Oceniając książkę "Życ z Picassem" chyba nie jestem do końca sprawiedliwa z bardzo prostego powodu - jestem malarskim analfabetą, obrazy mogę odbierać w kategoriach "podoba mi się" i "nie podoba mi się ", nie rozumiem tego głębszego sensu, znaczenia procesu twórczego, techniki, a tłumaczenia dlaczego Picasso maluje we właśnie taki sposób było dużo. Dlatego tę książkę czytałam długo i nie było to dla mnie najlżejsze.
Druga warstwa (albo w zasadzie pierwsza) czyli historia wspólnego życia Françoise Gilot i Pabla Picassa była ciekawa. Bardzo lubię ściąganie wielkich osobowości z pomników i pokazanie ich prawdziwej, domowej, życiowej strony, oddanie ludzkiej twarzy. I to dostałam.
Przy okazji czytania byłam też zmotywowana do tego, żeby pooglądać dzieła Picassa, Matisse'a i kilku innych artystów, więc dzięki tej książce jestem analfabetą malarskim o jeden mniej.

Oceniając książkę "Życ z Picassem" chyba nie jestem do końca sprawiedliwa z bardzo prostego powodu - jestem malarskim analfabetą, obrazy mogę odbierać w kategoriach "podoba mi się" i "nie podoba mi się ", nie rozumiem tego głębszego sensu, znaczenia procesu twórczego, techniki, a tłumaczenia dlaczego Picasso maluje we właśnie taki sposób było dużo. Dlatego tę książkę...

Jedna z moich ulubionych biografii.. Artystce muzie kochance marce dwójki dzieci slawnego Baskijczyka towarzyszył w spisaniu jej wspomnień nie mniej sławny dziennikarz pisarz i publicysta Carlton Lake. Akcja ciekawa mnóstwo barwnych szczegółowych opisów powstawania kolejnych dziel chronologia zdarzeń epoki i zwykłe życie pewnego malarza ktory nieprzypadkiem stal się sławnym i jego barwne otoczenie złożone nie mniej znanych przyjaciół sprawiają i z po książkę sięga się nie tylko raz

Jedna z moich ulubionych biografii.. Artystce muzie kochance marce dwójki dzieci slawnego Baskijczyka towarzyszył w spisaniu jej wspomnień nie mniej sławny dziennikarz pisarz i publicysta Carlton Lake. Akcja ciekawa mnóstwo barwnych szczegółowych opisów powstawania kolejnych dziel chronologia zdarzeń epoki i zwykłe życie pewnego malarza ktory nieprzypadkiem stal się sławnym...

Nie wiem jaki był zamysł tej książki. Czy miała być to zemsta kobiety unieszczęśliwionej przez geniusza, czy opis warsztatu twórczego tegoż, po przeczytaniu 270 stron nadal nie wiem o co tak na prawdę chodziło. Może po prostu z czegoś musiała żyć, a Picasso był celebrytą i wiadomo było, że książka się sprzeda? Można by rzec historia jakich wiele - młodziutka dziewczyna wiąże się z dużo starszym od siebie mężczyzną, rezygnuje z siebie, żyje pod jego dyktando, aż w końcu odkrywa, że nie dostanie od niego tego, czego pragnie i odchodzi. Powinnam jej współczuć, a co najmniej sympatyzować, choćby ze względu na mój feminizm, ale nie zdołałam jej polubić. Opowieści brak jakiejkolwiek głębi psychologicznej, logicznej spójności, choćby podstawowego wglądu w emocje bohaterów opowieści. Z jednej strony oskarża Picassa o manipulowanie ludźmi, z drugiej chełpi się tym, jak zgrabnie grała rolę w jego teatrzyku i jakie odnosiła z tego tytułu korzyści. Picasso gwałtownik, tymczasem spokojnie czeka, czy może nie zmieniła zdania co do porzucenia go. Pomyślała, że był czuły kiedy była w ciąży, więc zachodzi w ciążę po raz drugi ale to on jest manipulatorem. Mnóstwo jest takich momentów kiedy czytelnik może czuć się zdezorientowany. Zaczyna się bardzo lekko i zgrabnie, a potem jest coraz słabiej. Słowa wdzięczności na koniec są szokujące jak widok świeżutkiej róży na stercie kompostu. Pięć gwiazdek ponieważ autobiografia zawiera wiele ciekawych spostrzeżeń na temat osób Picassowi współczesnych.

Nie wiem jaki był zamysł tej książki. Czy miała być to zemsta kobiety unieszczęśliwionej przez geniusza, czy opis warsztatu twórczego tegoż, po przeczytaniu 270 stron nadal nie wiem o co tak na prawdę chodziło. Może po prostu z czegoś musiała żyć, a Picasso był celebrytą i wiadomo było, że książka się sprzeda? Można by rzec historia jakich wiele - młodziutka dziewczyna...

