„Rodzina O.” to ciekawa, wielowątkowa, polska powieść o rodzinie Opolskich. Jej akcja toczy się pod koniec lat sześćdziesiątych, choć wielokrotnie wraca do lat czterdziestych. Postacie są różnorodne. Mamy tu seniorkę – Helenę, która jest jednooką głową rodziny, jej syna Tadeusza – będącego znanym i cenionym psychiatrą, jego żonę Barbarę – którą przygarnął po tym jak uciekła z rodzinnego domu i została zgwałcona, ich dwójkę synów – Andrzeja – młodego, zbuntowanego rozrabiakę oraz Pawła – studenta lub też byłego studenta, który wrócił do domu. Poznajemy również Ewę Mazurkiewiczównę, która odgrywa w powieści ważną rolę – ucieka przed obłapującym ją wzrokiem młodego Opolskiego, próbuje wymazać z głowy myśli o starszym bracie Andrzeja, pomaga seniorce w pracach domowych, by zarobić na „dwanaście wszystkiego”. Jest jeszcze Jerzy – brat Tadeusza, który zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach. Każda z tych postaci ma swój sekret. Mamy zdradę, nieślubne dziecko, tajemniczą śmierć, ukryte pragnienia, garść kłamstw – wszystko to tworzy mieszankę wybuchową. Autorka umiejętnie zbudowała napięcie oraz pokazała kontrast pomiędzy postaciami.

Wszystkie wątki przeplatają się, tworząc jedną misterną całość, po to by na zakończenia dać niesamowity punkt kulminacyjny, wyjaśniający większość niejasności pojawiających się przez całą długość fabuły, choć niektóre z nich pozostają bez odpowiedzi, zapowiadając kolejną część serialu literackiego, jakim jest „Rodzina O.”. Jestem ciekawa czym Ewa Madeyska zaskoczy czytelników w drugim tomie. Bardzo podoba mi się, to że wszystko w tej książce odgrywa ważną rolę i pojawia się w jakimś celu. Mimo, że powieść liczy przeszło pięćset trzydzieści stron, nie ma w niej zbędnego lania wody, cały czas coś się dzieje.

Autorka pisze w sposób lekki i przystępny, mimo że problemy, które opisuje są nierzadko trudne oraz skomplikowane. Barwne postacie nie pozwalają wkraść się nudzie. Na największy plus zasługuje nuta tajemniczości, która gdzieś tam w tle cały czas występuje. „Rodzina O” to historia, która mogłaby być napisana przez życie, nie posiada zbędnych ubarwień, które miałyby „podkolorować” fabułę. Bardzo podobało mi się również przywoływanie wydarzeń z przeszłości, pomaga to czytelnikowi dogłębniej poznać każdą postać i sytuację w jakiej się znajduje.

Polecam Wam serdecznie tę książkę, choć zdecydowanie nie jest to łatwa lektura. Porusza, szokuje i pozostawia za sobą wiele pytań. Jestem pewna, że autorka zaskoczy mnie jeszcze nie raz, dlatego też czekam na kolejny sezon tego innowacyjnego pomysłu, jakim jest serial literacki.

„Rodzina O.” to ciekawa, wielowątkowa, polska powieść o rodzinie Opolskich. Jej akcja toczy się pod koniec lat sześćdziesiątych, choć wielokrotnie wraca do lat czterdziestych. Postacie są różnorodne. Mamy tu seniorkę – Helenę, która jest jednooką głową rodziny, jej syna Tadeusza – będącego znanym i cenionym psychiatrą, jego żonę Barbarę – którą przygarnął po tym jak uciekła...