Tym razem niestety mnie nie porwało. Zaczyna się dość ciekawie, bo od pożaru domu głównego bohatera ale potem napięcie zamiast rosnąć spada. Trzeba jednak wziąć też pod uwagę, że to powieść obyczajowa i jakichś wielkich fajerwerków nie należy się spodziewać. Główny bohater Fredrik Welin to emerytowany lekarz, trochę gburowaty samotnik jednak wzbudzający sympatię. Jego relacje z córką są mocno skomplikowane jak również z dziennikarką, którą poznaje przez przypadek. Możemy nieco przyjrzeć się tym relacjom i zadumać nad wartościami dobra, piękna i miłości. Jest też trochę o biedzie i cierpieniu. Mankell ma bardzo oryginalne spojrzenie na niektóre sprawy więc warto choćby i dlatego przeczytać tę książkę. Może trochę wieje nudą ale nie jest też tak źle. Autor potrafi znajdować piękno nawet w codziennych czynnościach i to zasługuje na uznanie. Niestety jak to bywa z kontynuacjami bywają słabsze od poprzedniczek i to jest właśnie taki przypadek. „Włoskie buty” były jednak ciut lepsze. „Szwedzkie kalosze” oceniam na dobry.

Tym razem niestety mnie nie porwało. Zaczyna się dość ciekawie, bo od pożaru domu głównego bohatera ale potem napięcie zamiast rosnąć spada. Trzeba jednak wziąć też pod uwagę, że to powieść obyczajowa i jakichś wielkich fajerwerków nie należy się spodziewać. Główny bohater Fredrik Welin to emerytowany lekarz, trochę gburowaty samotnik jednak wzbudzający sympatię. Jego...