Urodziła się w Cambridge w 1989 roku. Pisać zaczęła już jako czternastolatka, jej pierwszą książką była sagą fantasy dla młodzieży. Na jakiś czas przerwała karierę pisarską i zajęła się pracą nauczycielki w szkole średniej w hrabstwie Durham. Zaintrygowana brakiem informacji o tym, w jaki sposób kryzys gospodarczy z 2008 roku wpłynął na zwykłych ludzi, postanowiła to przedstawić w swojej pierwszej powieści dla dorosłych. Tak powstał „Dom na skraju nocy”. Skala, rozmach, ale też psychologiczna głębia postaci znacznie wykraczają poza to, czego można by oczekiwać od debiutantki – i to tak młodej. Obecnie mieszka z mężem w Turynie.http://www.catherine-banner.com/
Autorka Catherine Banner po trzech powieściach młodzieżowych dała niesamowity popis talentu w swej pierwszej "dorosłej" powieści "Dom na Skraju Nocy". W mojej ocenie nalezą się jej wielkie brawa. Stworzyła wyjątkowo porywającą, na wskroś włoską rodzinną sagę o kilku pokoleniach rodziny Esposito. Protoplasta rodu - Amedeo, zjawiający się na wysepce Castellamare, by objąć posadę lekarza, z gruntu obcy, szybko wtopi się w lokalną społeczność, a potem nie mając możliwości praktykowania, otworzy bar pod wdzięczną nazwą Dom na Skraju Nocy. Tu urodzą się jego dzieci i wnuki. Saga obejmuje cztery pokolenia Espositów. Autorka bardzo umiejętnie prowadzi nas przez bestialstwa I wojny światowej, niegodziwości faszyzmu (za czasów którego na wyspie funkcjonował obóz dla więźniów politycznych),potem okropieństwa II wojny światowej, w której Amedeo stracił dwóch synów, wreszcie początki i rozwój powojennej prosperity. Cały łańcuch wydarzeń uruchomionych w 1875 roku przyjściem na świat Amedea kończy się dopiero na 2009 roku. Wszystkie wydarzenia spina wyspa Castellamare i bar Espositów. Znakomicie uchwycone zostały realia codziennego życia w zamkniętej społeczności ze wszystkimi jej niedogodnościami w postaci wszechobecnej obmowy i hipokryzji. Klimatu dodają powieści zaczerpnięte z ludowych opowiadań baśnie sycylijskie, gromadzone przez lata w czerwonym notesie Amedea i przywoływane na początku każdej części powieści.
Książkę czyta się znakomicie, ze wzruszeniem, łzą w oku i z uśmiechem na przemian. Saga Espositów jest bowiem taka jak życie - o smaku słodko - gorzkim. Są tu spełnione miłości, długotrwałe małżeństwa, radości z macierzyństwa, ale też zdrady, rozwody i przedwczesne zgony. Nie jest to przesłodzony, nienaturalny ciąg nadzwyczajnych zdarzeń. To pisana z wyczuciem, znajomością psychiki ludzkiej i włoskich obyczajów wspaniała opowieść o trwaniu i przemijaniu. O tym, co w życiu najważniejsze, co scala rodzinę, o niezmienności tradycji, mimo postępującej nowoczesności i zmian politycznych.
Powieść jest świetnym materiałem na film lub serial, a zatem czekam na ekranizację. Póki co, polecam gorąco przeczytać.
"Dom na skraju nocy" Catherine Banner jest powieścią, która zagości w waszych sercach na dłużej. Jak tylko ją ujrzałam wiedziałam, że będzie ona ciekawa i interesująca. Akcja toczy się na wyspie Castellmare, której mieszkańcy wierzą w cud Świętej Agaty. Głównym bohaterem jest doktor Amedeo Esposito, który przybył na wyspę, oraz jego żony Piny - nauczycielki. W opowieści są przedstawione ich losy, a także losy ich dzieci, wnuków i prawnuków. Oprócz tego w książce zostało opisane jak zmieniał się świat, cała wyspa podczas wojny, a także po wojnie. Najbardziej zaciekawiło mnie to jak autorka przedstawiła więzi rodzinne między każdym z czterech pokoleń rodziny Esposito. Polecam z całego serca, naprawdę warto ją przeczytać.