Są takie książki, podczas lektury których, już po pierwszych akapitach, nie patrząc w zupełności na okładkę, jestem w stanie wskazać ich autora. Charakterystycznie budowane napięcie, specyficzna kreacja bohaterów, osobliwy klimat – wszystko – niczym odcisk palca lub indywidualna mieszanka feromonów – jest nie do podrobienia. Taka swoista unikatowość tekstu i kreowanej historii jest niewątpliwą wizytówką niemieckiej pisarki thrillerów psychologicznych – Charlotte Link. Nakładem Wydawnictwa Sonia Draga ukazała się jej kolejna powieść pt.: Oszukana. I choć opowiedziana historia wykreowana została w charakterystycznym dla Niemki stylu, podchodzę do niej odrobinę sceptycznie. Uprzedzając fakty – nie czuję się oszukana Oszukaną, czuję jednak swoisty cień zawodu. Czym jest spowodowany?

On mnie zamorduje. To jedyny powód dla którego tutaj jest.

Emerytowany policjant Richard Linville zostaje napadnięty we własnym domu. Skrępowany, torturowany ginie z rąk nieznanego oprawcy. Sprawę zabójstwa stara się rozwikłać miejscowy śledczy, uzależniony od alkoholu nadkomisarz Caleb Hale. W sprawę rozwikłania zagadki włącza się również córka denata – Kate. Nie ufając prowadzącemu śledztwo Calebowi, stara się rozwikłać zagadkę na własną rękę.

W między czasie do opuszczonego domostwa mieszczącego się na rozległych torfowiskach przyjeżdża zmęczony życiem i pracą Jonas Crane. Poszukujący ciszy i spokoju mężczyzna, stara się od nowa znaleźć sens życia. Upatruje go we wspólnych rodzinnych wakacjach, stąd też zjawia się w domu z małżonką i pięcioletnim synkiem Samuelem. Na miejsce dociera również Terry – prawdziwa matka adoptowanego chłopczyka, a moment ten wywoła prawdziwą lawinę mrożących krew w żyłach wydarzeń.

Oszukana to Charlotte Link w standardowym swoim wydaniu. W powieści znajduje się wszystko to, do czego autorka przyzwyczaiła nas w poprzednich swoich książkach. Opuszczone stare domostwo na torfowych polach, wzburzone, niespokojne morze i przegarniający burzowe chmury dmący wicher to solidne, pełne niepokoju, typowe dla Niemki tło dla rozgrywających się wydarzeń. Te – jak w większości powieści autorki – oscylują wokół problemów przykładnego na pierwszy rzut oka małżeństwa. Tym razem jednak książka wzbogacona została o drugi motyw – wątek śledztwa dotyczącego śmierci emerytowanego policjanta. To pozornie dwie skrajnie różne historie, które – czego dowiadujemy się stopniowo – łączy wspólny mianownik.

Solidny konstrukcyjny szkielet thrillera, typowy dla powieści Link klimat oraz trudne do przewidzenia rozwiązanie zagadki to zdecydowane i niekwestionowane atuty Oszukanej. Powieściopisarka zagwarantowała to, co kocham w jej twórczości najbardziej – duszną, niepokojącą atmosferę i spoistą, dobrze rozplanowaną konstrukcję powieści. Warto w tym momencie zwrócić uwagę na drugie dno opowieści, na którym to opiera się cała fabularna jej konstrukcja – gra pozorów pełni tutaj rolę prymordialną, zmusza czytelnika do swego rodzaju refleksji nad motywami i konsekwencjami ludzkiego działania w obliczu obsesyjnej miłości oraz istnieniem i naturą wyrzutów sumienia.

Skoro jest tak dobrze dlaczego na samym początku wspomniałam o cieniu zawodu? Co nie zagrało?

Najsłabszym punktem thrillera jest dosyć jednostajnie tocząca się intryga. Pozbawiona spektakularnych twistów fabularnych, na swój sposób (przynajmniej dla osób, które znają twórczość Link) przewidywalnie prowadzona akcja może momentami przyprawić o znużenie. Czytając Oszukaną i przywołując w pamięci jednocześnie inne powieści Niemki, miałam nieodparte wrażenie, że to już było. Wspominałam wyżej o trudnym do podrobienia, jedynym w swoim rodzaju klimacie książki. Opuszczone torfowiska, nieokiełznana siła natury, nieprzenikniony umysł sprawcy – wszystko to jest obecne, całościowo może przyprawić o dreszcze. Może, choć nie musi. Link stać zdecydowanie na więcej. Tym razem zabrakło typowego dla pisarki zgęstnienia emocji i klaustrofobicznego klimatu (znakomicie widocznego chociażby w Domu sióstr czy Przerwanym milczeniu). Dobrze rokującą w tej mierze atmosferę zdecydowanie gasi wątek śledztwa. Jest poniekąd przegadany, retarduje akcję, neutralizuje tłoczące się w czytelniku napięcie a samo jego rozwiązanie – choć zaskakujące – zdaje się być grubymi nićmi szyte.

Oszukana to powieść, która może przypaść do gustu głównie tym odbiorcom, którzy nie znają całej lub dopiero zaczynają swoja przygodę z twórczością Charlotte Link. Zagorzałym jej fanom może wydać się odrobinę nużąca. To dobra książka, która zainteresuje, choć obawiam się, że nie porwie. Sama daleka jestem od zachwytów, jej lektury nie uważam jednak za czas stracony. To idealny tytuł na niewymagającą chwilę obcowania ze słowem pisanym. Jeśli lubicie historie z nutką thrillera psychologicznego – to coś dla Was.

www.bookiecik.pl

Są takie książki, podczas lektury których, już po pierwszych akapitach, nie patrząc w zupełności na okładkę, jestem w stanie wskazać ich autora. Charakterystycznie budowane napięcie, specyficzna kreacja bohaterów, osobliwy klimat – wszystko – niczym odcisk palca lub indywidualna mieszanka feromonów – jest nie do podrobienia. Taka swoista unikatowość tekstu i kreowanej...