Ostatnio w Biedronce upolowałam “Chłopca z ostatniej ławki”, który opowiada historię grupy przyjaciół, których codzienność zmienia się po tym, jak do ich klasy dołącza Ahmet, uchodźca z Syrii. O tej książce słyszałam mnóstwo dobrego, więc od razu wrzuciłam ją do swojego zakupowego koszyka. Jednak okazało się, że ja należę do mniejszości, której ta pozycja nie zachwyciła 🙈....

Wstyd przyznać, ale po literaturę dziecięcą sięgałam do tej pory bardzo rzadko i wiecie co naprawdę pora to zmienić! 🤩 Szukając chwili wytchnienia i takiej radosnej powieści sięgnęłam po książkę Chłopiec ostatnią ławki.🙋🪑

Absolutnie nie żałuję, bo była to wspaniała przygoda i krótkie przypomnienie o tym, że naprawdę lubię literaturę dziecięcą a co ważniejsze, jest ona bardzo wartościowa i niesamowita.

Uwielbiam to, w jaki sposób dzieci postrzegają świat, jak rozumieją trudne sytuacje i ja odbierają wszystko to, co ich otacza. Przypomniałam sobie właśnie to dziecięce piękno, czytając tę książkę, którą z czystym sercem mogę Wam polecić.😇📖

Oprócz tego, że książka przenosi nas do dziecięcego świata, pozwalając dostrzec rzeczy, o których my dorośli często zapominamy, to przekazuje wiele ważnych wartości, o których nie tylko dzieci, ale także my dorośli powinniśmy pamiętać.

Ukazuje ona dziecięcy świat, emocje, jakie mogą one przeżywać i to jak odmiennie od dorosłych postrzegają one rzeczywistość. Książka dotyka ważnego tematu i porusza wiele wartościowych, niebanalnych jego aspektów, a wszystko to oczami dziecka. Co jest rzeczą absolutnie fantastyczną, dlatego, że pokazuje, w jaki sposób nierzadko my dorośli powinniśmy patrzeć na „dorosłe sprawy”

Przyznam szczerze, że temat uchodźców, nie był mi do tej pory jakoś szczególnie bliski. Dlatego czytałam tę książkę z niesamowitą ciekawością. Bo oczywiście książka jest przeznaczona dla zdecydowanie młodszego czytelnika, ale czy to nie znaczy, że my dorośli nie możemy się z niej czegoś nauczyć i wynieść czegoś wartościowego? Nie, jest wręcz odwrotnie. 🙃🤗

Świetne jest to, że czytając tę książkę, możemy poznawać skomplikowany świat dorosłych, w którym sami żyjemy — z perspektywy dziecka. Celowo nie wspominam tutaj o fabule książki, bo choć jest ona niesamowicie wartościowa i potrzebna, to wydaje mi się, że najważniejszą wartością tej historii jest perspektywa. 📘😉

Taka dziecięca, którą wielu z nas w pędzie codzienności zgubiło, ale wciąż w nas obecna, tylko często o tym zapominamy.
Zapoznając się z tą historią, uświadomiłam sobie, że świat oczami dziecka, jest piękny, ale też … niezrozumiały i czasem trudny. Mimo to dzieci są pozbawione schematów, nie boją się pytać o to co dla nich ważne i ciekawe, nie boją się wyzwań, we wszystkie działania angażują sto procent swojej uwagi, zwracają uwagę na drobiazgi, są pozbawione uprzedzeń, dostrzegają zło, ale wciąż wierzą w dobro. Pięknie i z dziecięcą radością wierzą w to, że nie ma rzeczy niemożliwych. Cieszą się z każdego drobnego sukcesu i mają świetne pomysły. Są pełne tolerancji, mają otwarte i pełne dobroci serduszka, a przyjaźń jest dla nich ważną wartością. 🙆🙋‍♀️🏆

Jeżeli macie możliwość zdecydowanie polecam sięgnąć kiedyś po pozycje z literatury dziecięcej – której piękno kryje się w prostocie, ale … dziecięcy świat przypomina o tym co naprawdę ważne. 💙❤️

