Inspektor Fabian Risk stracił pracę w sztokholmskiej policji po nieuzasadnionym, a przynajmniej niezrozumiałym wtargnięciu do ambasady Izraela. Właściwie nie tyle go wyrzucono, co pozwolono przenieść się na głęboką prowincję. Wybrał miasteczko, w którym się wychował i wraz z rodziną przeniósł do rodzinnego Helsingborga. Zmiana miała też pomóc naprawić sypiący się związek. Najpierw jednak Fabian Risk dostał sześć tygodni urlopu, więc zapowiadało się świetnie.

Z urlopu zdążył wykorzystać kilka godzin, bo odwiedziła go i poprosiła o pomoc szefowa wydziału kryminalnego w Helsingborgu. W szkole, do której trzydzieści lat wcześniej uczęszczał Risk, znaleziono zwłoki nauczyciela stolarki. Trup miał odcięte ręczną piłką obie dłonie, które chwilę później znaleziono w szkolnej łaźni.

Zamordowany nauczyciel był kiedyś kolegą klasowym Riska, ale to tylko takie potoczne określenie, bo kolegami tak naprawdę nie byli nigdy. W szkolnych czasach Risk trzymał się od niego z daleka. Jörgen Pålsson wraz z Glennem Granqvistem znęcali się przez wiele lat nad jednym z uczniów. Fabian Risk trochę się bał interweniować, ale przede wszystkim nie chciał się w tę sprawę nijak mieszać; wygodniej było nie widzieć albo udawać, że się nie widzi. Ciekawe, że podobne stanowisko zajmowało wielu nauczycieli.
Oprawcy mieli swoje specjalizacje. Jörgen Pålsson okładał pięściami, a miał w tym spore doświadczenie, natomiast Granqvist kopał (nosił okute blachą czerwone Martensy).
W tej sytuacji, gdy pierwszy sadysta stracił swoje pięści, policji, a zwłaszcza Riskowi, w naturalny sposób przyszło na myśl podejrzenie, że może teraz znajdą ciało Granqvista… bez nóg albo bez stóp. Tylko czy to nie za prosty i nie nazbyt wydumany motyw? Zemsta po ćwierćwieczu? W każdym razie tak zaczyna się pościg za seryjnym zabójcą, w którym inspektor Risk – nadal na urlopie – aktywnie uczestniczy, a nawet odgrywa główną rolę.

Powieść sensacyjna (pierwszy tom cyklu o Fabianie Risku) raczej przeciętna, ani bardzo zła, ani specjalnie dobra. Ciekawe i nowatorskie wydało mi się to, że Stefan Ahnhem napisał swoją pierwszą książkę w stylu skandynawsko-amerykańskim. Elementy ich obu okazały się wyraźnie dostrzegalne. Moim zdaniem wyszło to „Ofierze bez twarzy” na dobre, jednak nie na tyle, żeby zrobić z niej dzieło znaczące.
Inspektor, główny bohater, irytująco nierozgarnięty; powieść zdecydowanie zbyt długa i rozwlekła, ze zbyt wieloma zbędnymi wątkami, natomiast główna fabuła niewątpliwie ciekawa. Ostatecznie… można przeczytać, ale niekoniecznie trzeba.

Inspektor Fabian Risk stracił pracę w sztokholmskiej policji po nieuzasadnionym, a przynajmniej niezrozumiałym wtargnięciu do ambasady Izraela. Właściwie nie tyle go wyrzucono, co pozwolono przenieść się na głęboką prowincję. Wybrał miasteczko, w którym się wychował i wraz z rodziną przeniósł do rodzinnego Helsingborga. Zmiana miała też pomóc naprawić sypiący się związek....

Gruba książka, którą dobrze się czyta. Dziwne zakończenie. Że niby nikt się nie poznał?! Fajny główny bohater. Dość brutalne zbrodnie i wiele wątków. Dla mnie była to doskonała rozrywka i na napewno będę kontynuować serię. Oczywiście, jak w większości kryminałów, jest tutaj sporo schematów.