Książka z cyklu znaleziona na ławce w parku.
Nie byłem nigdy i nie jestem entuzjastą Pabla Picassa i jego twórczości, ale książka i jej treść wciągała mnie, dobrze napisana przez jego żonę, obrazująca jego osobowość i twórczość oraz ich życie prywatne. Podobało mi się w tej książce dociekliwość jego żony pokazywania życia jak najbardziej prywatnego wręcz takiego plotkarskiego, ale czasem za bardzo odkrywania aspektu prywatnego. A co najbardziej mnie zniesmaczyło to końcówka treści w książce, kiedy odkryła że jest różnica wieku i że jej mąż ma dziwne życie, nie pasujące do niej, a przecież on zawsze taki był, po prostu artyści mają swoje dziwactwa, swój styl życia. Plusem tej książki jest też opis wykonywania czynności przy tworzeniu malarstwa, rzeźbiarstwa, grafiki i ceramiki.
Taki mój wniosek a pro po tej pani Françoise Gilot, jak by Pablo Picasso nie nazywał się Picasso i nie był znanym artystą to by ta pani się w nim nie zakochała, ale to tak na marginesie mojej opinii.
Podsumowując, książka jest dobrze napisana, ciekawa i myślę że każdy może po nią sięgnąć.

Książka z cyklu znaleziona na ławce w parku.
Nie byłem nigdy i nie jestem entuzjastą Pabla Picassa i jego twórczości, ale książka i jej treść wciągała mnie, dobrze napisana przez jego żonę, obrazująca jego osobowość i twórczość oraz ich życie prywatne. Podobało mi się w tej książce dociekliwość jego żony pokazywania życia jak najbardziej prywatnego wręcz takiego...

Wspomnienia jednej z "muz" Picassa odsłaniające kulisy niełatwego życia z malarzem, ale jest to także opis wielu spotkań z innymi genialnymi twórcami tej epoki, a także rejestracja przemyśleń artysty na temat sztuki oraz procesu dochodzenia do koncepcji i powstawania wielu słynnych dzieł. Interesujące są też ciekawostki związane z transakcjami dotyczących sprzedaży, wymiany i darowizn obrazów. Książkę na początku czyta się bardziej dla zawartych w niej informacji, ale potem czytelnik chyba przyzwyczaja się do takiej formy relacjonowania zdarzeń i z czasem dochodzi także element przyjemności. Książkę warto przeczytać. :)

Wspomnienia jednej z "muz" Picassa odsłaniające kulisy niełatwego życia z malarzem, ale jest to także opis wielu spotkań z innymi genialnymi twórcami tej epoki, a także rejestracja przemyśleń artysty na temat sztuki oraz procesu dochodzenia do koncepcji i powstawania wielu słynnych dzieł. Interesujące są też ciekawostki związane z transakcjami dotyczących sprzedaży, wymiany...

Najbardziej podobają mi się inspirujące cytaty Picassa dotyczące malarstwa i rzeźby, technik, kolorów. Natomiast cała książka nie zrobiła dobrego wrażenia. Językowo nieciekawa, zwyczajne spisanie faktów i, co najgorsze, obfite oblanie ich wielką dozą żalu do osoby Picassa.

Najbardziej podobają mi się inspirujące cytaty Picassa dotyczące malarstwa i rzeźby, technik, kolorów. Natomiast cała książka nie zrobiła dobrego wrażenia. Językowo nieciekawa, zwyczajne spisanie faktów i, co najgorsze, obfite oblanie ich wielką dozą żalu do osoby Picassa.

Francoise Gilot to moja ulubienica z picassowskiego haremu. To właśnie ona przedstawiła mi postać Pabla w sposób, który pozwolił mi zrozumieć go jako człowieka, a co za tym idzie- jego sztukę. To bardzo wartościujące doświadczenie, poszerzające pryzmat przez który patrzę na artystów.
Jest to historia silnej kobiety u boku silnego mężczyzny- istne starcie tytanów, z którego kobieta wychodzi obronną ręką, bogatsza wewnętrznie.
Sama historia stała się podstawą do filmu 'Picasso- twórca i niszczyciel', gdzie w mistrza wcielił się sam Anthony Hopkins. Obydwa obrazy - literacki i filmowy- świetnie się uzupełniają- tworząc bogatą, pełną empatii historię, nie tyle co artysty, ale samego człowieka- jego siły i słabości.

Polecam każdemu próbującemu zrozumieć Picassa i fenomen samego kubizmu.

Francoise Gilot to moja ulubienica z picassowskiego haremu. To właśnie ona przedstawiła mi postać Pabla w sposób, który pozwolił mi zrozumieć go jako człowieka, a co za tym idzie- jego sztukę. To bardzo wartościujące doświadczenie, poszerzające pryzmat przez który patrzę na artystów.
Jest to historia silnej kobiety u boku silnego mężczyzny- istne starcie tytanów, z którego...