Wstyd przyznać, ale po literaturę dziecięcą sięgałam do tej pory bardzo rzadko i wiecie co naprawdę pora to zmienić! 🤩 Szukając chwili wytchnienia i takiej radosnej powieści sięgnęłam po książkę Chłopiec ostatnią ławki.🙋🪑

Absolutnie nie żałuję, bo była to wspaniała przygoda i krótkie przypomnienie o tym, że naprawdę lubię literaturę dziecięcą a co ważniejsze, jest ona...

Szczerze, przyjemnie czytało mi się tą książkę. Jest lekka a porusza poważny problem. (jeśli mogę to tak uznać) Choć czasem wydawała się nierealistyczna. Czytałam ją z szczerym uśmiechem na ustach. Z początku może wydawać się nudna, ale mnie osobiście wciągnęła. W sam raz na spokojny wieczór~

I taka śmieszna sprawa, dopiero na stronie 208 (coś takiego) dostałam olśnienia i jak się później okazało, źle czytałam. Nie wiem dlaczego (może za dużo boy x boy się naczytałam i mój umysł spłatał mi figla) ale główną bohaterkę czytałam w formie męskiej. Jak nie wiem, ale przynajmniej się zorientowałam haha...

Szczerze, przyjemnie czytało mi się tą książkę. Jest lekka a porusza poważny problem. (jeśli mogę to tak uznać) Choć czasem wydawała się nierealistyczna. Czytałam ją z szczerym uśmiechem na ustach. Z początku może wydawać się nudna, ale mnie osobiście wciągnęła. W sam raz na spokojny wieczór~

I taka śmieszna sprawa, dopiero na stronie 208 (coś takiego) dostałam olśnienia i...

Niestety, mówię to z żalem ale dla mnie to było rozczarowanie ze względu na całkowicie nierealistycznie wykreowanych dziesięcioletnich bohaterów. Plus oczywiście za temat, przesłanie, to co ta książka ma do przekazania, Tylko wszystko jest podane tak że mnie nie przekonuje zupełnie. Dla młodszych dzieci może być jednak ok

Niestety, mówię to z żalem ale dla mnie to było rozczarowanie ze względu na całkowicie nierealistycznie wykreowanych dziesięcioletnich bohaterów. Plus oczywiście za temat, przesłanie, to co ta książka ma do przekazania, Tylko wszystko jest podane tak że mnie nie przekonuje zupełnie. Dla młodszych dzieci może być jednak ok

Cudowna opowieść o przyjaźni z ważnym politycznym tematem w tle. Problem uchodźców z Syrii - jakże ciągle aktualny - opowiedziany z perspektywy dziecka, które chce się zaprzyjaźnić z nowym chłopcem w klasie, Ahmetem.

Dzięki tej niewinnej dziecięcej perspektywie można odrzucić poglądy polityczne i obnażyć sedno problemu uchodźców, którzy zostali zmuszeni uciekać przed "dużymi łobuzami". Ahmet dla protagonistki I jej przyjaciół, którzy sami są grupką outsiderów nie jest inny:jest takim samym dzieciakiem, który ma podobne potrzeby i pragnienia oraz dla którego nie ma ważniejszej rzeczy niż odnalezienie rodziców.

To naprawdę piękna historia, opowiedziana w taki sposób, że można ją polecić najmłodszym czytelnikom.

Gorąco polecam małym i dużym tę piękną lekcję tolerancji 😊

Cudowna opowieść o przyjaźni z ważnym politycznym tematem w tle. Problem uchodźców z Syrii - jakże ciągle aktualny - opowiedziany z perspektywy dziecka, które chce się zaprzyjaźnić z nowym chłopcem w klasie, Ahmetem.

Dzięki tej niewinnej dziecięcej perspektywie można odrzucić poglądy polityczne i obnażyć sedno problemu uchodźców, którzy zostali zmuszeni uciekać przed...