Niewymagająca, kojąca książka, przy której można spojrzeć na pewne życiowe sprawy z innej perspektywy. Nieco zbyt monotonna natomiast uważam że i takie książki są potrzebne.

Niewymagająca, kojąca książka, przy której można spojrzeć na pewne życiowe sprawy z innej perspektywy. Nieco zbyt monotonna natomiast uważam że i takie książki są potrzebne.

Bardzo dobra dla nastolatek.

Bardzo dobra dla nastolatek.

Dość długo odwlekałam ten moment, by ponownie przeczytać ostatni tom mojego ulubionego młodzieżowego cyklu, do którego miałam wielki sentyment i chciałam się nim cieszyć na nowo jak najdłużej. Zmobilizowała mnie do tego akcja Wakacje z książką organizowana przez klub książki Przeczytaj i Podaj Dalej i jego założycielkę Magdę właścicielkę witryny Save the magic moments.

W ostatnim lecie po raz kolejny spotykamy się z czterema przyjaciółkami: Bee, Tibby, Carmen i Leną. Tym razem postacią wiodącą jest Bee i to do niej należy prolog powieści spisany w narracji pierwszoosobowej. Po raz kolejny dostajemy niezwykle smakowity czytelniczo kąsek literatury młodzieżowej i mądrą historię, która pozostaje w głowie na bardzo długo.

Tibby spędza namiętną noc z Brianem i nie może sobie psychicznie poradzić z konsekwencjami tej chwili zapomnienia. Lena spędza czas na wakacyjnym kursie malarskim i próbuje zapomnieć o swojej pierwszej miłości w ramionach nowo poznanego chłopaka. Carmen wstydzi się siebie. Nie umie poradzić sobie z nową sytuacją, z dorosłością na studiach. Z duszy towarzystwa stała się społecznym wyrzutkiem, tłem dla interesującej koleżanki. Co najgorsze, nie chce przyznać się do osamotnienia, nawet swoim przyjaciółkom. Bridget wyjeżdża na wykopaliska do Turcji, gdzie czekają na nią nowe wyzwania i znajomości.

W pozornie lekkiej opowieści z latem w tle, Ann Brashares po raz kolejny przemyca uniwersalne prawdy dotyczące wchodzenia w dorosłość i przyjaźni. Dziewczęta mają za sobą etap podlotków, teraz stoją przed nimi prawdziwe wyzwania ze świata dorosłych. Same muszą zmierzyć się z nową sytuacją i zmieniającą się psychiką. Muszą odnaleźć siebie i uwierzyć, że czasami nie warto zamykać się w swojej skorupie, bo bliskie osoby są po to, by nam pomóc nawet w najgorszych tarapatach i sytuacjach bez wyjścia. Dżinsy w magiczny sposób nauczyły je jak się rozstawać, kochać się tak mocno, jak kocha się samą siebie.

Ostatnia część przygód dziewczyn jest wzruszającą prozą, sprawiającą, że od razu ciepło czuje się na sercu. To seria, którą warto przeczytać i jako nastolatka, i jako rodzic. Pozostaje mi jedynie czekać i liczę na to, że to się stanie i w Polsce wydana zostanie kolejna napisana przez autorkę część, czyli Sisterhood Everlasting, czyli opowieść o tym, jak cztery przyjaciółki zjednoczyły się po latach.

Dość długo odwlekałam ten moment, by ponownie przeczytać ostatni tom mojego ulubionego młodzieżowego cyklu, do którego miałam wielki sentyment i chciałam się nim cieszyć na nowo jak najdłużej. Zmobilizowała mnie do tego akcja Wakacje z książką organizowana przez klub książki Przeczytaj i Podaj Dalej i jego założycielkę Magdę właścicielkę witryny Save the magic moments.

W...

