Stara biblioteka babci ciągle skrywa tajemnice. Lubię do niej zaglądać i badać stare książki z anonimowymi okładkami. Tym razem grzebałam w drugim rzędzie. Tym ukrytym, niewyeksponowanym, tajemniczym..., gorszym? Wyciągnęłam wyjątkowo zakurzoną książkę: opasłą, zużytą i zmęczoną.
Goya, Lion Feuchtwanger.

Powieść o losach słynnego malarza wciągnęła mnie i przeniosła w świat osiemnastowiecznej Hiszpanii. Dworskie intrygi, wpływy inkwizycji, europejska polityka, zwyczaje, lęki i nadzieje tejże epoki- wszystko to znalazłam na jej pożółkłych stronicach. Tom był wyjątkowo sponiewierany, upstrzony plamami zostawionymi przez licznych czytelników, śladami pleśni i różnych niezidentyfikowanych substancji. Zapach stęchlizny drażnił nozdrza, ale nadawał lekturze smaku. Okazało się, że Feuchtwanger włada piórem doskonale, a los bohatera śledzi się z uwagą i przyjemnością. Lecz nie forma i nie treść kazały mi się na chwilę zatrzymać. To Goya. Francisco, nadworny malarz króla Karola, chluba Hiszpanii, wielki portrecista, intrygujący rysownik, a przede wszystkim przyjemnie zdziwaczały grafik. Książka daje pojęcie o jego życiu i twórczości, zwłaszcza w połączeniu z ciekawym posłowiem Jana Białostockiego, lecz jej największą mocą jest po prostu zaproszenie do twórczości Goi.

Wejdźmy do Izby obłąkanych w Saragossie. Nasza obecność tam raczej nie wskazuje na nic dobrego. To puste i mroczne pomieszczenie, w którym przebywają szaleni, przerażeni, upodleni ludzie. Ich człowieczeństwo można właściwie zakwestionować, a przynajmniej poddać w wątpliwość. Intrygujące światłocienie nadają temu miejscu mistyczny klimat grozy, przepełniony wyjątkowo zimną samotnością. W powieści podkreślony jest właśnie indywidualny wymiar przeżyć każdej z postaci, jej izolacja we własnej paranoi. Wszyscy są razem, a jednak osobno.

Piękne to i przerażające.

Stara biblioteka babci ciągle skrywa tajemnice. Lubię do niej zaglądać i badać stare książki z anonimowymi okładkami. Tym razem grzebałam w drugim rzędzie. Tym ukrytym, niewyeksponowanym, tajemniczym..., gorszym? Wyciągnęłam wyjątkowo zakurzoną książkę: opasłą, zużytą i zmęczoną.
Goya, Lion Feuchtwanger.

Powieść o losach słynnego malarza wciągnęła mnie i przeniosła w...