„Lala” Jacka Dehnela to opowieść autora o opowieściach jego babci ,Heleny, tytułowej Lali.
Przecudna opowieść o przeszłości, rodzinie, prababciach, pradziadkach, lisowskich chłopach,
i o Żydach. Starzejąca się babcia Helena ciągle coś opowiadała, często powtarzając się tak ,że najbliższa rodzina znała te wydarzenia z przeszłości niemal na pamięć. Lali nie przeszkadzało to jednak w przytaczaniu ich na nowo. Opowiadała barwnie choć chaotycznie. Początkowo może to czytelnika drażnić. W miarę czytania jednak staje się to zupełnie nieistotne.
Czytałam z nieodpartym wrażeniem słuchania opowieści o dawnych czasach, o bogactwie i przepychu lisowskiego dworu, o jego rozpadzie ,o wojnie ,o miłości, o domach i ogrodach.
Czytałam zasłuchana wzruszając się i uśmiechając .Pozazdrościłam Jackowi Dehnelowi takiej babci.
Polubiłam ją.
W powieści „Lala” babcia Jacka Dehnela jest piękną,młodą ,przebiegłą,sprytną otwartą
i nowoczesną kobietą. Jest też kobietą starą ,zdziecinniałą, upartą, nieposłuszną, zagubioną, schorowaną, mającą coraz gorszą pamięć. Taką starzejącą się babcią opiekuje się często jej wnuk,Jacek Dehnel.Wspaniale się opiekuje. Każdej babci życzyłabym takiego wnuka i takiej opieki na starość.
Cała ta opowieść napisana jest pięknym,barwnym językiem. To LITERATURA PIĘKNA w dosłownym tego słowa znaczeniu. PRZYJEMNOŚĆ CZYTANIA....GORĄCO POLECAM!

„Lala” Jacka Dehnela to opowieść autora o opowieściach jego babci ,Heleny, tytułowej Lali.
Przecudna opowieść o przeszłości, rodzinie, prababciach, pradziadkach, lisowskich chłopach,
i o Żydach. Starzejąca się babcia Helena ciągle coś opowiadała, często powtarzając się tak ,że najbliższa rodzina znała te wydarzenia z przeszłości niemal na pamięć. Lali nie przeszkadzało to...