Pierwsza część niezbyt mi się spodobała, ale cieszę się, że dałam szansę tej serii i sięgnęłam po kolejne części. :) Bardzo fajna seria, która moim zdaniem powinna być lekturą szkolną bo porusza problemy i rozterki młodzieży, więc bardzo łatwo trafia do nich. Czytając tą serię czułam się jakby wakacje trwały w najlepsze i aż za nimi zatęskniłam. ;)
Moim zdaniem ostatnia część była najlepsza! :)

Pierwsza część niezbyt mi się spodobała, ale cieszę się, że dałam szansę tej serii i sięgnęłam po kolejne części. :) Bardzo fajna seria, która moim zdaniem powinna być lekturą szkolną bo porusza problemy i rozterki młodzieży, więc bardzo łatwo trafia do nich. Czytając tą serię czułam się jakby wakacje trwały w najlepsze i aż za nimi zatęskniłam. ;)
Moim zdaniem ostatnia...

Pozwolę sobie tutaj wypowiedzieć się o całej serii, jako osoba, która wzięła się za jej czytanie dopiero teraz, kiedy jest już dorosła. Nie czytałam "Wędrujących Dżinsów" jako nastolatka, więc mój odbiór może być trochę inny niż u tych, którzy znają te książki z czasów własnej młodości.
Seria mi się podoba i uważam, że im dalej, tym lepiej. Pierwszą część uważam za najsłabszą zarówno ze względu na niektóre wątki fabularne, jak i na styl pisania autorki, który widocznie robi się ciekawszy i bardziej dopracowany warsztatowo z tomu na tom.
Podstawy tej historii są typowo amerykańskie: cztery dziewczyny, różne od siebie, przyjaciółki od zawsze. Przyznaję, że nie przepadam za Leną, ta dziewczyna wybitnie mnie denerwuje, tak jak wiele zachowań Carmen i niektóre u Tibby i Bridget; nie są to moje ulubione bohaterki literatury młodzieżowej, zdecydowanie. Bardzo podoba mi się jednak ich bliskość, która jest o wiele bardziej naturalna, niż w wielu innych tego typu historiach, gdzie bycie przyjaciółką polega tylko na wspólnym spędzaniu czasu. Podobały mi się gesty, jakie dziewczyny wykonywały względem siebie, takie jak pocałowanie w czubek głowy na przykład. Podobał mi się klimat wakacji, nieprzespanych nocy, chodzenie na boso i w byle jakich ubraniach. Nieskrępowana naturalność.
Miło jest czytać takie książki, które wzbudzają w człowieku tęsknotę za własnymi nastoletnimi latami. Choć muszę przyznać, że zakończenie czwartej części jest nawet nie melancholijne, ale po prostu nieco smutne.
Do tego sam motyw magicznych dżinsów jest bardzo udany.

Pozwolę sobie tutaj wypowiedzieć się o całej serii, jako osoba, która wzięła się za jej czytanie dopiero teraz, kiedy jest już dorosła. Nie czytałam "Wędrujących Dżinsów" jako nastolatka, więc mój odbiór może być trochę inny niż u tych, którzy znają te książki z czasów własnej młodości.
Seria mi się podoba i uważam, że im dalej, tym lepiej. Pierwszą część uważam za...

Recenzja serii

Ze Stowarzyszeniem wędrujących dżinsów poznałam się, będąc w pierwszej klasie liceum. Wtedy przeczytałam dwa tomy, by dziś pożegnać się z Bee, Carmen, Leną i Tibby. Czy łatwo mi się było z nimi rozstać? Zdecydowanie nie. Bo fakt, iż ich historia czekała tyle lat na zakończenie w moim czytelniczym dorobku wynikał głównie z tego, że obiecałam sobie kupić wszystkie części, zanim dobrnę do końca serii. Nie przynudzając dłużej, zapraszam Was do krainy mojego zachwytu nad powieścią młodzieżową.

Głównym bohaterkom towarzyszymy przez cztery lata ich życia (seria obejmuje wszak cztery części). Na naszych oczach cztery przyjaciółki, które dzielą się spodniami (dziwnym trafem, choć każda ma inną budowę ciała, pasują one na każdą idealnie) dorastają, zmieniają się i osiągają kolejne etapy życia. Muszą zmierzyć się z narodzinami i śmiercią bliskich osób, z pojawianiem się i znikaniem ludzi, których chciałyby zatrzymać na zawsze oraz z przyjazdami i opuszczaniem miejsc, które je zmieniają.

