Obecnie przemierzam Ravillon z Arienne i Severo. Ponure bywają mroki przeznaczenia. Książka jest gruba, jednak szybko się ją czyta. Troszkę odniosłam wrażenie na początku, że to jedna z tych o syndromie Sztokholmskim. Pomijając początek znajomości głównych bohaterów, całkiem miło się czyta ich losy. Księżniczka, chcąc się ukryć, trafia do twierdzy związkowców. Nie mają oni zbyt wiele, wspólnego z dworskim obyczajami, a kobiety traktują, jak zwykłe nałożnice do usługiwania im. Jeśli któraś się nie spisze, ląduje w podziemiach, gdzie spotyka ją niechybka śmierć z rąk kata związku. 16-letnia Arienne trafia na mistrza walki, którego każda inna Milady się boi. Choć olbrzymi Severo jest archetypem męskości, wyglądającym niczym sam bóg wojny, słynie również ze swojej brutalności wobec kochanek na jedną noc. Nigdy nie wziął sobie stałej faworyty w przeciwieństwie do innych mistrzów. Kobiety tworzyły się na samą myśl, że trzydziestosześcioletni brunet o burzy loków mógłby naznaczyć, którąś z nich symbolem lwa. Los chciał, że Wielki Kat Związku wybrał właśnie ją - Arienne.

Mam mieszane uczucia, co do narracji raz pierwszoosobowej raz trzecio. Następuje to tak spontanicznie, że zastanawiam się, jaki miały cel artystyczny autorki.
Pomijając scenę gwałtu, która była dla mnie ogromnym szokiem, że nie rozwiązano sprawy inaczej, to dalsze wątki dobrze się czyta.

Obecnie przemierzam Ravillon z Arienne i Severo. Ponure bywają mroki przeznaczenia. Książka jest gruba, jednak szybko się ją czyta. Troszkę odniosłam wrażenie na początku, że to jedna z tych o syndromie Sztokholmskim. Pomijając początek znajomości głównych bohaterów, całkiem miło się czyta ich losy. Księżniczka, chcąc się ukryć, trafia do twierdzy związkowców. Nie mają oni...

Spodziewałam się, że ta książka zanudzi mnie na smierć- na to wskazywały recenzje oraz pierwsze około 100 stron lektury. JEDNAKŻE strasznie się myliłam! Książka idealnie wpasowała się w to, co obecnie chciałam przeczytać.

Początkowo byłam bardzo zrażona wulgarnością książki. Ciągle gadanie męskich bohaterów o tym, że „zerżną” swoje milady, było okropne. Na szczęście autorki nie opisywały scen erotycznych (wielkie dzięki),tylko jedynie stwierdzały, że coś się działo.

Po tych nieszczęsnych 100 stronach zaczęło się robić na tyle ciekawie, że ciężko było mi odłożyć książkę na bok. W każdej wolnej chwili sięgałam i czytałam nawet po 2 albo 3 strony, tak bardzo chciałam poznać dalsze wydarzenia. Autorki pozytywnie zaskoczyły mnie fabułą i potrafiły trzymać w napięciu.

Chcę jeszcze zaznaczyć, że tak jak już pewnie zauważyliście, książkę napisały dwie autorki i o dziwo wyszło im to bardzo dobrze. Nie czuć zmiany stylu pisania z jednej na drugą, co jest na ogromny plus.

Jednak jest jedna rzecz, która strasznie mi nie odpowiadała. Z tego co zrozumiałam, książka miała skupiać się na znalezieniu tajemniczej księgi, tymczasem wyglądało to tak- raz pojawiła się wzmianka o tym, główna bohaterka maksymalnie dwa razy przeszukuje randomowe półki, a nagle, totalnie z zaskoczenia, w połowie książki odkrywa położenie księgi i od razu idzie jej szukać. Było to zdecydowanie źle zrobione, na szybko, tak jakby był to pomysł na fabułę, ale jednak autorki zrezygnowały z tego na rzecz innych wydarzeń.

Spodziewałam się, że ta książka zanudzi mnie na smierć- na to wskazywały recenzje oraz pierwsze około 100 stron lektury. JEDNAKŻE strasznie się myliłam! Książka idealnie wpasowała się w to, co obecnie chciałam przeczytać.

Początkowo byłam bardzo zrażona wulgarnością książki. Ciągle gadanie męskich bohaterów o tym, że „zerżną” swoje milady, było okropne. Na szczęście...

Jedna z najlepszych polskich książek fantastycznych, jakie przeczytałam

Jedna z najlepszych polskich książek fantastycznych, jakie przeczytałam

Kilka pytań nie daje mi spokoju po tej jakże pasjonującej lekturze (porzuconej w połowie).
Kto to redagował i jak można dostać tak mało wymagającą pracę?
Co takiego brały autorki tego dzieła przy wymyślaniu / pisaniu fabuły? Bo ciekawi mnie co trzeba mieć w głowie by wpaść na pomysł gwałtów na nastolatce prowadzących do romantycznej relacji z gwałcicielem.

Kilka pytań nie daje mi spokoju po tej jakże pasjonującej lekturze (porzuconej w połowie).
Kto to redagował i jak można dostać tak mało wymagającą pracę?
Co takiego brały autorki tego dzieła przy wymyślaniu / pisaniu fabuły? Bo ciekawi mnie co trzeba mieć w głowie by wpaść na pomysł gwałtów na nastolatce prowadzących do romantycznej relacji z gwałcicielem.

Nigdy dotąd nie wystawiłam żadnej książce jednej gwiazdki. Wolę nie oceniać tak nisko i po prostu jak najszybciej zapomnieć o niektórych "dziełach", ale to jest po prostu szkodliwe. Nie oznaczę mojej opinii jako spoiler, gdyż każdy przyszły czytelnik ma prawo wiedzieć, że przeczyta obrzydliwą scenę gwałtu. Porzuciłam czytanie, kiedy się zorientowałam, że zostanie poprowadzony wątek miłości od pierwszego gwałtu. Nie, nie i jeszcze raz nie. Taki wątek nie ma żadnego psychologicznego prawdopodobieństwa, a na tłumaczenie części czytelniczek, że gwałt wcale nie był gwałtem, brakuje słów. Nie rozumiem, jak taka powieść może mieć wysokie oceny.

Nigdy dotąd nie wystawiłam żadnej książce jednej gwiazdki. Wolę nie oceniać tak nisko i po prostu jak najszybciej zapomnieć o niektórych "dziełach", ale to jest po prostu szkodliwe. Nie oznaczę mojej opinii jako spoiler, gdyż każdy przyszły czytelnik ma prawo wiedzieć, że przeczyta obrzydliwą scenę gwałtu. Porzuciłam czytanie, kiedy się zorientowałam, że zostanie...

Początkowo nie mogłam się oderwać od tej książki, ale gdzieś w połowie dotarło do mnie, że niestety cała fabuła i fantastyczny świat wykreowane są na potrzeby romansu i to niestety niezbyt górnolotnego. Bohaterowie byli tak infantylni i niedorzeczni, że aż śmieszni. Reasumując przyjaźni między nami nie ma, a szkoda.

Początkowo nie mogłam się oderwać od tej książki, ale gdzieś w połowie dotarło do mnie, że niestety cała fabuła i fantastyczny świat wykreowane są na potrzeby romansu i to niestety niezbyt górnolotnego. Bohaterowie byli tak infantylni i niedorzeczni, że aż śmieszni. Reasumując przyjaźni między nami nie ma, a szkoda.

Ciężko było mi ocenić tę książkę. Po pierwszych stronach, zastanawiałam się czy nie zrezygnować z jej przeczytania. Pomieszany typ narracji, oraz kontrowersyjne zachowania głównych bohaterów, sprawiło że czułam się zniesmaczona i miałam wrażenie że to książka nie dla mnie. Jednak czytałam dalej i dalej... Wraz z każdą stroną historia stawała się ciekawsza, zachowanie głównych bohaterów bardziej "normalne" a na narrację nie zwracało się już uwagi. Gdyby nie pierwsze strony, książka byłaby naprawdę dobra. Jako fanka fantastyki doceniam fabułę i stąd moja może według niektórych "zawyżona" ocena 7/10. Pomimo podkoloryzowania bliskiej relacji dwójki głównych bohaterów, która tak naprawdę nie powinna mieć miejsca przez początkowe dramatyczne wydarzenia, historia, oraz ich relacje wciągnęły mnie i z pewnością sięgnę po tom 2.

Ciężko było mi ocenić tę książkę. Po pierwszych stronach, zastanawiałam się czy nie zrezygnować z jej przeczytania. Pomieszany typ narracji, oraz kontrowersyjne zachowania głównych bohaterów, sprawiło że czułam się zniesmaczona i miałam wrażenie że to książka nie dla mnie. Jednak czytałam dalej i dalej... Wraz z każdą stroną historia stawała się ciekawsza, zachowanie...

Jest to jedna z niewielu książek, które świadomie porzuciłam, ponieważ nie dałam rady jej przeczytać.
Spodziewałam się świetnego fantasy z gorącym romansem w tle, a dostałam erotyk, który powodował we mnie totalne obrzydzenie.
Najbardziej jednak zdenerwował mnie fakt, że książka ma niesamowity potencjał, rewelacyjne uniwersum, wyraziste postaci i gdyby nie te koszmarne dłużyzny rodem z pozytywistycznych powieści, okropne wątki erotyczne jak w "365 dniach" oraz ciągłe mieszanie narracji pierwszosobowej z trzeciosobową, historia sama w sobie by się obroniła.
Ja jestem zdecydowanie na nie.

Jest to jedna z niewielu książek, które świadomie porzuciłam, ponieważ nie dałam rady jej przeczytać.
Spodziewałam się świetnego fantasy z gorącym romansem w tle, a dostałam erotyk, który powodował we mnie totalne obrzydzenie.
Najbardziej jednak zdenerwował mnie fakt, że książka ma niesamowity potencjał, rewelacyjne uniwersum, wyraziste postaci i gdyby nie te koszmarne...

Zaczynajac czytać nie spodziewałam się ze tak mnie wciągnie, rzadko czytam tego typu książki ale ta jest super! Ale te zakończenie :(

Zaczynajac czytać nie spodziewałam się ze tak mnie wciągnie, rzadko czytam tego typu książki ale ta jest super! Ale te zakończenie :(

Najgorsze jest to, że z tym materiałem dało się zrobić coś dobrego.
Nie podobało mi się połączenie narracji trzecioosobowej z pierwszoosobową i to jeszcze w tak dziwny sposób. Jeszcze nigdy się z czymś takim nie spotkałam. Wiele razy uderzał mnie dysonans tego, że najpierw opisuje scenę jedną z randomowych postaci, a zaraz w następnym akapicie już pałeczkę przejmowała główna bohaterka i wtedy było takie: Wait what?!
A także gwałt na 16-latce popełniony przez 36-latka na stole z jedzeniem, przy dużej grupie ludzi . Nie jest możliwe by ofiara gwałtu, do tego dziewica otrząsnęła się po takim wydarzeniu w trzy dni. To jest uraz na psychice na lata czy nawet całe życie. I nie ma żadnej wymówki, która daje przyzwolenie na gwałt, co niestety pojawia się w tej książce. Choćby nie wiem jak przystojny miał być oprawca i później dobry dla ofiary to nie usprawiedliwia go to. Na prawdę próbowałam wyobrażać sobie że główną bohaterka ma więcej lat, autorki jednak cały czas przypominają nam o tym, że jest ona tylko młodą dziewczyną. Z kolei ilość cringeu jaki pojawił się u mnie podczas czytania tej książki nadal mnie zatrważa. Ilość prostackich tekstów bohaterów, oraz żenujących sytuacji jest przytłaczająca.
Niestety albo i stety, książka posiada dużo błędów logicznych, stylistycznych i gramatycznych.
Jedynym plusem owej pozycji jest świetnie wykreowany świat, za który trzeba przyznać autorkom plusa. Jednakże ta książka zasłużyła jedynie jedną gwiazdkę.

Najgorsze jest to, że z tym materiałem dało się zrobić coś dobrego.
Nie podobało mi się połączenie narracji trzecioosobowej z pierwszoosobową i to jeszcze w tak dziwny sposób. Jeszcze nigdy się z czymś takim nie spotkałam. Wiele razy uderzał mnie dysonans tego, że najpierw opisuje scenę jedną z randomowych postaci, a zaraz w następnym akapicie już pałeczkę przejmowała...