Zakończenie trylogii Ery Pięciorga jest naprawdę niesamowite! Na początku Emerahl spotyka się z Aurayą, więc od razu wiadomo, że będzie ciekawie. I choć te dwie postacie są tak różne, pojawia się między nimi cień sympatii. Mirarowi również wiedzie się dobrze podczas swojej podróży do Ithanii Południowej. Wiemy też coraz więcej o pentadrianach, głównie za pośrednictwem Reivan. I bez dwóch zdań najbardziej "kolorowym" indywiduum wśród nich staje się Nekaun.
Zupełnie nową postacią jest Biała, wybrana na miejsce Auryai. Powoli odkrywamy jej charakter, nie mogąc oprzeć się porównywaniu jej do jej poprzedniczki (za sprawą Danjina, ciągle obecnego w opowieści).
Te wszystkie postacie tworzą nam coraz bardziej kompletną wizję świata. Dochodzi nam do tego obraz bogów, podglądanych co jakiś czas przez Aurayę. I muszę napisać, że to, co okazało się na końcu, podejrzewałam od dłuższego czasu. Jednakże nie zmniejszyło to moich emocji, związanych z czytaniem wielkiego rozstrzygnięcia. A warto je poznać!
Bardzo dobre zakończenie trylogii. Poziom tomu porównywalny do poprzedniego, akcja wciągająca, bez dłużyzn. Jestem szczerze zadowolona, że udało mi się przełamać trudności, które miałam na samym początku pierwszej części, gdyż poznanie całości było tego po stokroć warte!

Zakończenie trylogii Ery Pięciorga jest naprawdę niesamowite! Na początku Emerahl spotyka się z Aurayą, więc od razu wiadomo, że będzie ciekawie. I choć te dwie postacie są tak różne, pojawia się między nimi cień sympatii. Mirarowi również wiedzie się dobrze podczas swojej podróży do Ithanii Południowej. Wiemy też coraz więcej o pentadrianach, głównie za pośrednictwem...