Świetna książka, zupełnie inna niż wszystkie do tej pory napisane. Podoba mi się jej styl, język, postacie. Szkoda, że nie ma kontynuacji.

Świetna książka, zupełnie inna niż wszystkie do tej pory napisane. Podoba mi się jej styl, język, postacie. Szkoda, że nie ma kontynuacji.

Prosta, spokojna, może zbyt przewidywalna, ale warta przeczytania powieść.

Prosta, spokojna, może zbyt przewidywalna, ale warta przeczytania powieść.

Bardzo lubię czytać książki Pani Magdy,jak i pozycje z historią w tle,lecz ta pozycja nie podobała mi się ,a wręcz nudziła.Przeczytałam do końca ,gdyż nie lubię odkładać nieprzeczytanych książek.

Bardzo lubię czytać książki Pani Magdy,jak i pozycje z historią w tle,lecz ta pozycja nie podobała mi się ,a wręcz nudziła.Przeczytałam do końca ,gdyż nie lubię odkładać nieprzeczytanych książek.

Akcja rozwijała się bardzo powoli, ale z każdą stroną było coraz ciekawiej....warto

Akcja rozwijała się bardzo powoli, ale z każdą stroną było coraz ciekawiej....warto

Ta powieść jest zupełnie odmienna od pozostałych książek autorki,bo przenosi nas w dość odległą przeszłość /Powstanie Listopadowe/, w której nie brakuje wspaniałego klimatu. Pięknie wykreowane postacie, sporo dialogów, przy których mimo woli uśmiechałam się... Nie brakuje tutaj różnych starych wierzeń i zabobonów. Jest też legenda o Wilczym Dworze, przekazywana przez kolejne pokolenia. Podziwiałam główną bohaterkę Konstancję, która po śmierci męża i utracie najbliższej przyjaciółki potrafiła doskonale zarządzać majątkiem. Klimatu powieści dodaje wierna Pelasia, wieszczka Margocha, Tosia, dawna miłość - Jan. "Córka Wiatrów" to piękna powieść - pełna ciepła, klimatu dawnych czasów, przyjaźni, miłości, skrywanych tajemnic, magicznych wspomnień. Polecam całym sercem na ponure i smutne dni.️ I czekam z niecierpliwością na kolejny tom.

Ta powieść jest zupełnie odmienna od pozostałych książek autorki,bo przenosi nas w dość odległą przeszłość /Powstanie Listopadowe/, w której nie brakuje wspaniałego klimatu. Pięknie wykreowane postacie, sporo dialogów, przy których mimo woli uśmiechałam się... Nie brakuje tutaj różnych starych wierzeń i zabobonów. Jest też legenda o Wilczym Dworze, przekazywana przez...

Nowa książka , kolejna seria @magdalena.kordel . " Córka wiatrów ". Książka inna niż poprzednie. Pojawia się Wilczy Dwór i jego historia. Cała historia dzieje się powstaniu listopadowym. Dzięki autorce przeniosłam się w czasie. Choć na początku ciężko się czytało. Musiałam wejść w ciut inny język, przyzwyczaić się do niego, a później już wciągnęło :) Poznajemy Konstancję , która nie ma łatwego życia. Wiele przeszła , wiele jeszcze przed nią. Jej ochmistrzyni Pelagia wywoływała niejednokrotnie uśmiech na mojej twarzy .
Książka zupełnie inna niż poprzedie. Wciągając. Przeczytam na pewno kolejne części.

Nowa książka , kolejna seria @magdalena.kordel . " Córka wiatrów ". Książka inna niż poprzednie. Pojawia się Wilczy Dwór i jego historia. Cała historia dzieje się powstaniu listopadowym. Dzięki autorce przeniosłam się w czasie. Choć na początku ciężko się czytało. Musiałam wejść w ciut inny język, przyzwyczaić się do niego, a później już wciągnęło :) Poznajemy Konstancję ,...

Legendarna córka wiatru to dziewczynka urodzona podczas suchej burzy, przy akompaniamencie szumu wichru oraz odgłosów grzmotów i błyskawic, ale bez jednej nawet kropli deszczu. Według wierzeń ludowych właśnie porywy wiatru prowadzą takie dziecko przez życie, wyznaczają mu kierunek i wytyczają drogę. Konstancja Drucka jest tytułową córką wiatrów - silną, zaradną i bardzo przedsiębiorczą kobietą, na której barkach spoczywa obowiązek dbania o Wilczy Dwór i rodowy majątek. Od śmierci ukochanego męża Tadeusza sama sprawuje nadzór nad posiadłością mając na szczęście do pomocy zaufaną służbę. A że mamy czasy krótko po powstaniu listopadowym, to na Konstancję - samotną wdowę czyha wiele niebezpieczeństw ze strony nieuczciwych ludzi, a przede wszystkim podstępnego i wyrachowanego dzierżawcy Stępińskiego. Zatarg z nim może skończyć się tragicznie zarówno dla bohaterki, jak i jej dworu. Ale to nie koniec kłopotów... Ostatnia wola śmiertelnie chorej przyjaciółki jest dla bohaterki kolejnym trudnym wyzwaniem i zapowiada bardzo ciekawe następne wydarzenia.

