Jesteśmy społecznością, która kocha książki

John Williams
"Profesor Stoner"
(powieść psychologiczna)

Tę książkę już tyle osób polecało, że musiałam ją wcisnąć między zaplanowane lektury. Do ich wyboru zaczęłam podchodzić z rozwagą, żeby unikać rozczarowania. Po przeczytaniu kilku opinii wiedziałam, że ta książka mi się spodoba. Miałam rację.

Akcja książki to schyłek XIX wieku, Stany Zjednoczone, Missouri. Bohatera poznajemy jako młodego chłopca, urodzonego w biednej rolniczej rodzinie. Nie wiem jakim cudem, ale jego ojciec stwierdził, że pójdzie studiować rolnictwo aby nabyć wiedzę do przejęcia gospodarstwa. Tam zetknąwszy się z zajęciami z literatury angielskiej, postanawia zmienić kierunek. Ta decyzja zaowocuje pozostaniem na uczelni w roli nauczyciela. William Stoner wyróżnia się wśród innych jako lekko zgarbiony, skromny introwertyk. W jego życiu pojawia się miłość - szeroko pojęta, pod różnymi postaciami i odsłonami. Miłość do książek, kobiet, dziecka. Miłość, która nie zawsze była odwzajemniona, czasami trudna, czasami zbyt krótka. W tyle są Stany Zjednoczone, gdzie subtelnie śledzimy, Wall Street, prohibicję, niewolnictwo i wojny. Atmosfera tej książka jest stała, nie unosi się i nie nudzi. Choć budzi emocje u czytelnika. Bardzo mi się to spodobało. Niczym "Cantus firmus", gdzie do neutralnego narratorstwa dodajemy psychologiczne aspekty bohaterów.

W życiu Stronera mamy 3 kobiety, które kocha w różny sposób. Początek powieści przypominał mi kanwę "Pani Bovary". Myślę sobie, że autor studiował literaturę, bohater również, to pewnie ta książka będzie wypadkową znanych powieści. Jednak nie. Jest wyjątkowa i w sumie przez tą stałość klimatu jaki w niej panuję, to jest niepowtarzalna.

Williams w jednym z wywiadów powiedział, że "Czytanie bez przyjemności jest głupotą." Dla mnie ta lektura była wielką przyjemnością. I choć można się nad nią rozwodzić długo, analizując co autor miał na myśli, to najlepiej ją przeczytać samemu. Naprawdę warto! Zgodzę się ze stwierdzeniem, że ta powieść zasługuję na miano klasyki.

John Williams
"Profesor Stoner"
(powieść psychologiczna)

Tę książkę już tyle osób polecało, że musiałam ją wcisnąć między zaplanowane lektury. Do ich wyboru zaczęłam podchodzić z rozwagą, żeby unikać rozczarowania. Po przeczytaniu kilku opinii wiedziałam, że ta książka mi się spodoba. Miałam rację.

Akcja książki to schyłek XIX wieku, Stany Zjednoczone, Missouri. Bohatera...

Buhumil Hrabal
"Obsługiwałem angielskiego króla"

Idealny kelner to taki, który nic nie widzi i nie słyszy ale musi wszystko widzieć i słyszeć. Jak od pikolaka do milionera wiodła kariera naszego bohatera? Musicie przekonać się sami.
Hrabal gawędzi o życiu, o Czechosłowacji, o miłości, seksie, błędach ludzkich i o marzeniach. Nawet nagość czeskich prostytutek została opisana jakby ją malował jakiś znany malarz, mimo bezpośredniości biło z tego piękno.
Bohater nasz budzi wachlarz emocji, raz bawi do łez, raz denerwuje, innym razem budzi współczucie. Nie wybiela swoich czynów, nie osądza, a porostu żyje.
Spotyka na swojej drodze różnych ludzi, gdzie u większości nie budzi szacunku, może dlatego, że zawsze mu zazdrościli? Zazdrościli, że z każdej sytuacji potrafił wyjść cało i spełniał własne marzenia. W tle jest Czechosłowacja przed II wojną światową, aż do wkroczenia komunistów.

Książka karmi nas hrabelowskim jestestwem i zostawia ślad na długo. Polecam!

Buhumil Hrabal
"Obsługiwałem angielskiego króla"

Idealny kelner to taki, który nic nie widzi i nie słyszy ale musi wszystko widzieć i słyszeć. Jak od pikolaka do milionera wiodła kariera naszego bohatera? Musicie przekonać się sami.
Hrabal gawędzi o życiu, o Czechosłowacji, o miłości, seksie, błędach ludzkich i o marzeniach. Nawet nagość czeskich prostytutek została...

#literaturaspozakręgu
#lsk_czechy

Bohumil Hrabal
"Życie bez smokingu"
(nowele, opowiadania, literatura czeska)

Chyba dobrze trafiłam, że akurat tę wybrałam na pierwszą książkę tego autora. Zrobiłam sobie preludium do niezwykle utalentowanego gawędziarza. Do tej pory znałam tylko Kunderę a teraz wiem, że mam kolejnego artystę do nadrobienia. Użyłam określenia "artystę" bo Hrabal pisze jakby malował albo grał. Jest zbiorem wszystkich artystycznych odczuć w jednym. Potrafi z życia codziennego stworzyć codzienne słowa, które stają się literaturą wyjątkową i niecodzienną. Choć to zdanie jest poplątane, to chyba najlepiej opisuje tego autora. Swoim piórem wyraża nie tylko siebie ale i otaczający go świat.

Książka to zbiór ośmiu opowiadań, nowel z wątkami autobiograficznymi. Wyraźnie podkreślił jaki wpływa mają na jego życie ludzie i miejsca w których przebywał. Rozważania przeszłości przepełnione refleksją oraz wspomnienia o tych co już ich nie ma. Dość osobisty wątek z Vladimirem Boudnikiem, stryjem Pepinem i ojcem.

Książka jest krótka, przyjemna. Pewnie idealna na podsumowanie twórczości tego pisarza, dla mnie zachęta na zapoznanie się z innymi dziełami.

#literaturaspozakręgu
#lsk_czechy

Bohumil Hrabal
"Życie bez smokingu"
(nowele, opowiadania, literatura czeska)

Chyba dobrze trafiłam, że akurat tę wybrałam na pierwszą książkę tego autora. Zrobiłam sobie preludium do niezwykle utalentowanego gawędziarza. Do tej pory znałam tylko Kunderę a teraz wiem, że mam kolejnego artystę do nadrobienia. Użyłam określenia...