"Brud" jest pierwszą pozycją od dawna, o której nie mogę powiedzieć w zasadzie nic dobrego. Z książki liczącej 250 stron podobało mi się może ostatnie 10. Zaczynałem tę książkę zaraz po przeczytaniu Pokolenia Ikea i spodziewałem się podobnej prostej historii, która nic specjalnego nie wnosi, a czyta się szybko i w miarę przyjemnie. Niestety się pomyliłem. Po pierwszych 20 stronach zastanawiałem się nad przerwaniem czytania, co mi się raczej nie zdarza, po 30 myślałem, że padnę i co chwila sprawdzałem ile jeszcze stron mi zostało do końca.
Sposób napisania tej książki, czyli bardzo dużo zdań prostych był dla mnie nie do wytrzymania.
Z całej książki podobał mi się chyba wyłącznie pies Józek.

Patrząc na recenzje tej książki, które są wcale nie najgorsze, widzę recenzję "Lalki" Prusa, gdzie jeden z użytkowników dał 1 gwiazdkę twierdząc, że nie jest w stanie zapamiętać bohaterów. Może ta książka jest więc skierowana do współczesnych czytelników, których i tak w naszym kraju jest mało, którzy nie będąc w stanie rozsmakować się w naprawdę dobrej literaturze, chcą książkę "zaliczyć", szybko połknąć jak w fast foodzie, a nie delektować się subtelnością języka używanego przez autora.
Z przykrością muszę powiedzieć, iż Brudu nie polecam. Traktuję czas spędzony nad tą książką, abstrahując od tego, że mogę ją dzięki jego poświęceniu ocenić, jako stracony.

"Brud" jest pierwszą pozycją od dawna, o której nie mogę powiedzieć w zasadzie nic dobrego. Z książki liczącej 250 stron podobało mi się może ostatnie 10. Zaczynałem tę książkę zaraz po przeczytaniu Pokolenia Ikea i spodziewałem się podobnej prostej historii, która nic specjalnego nie wnosi, a czyta się szybko i w miarę przyjemnie. Niestety się pomyliłem. Po pierwszych 20...