Oddając w ręce czytelników "Córkę wiatrów" Magdalena Kordel udowodniła, że oprócz zupełnie współczesnych historii potrafi także stworzyć przepiękną, baśniową opowieść o dawnych czasach, w których obecna była szlachta, rodowe majątki i dwory ze służbą, ale też czarownice i zielarki mające swoje chaty gdzieś na bagnach i moczarach. To były te lata, gdzie honoru i dobrego imienia broniło się w pojedynkach, a szabla u boku była nieodłączną towarzyszką każdego szanującego się jaśnie pana. Język powieści w znacznej mierze stylizowany na XIX wiek wprowadza czytelnika w tamten magiczny klimat, a liczne archaizmy dodają odpowiedniego smaczku. Nie można też zapomnieć o wielu gusłach i zabobonach oraz ludowych mądrościach, którymi karmi dziedziczkę prosty lud. Niektóre śmieszne i zupełnie nieprawdopodobne, inne zasłyszane gdzieś od babć czy prababć uwiarygadniają całą opowieść.

Z przyjemnością przeniosłam się w tamte odległe, ciekawe czasy, które zaginęły gdzieś w mrokach niepamięci, poznałam legendę powstania Wilczego Dworu i obserwowałam życie w majątku prowadzonym przez samotną kobietę. Konstancja bardzo mi zaimponowała swoim rozsądkiem, twardym charakterem, serdecznością wobec poddanych i nieustępliwością w stosunku do wrogów. Prawdziwy z niej mężczyzna w spódnicy, czy raczej w sukni z gorsetem - mądra kobieta z temperamentem, z którą należy się liczyć, co w tamtych czasach było prawdziwą rzadkością. Urocza i gadatliwa Pelasia - ochmistrzyni i przyjaciółka Konstancji rozbrajała mnie na każdym kroku. Bez niej ta opowieść po prostu nie mogłaby powstać. A rezolutna mała Antonina, która ma zamieszkać z Konstancją we dworze tak bardzo przypominała mi Dobrochnę z Miasteczka, że aż sama się zdziwiłam.

Już od dłuższego czasu "Córka wiatrów" pozostawała w grupie moich priorytetowych lektur i bardzo się cieszę, że wreszcie mogłam ją przeczytać. Tym bardziej, że jest to pierwsza część cyklu "Wilczy Dwór", która zapowiada interesujące następne wydarzenia. Cudownie było przenieść się do XIX wieku i zakosztować atmosfery tamtych czasów. Chętnie przeżyłabym jeszcze więcej zdarzeń w doborowym towarzystwie tych niezwykłych bohaterów, ale to dopiero w kolejnym tomie, którego już nie mogę się doczekać.

Legendarna córka wiatru to dziewczynka urodzona podczas suchej burzy, przy akompaniamencie szumu wichru oraz odgłosów grzmotów i błyskawic, ale bez jednej nawet kropli deszczu. Według wierzeń ludowych właśnie porywy wiatru prowadzą takie dziecko przez życie, wyznaczają mu kierunek i wytyczają drogę. Konstancja Drucka jest tytułową córką wiatrów - silną, zaradną i bardzo...

Książkę czyta sie szybko, lekko. Mi sie podobala.

Książkę czyta sie szybko, lekko. Mi sie podobala.

Musze przyznać, że od czasu do czasu lubię pochłonąć Magdalenę Kordel. Ta seria zapowiada się ciekawie i z chęcią zapoznam się z dalszymi losami Konstancji.

Musze przyznać, że od czasu do czasu lubię pochłonąć Magdalenę Kordel. Ta seria zapowiada się ciekawie i z chęcią zapoznam się z dalszymi losami Konstancji.

Początek książki nie bardzo mnie zachwycił do czytania, ale tylko dlatego, że nie jestem fanką powieści historycznych (dosłownie). Jednak gdybym pominęła nawet wstęp to nie dowiedziałabym się dlaczego Wilczy Dwór jest właśnie Wilczym Dworem :) Więc oczami czytelnika wstęp uważam za całkiem przystępny. Reszta na samym początku trochę ciężko mi się czytała, ale po przyjeździe Jana jakoś wszystko nabrało dla mnie sensu. Po cichu kibicowałam jemu jak i Konstancji. Jednym słowem mogę polecić książkę, ponieważ mimo takiego a nie innego początku, cała historia i ogólnie powieść ma w sobie urok. Mogłam na chwilę cofnąć się do dawnych czasów.

Początek książki nie bardzo mnie zachwycił do czytania, ale tylko dlatego, że nie jestem fanką powieści historycznych (dosłownie). Jednak gdybym pominęła nawet wstęp to nie dowiedziałabym się dlaczego Wilczy Dwór jest właśnie Wilczym Dworem :) Więc oczami czytelnika wstęp uważam za całkiem przystępny. Reszta na samym początku trochę ciężko mi się czytała, ale po przyjeździe...