Opinia tutaj:
https://www.instagram.com/p/CT4TDRogLds/

Opinia tutaj:
https://www.instagram.com/p/CT4TDRogLds/

Po takim tytule spodziewałam się naprawdę czegoś pełnego grozy, albo przynajmniej dreszczyku przerażenia. Niestety tytuł nie oddaje tego, co dostajemy w tym zbiorze- opowiadania są niezłe, ale bardzo daleko im do tego, żeby przerażać, dają jedynie taką sobie rozrywkę na jeden wieczór.

Po takim tytule spodziewałam się naprawdę czegoś pełnego grozy, albo przynajmniej dreszczyku przerażenia. Niestety tytuł nie oddaje tego, co dostajemy w tym zbiorze- opowiadania są niezłe, ale bardzo daleko im do tego, żeby przerażać, dają jedynie taką sobie rozrywkę na jeden wieczór.

Opowiadania bardzo średnie. Nie zapadają w pamieć. Zapowiadaną grozę ciężko odczuć, nawet jeśli uznamy ją za element koncepcyjny.

Opowiadania bardzo średnie. Nie zapadają w pamieć. Zapowiadaną grozę ciężko odczuć, nawet jeśli uznamy ją za element koncepcyjny.

Kilka opowiadań znośnych, ale bardziej wartościowe jest ot jako obraz fantastyki polskiej na początku lat 2000. Zanim jeszcze niektórzy z autorów osiągnęli kolejne poziomy żenady,

Kilka opowiadań znośnych, ale bardziej wartościowe jest ot jako obraz fantastyki polskiej na początku lat 2000. Zanim jeszcze niektórzy z autorów osiągnęli kolejne poziomy żenady,

Ciekawy zbiór

Ciekawy zbiór

Całkiem ciekawe teksty. Najbardziej podobało mi się 1sze i ostatnie opowiadanie.

Całkiem ciekawe teksty. Najbardziej podobało mi się 1sze i ostatnie opowiadanie.

Przeczytałam kilka lat temu, wtedy nawet mi się podobało. Jednakże, gdybym czytała te opowiadania, po raz pierwszy dzisiaj, raczej bym nikomu nie poleciła. Co mi się nie podoba najbardziej to fakt, że "Czarownice" Andrzej Ziemiański, z małymi modyfikacjami, zawarł również w swojej innej książce. Chociaż samo w sobie było interesujące.

Przeczytałam kilka lat temu, wtedy nawet mi się podobało. Jednakże, gdybym czytała te opowiadania, po raz pierwszy dzisiaj, raczej bym nikomu nie poleciła. Co mi się nie podoba najbardziej to fakt, że "Czarownice" Andrzej Ziemiański, z małymi modyfikacjami, zawarł również w swojej innej książce. Chociaż samo w sobie było interesujące.

Książka zawiera kilka opowiadań, których raczej nie zaliczę do strasznych. Bywają dziwne a nawet ciekawe, ale nie rzuciły mnie na kolana.

Dobrze oceniam: Zielone Pola Avalonu i humorystyczną: Opowieść Wigilijną

Reszta w mojej opinii przeciętna, lub słaba.

Książka zawiera kilka opowiadań, których raczej nie zaliczę do strasznych. Bywają dziwne a nawet ciekawe, ale nie rzuciły mnie na kolana.

Dobrze oceniam: Zielone Pola Avalonu i humorystyczną: Opowieść Wigilijną

Reszta w mojej opinii przeciętna, lub słaba.

Niestety ostatnio przewinęło mi się przez ręce kilka antologii co poskutkowało tym, że aż cztery z zamieszczonych tu opowiadań były mi bardzo dobrze znane :(

Niestety ostatnio przewinęło mi się przez ręce kilka antologii co poskutkowało tym, że aż cztery z zamieszczonych tu opowiadań były mi bardzo dobrze znane :(

“Strefa Mroku” miała być z założenia antologią opowiadań grozy. Jacek Piekara namówił ciekawe grono pisarzy z Sapkowskim, Dukajem, Pilipiukiem i Ziemiańskim na czele. Poziom jest różny, ale to nie on jest największym mankamentem książki. Ja wiem, że groza przyjmuje różne oblicza, jednak w tych 11 opowiadaniach jest jej jak na lekarstwo. Za wspólny mianownik (od biedy) można potraktować próbę analizy mrocznych zakamarków ludzkiej duszy. Grozą jednak można w tym przypadku (uznaniowo) nazwać albo dobór opowiadań, albo wybór tytułu.

“Strefa Mroku” miała być z założenia antologią opowiadań grozy. Jacek Piekara namówił ciekawe grono pisarzy z Sapkowskim, Dukajem, Pilipiukiem i Ziemiańskim na czele. Poziom jest różny, ale to nie on jest największym mankamentem książki. Ja wiem, że groza przyjmuje różne oblicza, jednak w tych 11 opowiadaniach jest jej jak na lekarstwo. Za wspólny mianownik (od biedy) można...