Bardzo ciepło wspominam i, na świeżo po przeczytaniu, utwierdziłam się tylko w tej propozycji książkowej. Autorka w zgrabny sposób, za pomocą czterech zupełnie różnych charakterologicznie typów osób przedstawia problemy dotykające młode osoby – pierwszą miłość, zadurzenie, pierwsze prace, zmiana otoczenia, pójście na studia, czy walka z rodzicami o własne marzenia. Ann Brashares ukazuje konflikty pomiędzy dążeniami a ich rezultatami, wolą a przymusem. Nawet teraz, choć minęło już kilka dobrych lat, odkąd skończyłam liceum (a odkąd skończyłam czytać drugą część Stowarzyszenia... jeszcze więcej) mogłam wyciągnąć życiowe rady z lektury. Czy to nie świadczy o jej sile i mądrości? Czy nie takie właśnie lektury powinny być polecane młodym dziewczynom? Po co czytać o namiętnych całusach z zimnokrwistymi stworami, skoro niewiele pożytku można wyłuskać z takich powieści?

Ciekawostką jest fakt, iż każdy z rozdziałów oddzielony jest jakąś sentencją zawartą na osobnej stronie.

Muszę przyznać się do dwóch rzeczy. Niezmiernie irytujący mnie był fakt, iż autorka wielokrotnie w przeciągu kilku linijek używała imion bohaterów. Zamiast zastąpić je formą opisową, synonimem, ciągle korzystała z jednej opcji. To zwraca uwagę, kiedy człowiek w trzech zdaniach widzi trzy razy to samo słowo. Drugą sprawą jest to. że zakochałam się w wizji Santorini, greckiej wyspy, opisanej oczami jednej z bohaterek, Leny. Nie wierzę, że komuś mogłaby się nie spodobać gorąca, pełna zieleni i kolorowych drzwi do domów kraina, która pachnie wspaniałymi regionalnymi potrawami.

Co do ekranizacji, przeszkadza mi fakt, że o ile pierwszy tom został przedstawiony w jednym filmie, tak pozostałe trzy tomy... zmieszczono w drugiej części filmu. Mam niedosyt, ponieważ chyba nie da się oszukać nikogo, że streszczenie ponad 1000 stron w tym samym czasie ekranowym co 1/3 z tej objętości musiało wypaść blado.

Więcej na http://podrugiejstronieksiazki.blogspot.com

Recenzja serii

Ze Stowarzyszeniem wędrujących dżinsów poznałam się, będąc w pierwszej klasie liceum. Wtedy przeczytałam dwa tomy, by dziś pożegnać się z Bee, Carmen, Leną i Tibby. Czy łatwo mi się było z nimi rozstać? Zdecydowanie nie. Bo fakt, iż ich historia czekała tyle lat na zakończenie w moim czytelniczym dorobku wynikał głównie z tego, że obiecałam sobie kupić...

Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów to wspaniała, ciepła i zabawna opowieść o pięciu przyjaciółkach które spędzają wakacje ze spodniami gdzie dżinsy wędrują i całe lato im towarzyszą. Przeżywają radości, smutki...miłości prawdziwe. Przyjaźń bezinteresowna, szczera ich łączy.
Książka mnie bawiła, rozśmieszała wczuwałam się w przygody dziewczyn które bardzo polubiłam, lekka...przyjemna lektura dla młodzieży i nie tylko, niesamowita zaczytałam się od pierwszej strony książki pochłonęłam natychmiast.

Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów to wspaniała, ciepła i zabawna opowieść o pięciu przyjaciółkach które spędzają wakacje ze spodniami gdzie dżinsy wędrują i całe lato im towarzyszą. Przeżywają radości, smutki...miłości prawdziwe. Przyjaźń bezinteresowna, szczera ich łączy.
Książka mnie bawiła, rozśmieszała wczuwałam się w przygody dziewczyn które bardzo polubiłam,...

Super książka, momentami wzruszająca. Troche przewidywalne zakończenie, ale bardzo mi się podobało :)

Super książka, momentami wzruszająca. Troche przewidywalne zakończenie, ale bardzo mi się podobało :)

Najsłabsza część cyklu a szkoda bo byłam wielką fanką w czasach nastoletnich.

Najsłabsza część cyklu a szkoda bo byłam wielką fanką w czasach nastoletnich.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam