Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie tak, że ta książka jest zła i będę ją odradzała każdej napotkanej osobie. Po prostu jest ona subiektywnie strasznie słaba i nie oferuje nic osobie, która pochłania książki odkąd nauczyła się czytać...

Przybliżając wam fabułę mamy tutaj trójkę bohaterów: Astrid- dziewczyna, która zmaga się z traumą po stracie bliskiej osoby,
Jajo- najlepszy przyjaciel Astrid,
Pluton- chłopak, który cierpi na nieuleczalną chorobę (tak btw przez całą książkę nie została nam ona podana XDD).
Wyruszają oni razem w podróż, aby trochę odpocząć od stresów życia codziennego.

No i tak jak już zauważyliście- mamy tutaj dwa najbardziej oklepane wątki, które prawdopodobnie w 2013 by się przyjęły, ale teraz nie za bardzo. Problem z nimi jest taki, że nie oferują one kompletnie nic oprócz nudy. Ponad to, wątek podróży kończy się tak szybko, że mógł się nawet nie zaczynać. Ciężko jest napisać o tym cokolwiek więcej, gdyż naprawdę dla mnie było to tak słabe, nieciekawe, oklepane i naciągane, że nie mam nawet co pisać. Widać, że autorka dąży do jednego konkretnego momentu i chce do niego dobrnąć za wszelką cenę omijając wiele wątków. I właśnie przez takie rzeczy pojawiają się niedociągnięcia. Uwierzycie w to, że wiek Plutona poznajemy dopiero na ostatnich 20 stronach książki?!? Przez cały czas było mówione, że chodził do tej samej szkoły, ale czy był w równoległej klasie? Może był straszy o jakieś 10 lat albo młodszy.
Motyw choroby? No był sobie. Również nie wywarł na mnie żadnego wrażenia. Myślałam, że autorka chociaż trochę w tym wypadku odejdzie od schematów, no ale nie, jej strata.

I teraz tak- jeśli jesteście w podstawówce i czytacie mało książek, to jest duża szansa, że ta historia przypadnie wam do gustu. Jednak jeśli uwielbiacie czytać książki, lepiej odpuście sobie tę pozycje.

To nie tak, że ta książka jest zła i będę ją odradzała każdej napotkanej osobie. Po prostu jest ona subiektywnie strasznie słaba i nie oferuje nic osobie, która pochłania książki odkąd nauczyła się czytać...

Przybliżając wam fabułę mamy tutaj trójkę bohaterów: Astrid- dziewczyna, która zmaga się z traumą po stracie bliskiej osoby,
Jajo- najlepszy przyjaciel Astrid,...

Przede wszystkim jest to naprawdę bardzo wartościowa książka, po którą powinien sięgnąć każdy. Temat niebinarności według mnie został świetnie przedstawiony i podczas czytania stale się edukowałam. Takich książek powinno zostać u nas więcej wydanych, aby ludzie wiedzieli z czym na codzień mierzą się m.in. osoby niebinarne. Najbardziej w tej historii podobało mi się ukazanie wizyt u psychoterapeutki. Czuć było ogromne emocje towarzyszące głównej postaci i często wzruszały mnie te fragmenty.
Jedyny zarzut jaki mogę postawić tej książce jest taki, że nie ma w niej ukazanych momentów, w którym bliskie osoby Ben mylą się w określaniu zaimków. Jest to jedynie wspominane i niestety strasznie drażniło mnie, że osoba autorka nie chciała tego przedstawić.
Zapomniałabym o jeszcze jednym! ✨ANO✨ to zdecydowanie słowo tej książki, którego już nigdy więcej nie chce usłyszeć 😬

Przede wszystkim jest to naprawdę bardzo wartościowa książka, po którą powinien sięgnąć każdy. Temat niebinarności według mnie został świetnie przedstawiony i podczas czytania stale się edukowałam. Takich książek powinno zostać u nas więcej wydanych, aby ludzie wiedzieli z czym na codzień mierzą się m.in. osoby niebinarne. Najbardziej w tej historii podobało mi się ukazanie...

Książkę mogę podzielić na 3 części: naprawdę strasznie słaby początek, ciekawy środek i średnie lecz emocjonalne zakończenie.
Spodziewałam się po tej historii czegoś więcej. Tak naprawdę bardzo zniechęciłam się po początku tej książki (jakieś około 150 stron) i później nie potrafiłam przychylnie patrzeć na resztę.
Coś co mnie bardzo denerwowało- nieprzetłumaczone angielskie powiedzonka. Jestem w stanie zrozumieć, że niektóre rzeczy lepiej brzmią po angielsku, ale takie Hi five… Bez przesady.
Zawiodło mnie również owe sformułowanie z opisu książki: „Aż wydarzy się coś, co zmusza go do szybkiego dojścia w dorosłość”. Tylko że to coś dzieje się po 2/3 książki i jak dla mnie było już za późno na uratowanie fabuły.
Gdyby nie okropny początek byłabym w stanie dać książce 7 ⭐️. No cóż ;c

Książkę mogę podzielić na 3 części: naprawdę strasznie słaby początek, ciekawy środek i średnie lecz emocjonalne zakończenie.
Spodziewałam się po tej historii czegoś więcej. Tak naprawdę bardzo zniechęciłam się po początku tej książki (jakieś około 150 stron) i później nie potrafiłam przychylnie patrzeć na resztę.
Coś co mnie bardzo denerwowało- nieprzetłumaczone angielskie...