Gruba książka, którą dobrze się czyta. Dziwne zakończenie. Że niby nikt się nie poznał?! Fajny główny bohater. Dość brutalne zbrodnie i wiele wątków. Dla mnie była to doskonała rozrywka i na napewno będę kontynuować serię. Oczywiście, jak w większości kryminałów, jest tutaj sporo schematów.

W książce jest kilka nieścisłości, wykluczeń oraz absurdów ale rozwiązanie nie jest oczywiste i akcja jest wciągająca stąd moja całkiem wysoka ocena.

W książce jest kilka nieścisłości, wykluczeń oraz absurdów ale rozwiązanie nie jest oczywiste i akcja jest wciągająca stąd moja całkiem wysoka ocena.

Po objętości książki bałam się, że będą flaki z olejem, ale na całe szczęście to tylko "złudzenie optyczne" :)
książka bardzo ciekawa, z czystym sumieniem polecam.
Zobaczymy jak kolejne części?!

Po objętości książki bałam się, że będą flaki z olejem, ale na całe szczęście to tylko "złudzenie optyczne" :)
książka bardzo ciekawa, z czystym sumieniem polecam.
Zobaczymy jak kolejne części?!

Zaliczam do grupy "guilty pleasure" . W sumie ciąg nieprawdopodobnych zbrodni z głupiego powodu. Do tego bystry policjant, popełniający dziecinne błędy, podobnie jak zaangażowany w wykrycie sprawcy cały oddział policji. Niby świetni, a morderca harcuje im pod nosem. Nic to jednak w porównaniu z wartkością i tempem narracji. Krwawa rozrywka, ale czyta się z zainteresowaniem.

Zaliczam do grupy "guilty pleasure" . W sumie ciąg nieprawdopodobnych zbrodni z głupiego powodu. Do tego bystry policjant, popełniający dziecinne błędy, podobnie jak zaangażowany w wykrycie sprawcy cały oddział policji. Niby świetni, a morderca harcuje im pod nosem. Nic to jednak w porównaniu z wartkością i tempem narracji. Krwawa rozrywka, ale czyta się z...

Te porównania do kryminałów Larrsona czy Nesbø zdecydowanie są na wyrost. Może i pomysł był ok, ale rozwinięcie tego z sensem nie wyszło autorowi:/.
Główny bohater Fabian Risk jest nieciekawy, a jego zachowanie też jest delikatnie mówiąc głupie. Jeden z absurdów, to ten jak zostawili 14-latka samego w domu, wiedząc, że morderca poluje na konkretne osoby w tym ojca tego 14 latka...ani ojciec, ani matka specjalnie się nim nie zainteresowali, wystarczył im kontakt smsowy. Oparzenia Riska też mnie zaskoczyły, po całym zdarzeniu myślałam, że go delikatnie musnęło, a tu się okazało, że potrzebna była hospitalizacja. Ale to, to jeszcze można przełknąć, ale zachowanie całej policji to już totalny absurd. Pierwszy przykład: Risk na coś wpadł, chciał, żeby policja się tym zajęła, ale oni zamiast drążyć, to zlekceważyli to, bo ważniejszy był grill u szefowej chyba, w końcu jest weekend, może morderca też odpoczywa...co tam jeszcze... są odciski palców, ale po co to od razu sprawdzać, wykonać telefon, że to pilne, lepiej wysłać mejla, może ktoś go kiedyś przeczyta;),albo szefowa policji zapomina zadzwonić do innej jednostki w celu uzyskania wsparcia i ochrony dla potencjalnych ofiar. W ogóle strasznie mało tam mają ludzi, biedacy sami musieli zbierać ludzi, żeby ich ukryć przed mordercą. A jak się to skończyło, to ci co przeczytali to wiedzą. Możnaby tak wymieniać te głupotki.

