"Jesteśmy jak komety. Zostawiamy za sobą pył naszego życia, który wciąż do nas powraca."

"Przestaliśmy odnajdywać siebie nawzajem. Przestaliśmy sobie pomagać i wspierać się w pracy, przestaliśmy nawet śmiać się z absurdów."


W życiu każdego człowieka przychodzi moment zwątpienia. Czas w którym zaczynamy myśleć, co by było gdyby... Tak też jest z Claire. Jest cudowną matką, dobrą żoną. Jednak żyje w cieniu sukcesu męża. Po urodzeniu dziecka nie wróciła do pracy. Całe dnie spędzone w domu w końcu zaczynają ją dołować. Pewnego dnia na jednym z portali społecznościowym Claire dostaje wiadomość od swojej pierwszej miłości. Minęło wiele lat, a ona poczuła motyle w brzuchu. Jak potoczy się wewnętrzna walka Claire? Czy podejmie się uratowania swojego małżeństwa ? A może postanowi wróci do miłości sprzed lat? Dzięki narracji pierwszoosobowej lepiej poznajemy naszą główną bohaterkę. Poznajemy jest obecne losy jak i przeszłość. Mówi się, że człowieka kształtuje czas, jednak to z dzieciństwa wynosimy najwięcej. A dzieciństwo dziewczyny nie było takie proste jakim mogłoby się wydawać. Gwiazdy, które spłonęły mogą na początku zmylić czytelnika. Myślałem, że będzie to zwykły romans , ale wyszło zupełnie co innego. Książka ma bardzo duże podłoże psychologiczne.

Wszystkie opisy naszej głównej bohaterki z przeszłości i teraźniejszości pozwalają lepiej poznać Claire. Na początku wydawała się być do błaha historia. Kobieta potrzebuje dużo uwagi. Dochodzi jeszcze sam fakt, że po mimo tego, że jest w związku małżeńskim zaczyna pisać ze swoją wielką pierwszą miłością. Jednak książka niesie za sobą morał. Ile razy w życiu poddajemy się? Nie walczymy o coś , ponieważ nie chcemy. To nie tak, że nie możemy. Po prostu czasem brakuje nam odwagi, samozaparcia. Często też podejmujemy decyzje zbyt pochopnie. Szybka decyzja nie równa się dobrej decyzji. Jednak jeżeli popełnimy błąd to musimy pamiętać, że wszystko można naprawić wbrew temu co mówią inni.

"Szliśmy obok siebie,
lecz podążaliśmy dwiema różnymi ścieżkami.
Nie byłam w stanie wyobrazić sobie momentu,
w którym nasze drogi znów mogłyby się przeciąć."


Jest to naprawdę bardzo fajna książka. Obyczajówka z przesłaniem, gdzie wkrada się podłoże psychologiczne. Samą powieść czyta się bardzo lekko i przyjemnie. Nie jest to nie wiadomo jak super książka. Pomimo fajnego opisu czegoś naprawdę zabrakło. Pozostał niedosyt. Mimo wszystko książkę polecam. No i oczywiście musicie sprawdzić jak potoczy się los naszej głównej bohaterki. No bo przecież... Nie wiemy co zadecyduje, prawda ?

POST SKOPIOWANY Z BLOGA:
https://bartoszczyta.blogspot.co.uk/

"Jesteśmy jak komety. Zostawiamy za sobą pył naszego życia, który wciąż do nas powraca."

"Przestaliśmy odnajdywać siebie nawzajem. Przestaliśmy sobie pomagać i wspierać się w pracy, przestaliśmy nawet śmiać się z absurdów."


W życiu każdego człowieka przychodzi moment zwątpienia. Czas w którym zaczynamy myśleć, co by było gdyby... Tak też jest z Claire. Jest cudowną...