"Popioły"
Stefan Żeromski
(powieść historyczna)

"Ogary poszły w las". Rozkoszowałam się tym zdaniem przez początkowe karty powieści.
Przez malowniczo opisaną Sandomierszczyznę, przez wsie pobliskie i lasy świętokrzyskie.
Chodziłam z bohaterami po Starym Mieście, po Nadbrzeziu oraz po brzegach Wisły i na tym mój zachwyt poprzestał.

Powieść historyczna obrazująca życie naszego narodu, równolegle opisuje wątki fabularne postaci fikcyjnych.
Rafał Olbromski to szlachcic, z tych biedniejszych.
Poznajemy go jako młodego chłopaka, któremu zasady moralne nigdy nie były po drodze.
Da się odczuć u niego kompleks urodzenia. Chciałby robić rzeczy większe i obcować z "lepiej urodzonym".
Jego bunt i złe zachowanie powodują, że zostaje wygnany z rodzinnego domu.
Jego losy od tej pory będą połączone z różnorodnymi postaciami, o rożnych poglądach i sytuacjach życiowych.
W tle mamy początek XIX wieku i wojnę napoleońską.

Ze Stefanem polubiliśmy się już od czasów szkolnych, kiedy to jego dzieła były przyjemnymi lekturami.
Jednak tak jak "Ludzie bezdomni" i "Przedwiośnie" mnie zachwyciły, tak "Popioły" wymęczyłam.
Miały swoje plusy i minusy. Podobały mi się opisy przyrody, wątki fabularne, opisy prac polowych. Na plus dla tej książki to gwary, wplatane w wypowiedzi bohaterów. Skarbnica archaicznych wyrazów. Moi dziadkowie używali takich słów jak: Garus, piernaty itp. Fajne uczucie było o nich przeczytać.
Jednak do znudzenia czytało się przydługie wywody historyczne, a szczególnie dwie: opowieść włóczęgi w dworku Cedry i podróż księcia Gintułta po Europie zachodniej.
Żeromski chciał się bronić kilkoma pikantniejszymi scenami, ale to za mało. Końcówka była o wiele lepsza niż środek powieści.
Wydaje mi się, że współczesny czytelnik bardziej wczuwa się w historię XX wieku (Wojny Światowe) niż losy Napoleona i przy tym tak nudno opisane.
Rozumiem, że zamysł autora to powieść historyczna pisana w duchu epoki ale pełno w niej niespójność. Rozdział kończy się żałobą i depresją Rafała, a na następnej stronie nasz bohater obskoczył wszystkie wiejskie zabawy.
Nie żałuję, że ją przeczytałam ale domyślam się co przeżywali uczniowie jak kiedyś była obowiązkową lekturą.

Książka dla tych, którzy lubią powieści historyczne i długie przeciągające się opisy, dla tych, którzy chcą nadrobić zaległości wśród klasyków i dla tych co mają dużo cierpliwości do książek.

"Popioły"
Stefan Żeromski
(powieść historyczna)

"Ogary poszły w las". Rozkoszowałam się tym zdaniem przez początkowe karty powieści.
Przez malowniczo opisaną Sandomierszczyznę, przez wsie pobliskie i lasy świętokrzyskie.
Chodziłam z bohaterami po Starym Mieście, po Nadbrzeziu oraz po brzegach Wisły i na tym mój zachwyt poprzestał.

Powieść historyczna obrazująca życie...