Te porównania do kryminałów Larrsona czy Nesbø zdecydowanie są na wyrost. Może i pomysł był ok, ale rozwinięcie tego z sensem nie wyszło autorowi:/.
Główny bohater Fabian Risk jest nieciekawy, a jego zachowanie też jest delikatnie mówiąc głupie. Jeden z absurdów, to ten jak zostawili 14-latka samego w domu, wiedząc, że morderca poluje na konkretne osoby w tym ojca tego 14...

Zdecydowanie tak dla tej książki i autora👏
Podkręcanie akcji i niepokorni policjanci,opasłe tomiszcze to gwarantuje dobrą rozrywkę dla amatorów kryminałów .
Ciągle zmiany wątków,dodawane ,ujmowane mieszają w glowie.

Zdecydowanie tak dla tej książki i autora👏
Podkręcanie akcji i niepokorni policjanci,opasłe tomiszcze to gwarantuje dobrą rozrywkę dla amatorów kryminałów .
Ciągle zmiany wątków,dodawane ,ujmowane mieszają w glowie.

,,Ofiara bez twarzy" rozpoczyna cykl kryminałów z Fabianem Risk . Ja zaczęłam od końca, najpierw przeczytałam VI część serii ,więc nadrabiam zaległości. Książka bardzo mi się podoba, jak przystało na dobry kryminał wciąga, intryguje, trzyma w napięciu. Fabuła jest dosyć ciekawa ofiarami zabójstw są szkolni koledzy Fabiana, akcja przenosi się do Danii i tam sprawą zajmuje się policjantka Dunja, a jej przebieg nadzoruje Kim Sleizner, szef tamtejszej policji, mocno nieprzyjemny typ. Moja ocena byłaby wyższa, bo te kryminały czyta się wyśmienicie, ale w przypadku,,Ofiary bez twarzy" całkowicie siadło zakończenie, w sumie było nijakie i rozczarowujące.
Mam nadzieję, że był to wypadek przy pracy i kolejne części będą emocjonujące.

,,Ofiara bez twarzy" rozpoczyna cykl kryminałów z Fabianem Risk . Ja zaczęłam od końca, najpierw przeczytałam VI część serii ,więc nadrabiam zaległości. Książka bardzo mi się podoba, jak przystało na dobry kryminał wciąga, intryguje, trzyma w napięciu. Fabuła jest dosyć ciekawa ofiarami zabójstw są szkolni koledzy Fabiana, akcja przenosi się do Danii i tam sprawą zajmuje...

Zaskakująco niskie oceny
W niczym nie ustępuje J. Nesbo
Świetna seria

Zaskakująco niskie oceny
W niczym nie ustępuje J. Nesbo
Świetna seria

Inspektor Fabian Risk powraca do Helsingborga. Pracował w sztokholmskiej policji a teraz będzie pracował w rodzinnym mieście. Chcę ratować trudną sytuację w domu, temu ma służyć zmiana otoczenia. Wydaje się, że wszystko jest na dobrej drodze, rodzina ma wspólnie spędzić lato korzystając z urlopu inspektora. Gdy zostaje zamordowany nauczyciel, dawny kolega z jego klasy nowa przełożona prosi Riska o pomoc. Jest to początek pogoni za seryjnym mordercą, którego ofiarami są kolejni koledzy z klasy. Trudne śledztwo, nic nie jest oczywiste, przypadkowe ofiary komplikują dochodzenie.

Inspektor Fabian Risk powraca do Helsingborga. Pracował w sztokholmskiej policji a teraz będzie pracował w rodzinnym mieście. Chcę ratować trudną sytuację w domu, temu ma służyć zmiana otoczenia. Wydaje się, że wszystko jest na dobrej drodze, rodzina ma wspólnie spędzić lato korzystając z urlopu inspektora. Gdy zostaje zamordowany nauczyciel, dawny kolega z jego klasy nowa...