Seria wygląda i jest reklamowana jako militarna space opera, ale na szczęście daleko jej do niej; zamiast nudnych historii z życia facecików w trepach z karabinami, mamy tu pewnego rodzaju współczesną wariację na temat Wojny Światów - ludzkość spotyka inną, ekspansywną cywilizację, nieporównywalnie większą i silniejszą, niezainteresowaną jakimkolwiek dialogiem, w gruncie traktującą ludzkość jako kolejnych szkodników do wyplenienia na drodze do alienformacji planet. Całość bardzo żwawo opowiedziana, lekko, z pazurem, tak jak oczekuję od gatunku.

Seria wygląda i jest reklamowana jako militarna space opera, ale na szczęście daleko jej do niej; zamiast nudnych historii z życia facecików w trepach z karabinami, mamy tu pewnego rodzaju współczesną wariację na temat Wojny Światów - ludzkość spotyka inną, ekspansywną cywilizację, nieporównywalnie większą i silniejszą, niezainteresowaną jakimkolwiek dialogiem, w gruncie...

Co mam powiedzieć. Dobre czytadło. Jednak czytam między innymi opaslymi księgami.

Co mam powiedzieć. Dobre czytadło. Jednak czytam między innymi opaslymi księgami.

Czytając Łańcuch dowodzenia poczułem u siebie już lekkie "zmęczenie materiału" tą historią. Trzeba zrobić sobie przerwę, gdyż odnoszę wrażenie, że po czterech częściach, tak naprawdę wciąż jesteśmy niemalże w tym samym punkcie, z którego startowaliśmy.

Czytając Łańcuch dowodzenia poczułem u siebie już lekkie "zmęczenie materiału" tą historią. Trzeba zrobić sobie przerwę, gdyż odnoszę wrażenie, że po czterech częściach, tak naprawdę wciąż jesteśmy niemalże w tym samym punkcie, z którego startowaliśmy.

Akcja w tym tomie skupia się na potyczkach międzyludzkich z obcymi w tle. Mi to nie do końca odpowiada i traktuję ten tom jako taki "zapychacz". Natomiast niezmiennym jest fakt, że cykl nadal czyta się bardzo dobrze

Akcja w tym tomie skupia się na potyczkach międzyludzkich z obcymi w tle. Mi to nie do końca odpowiada i traktuję ten tom jako taki "zapychacz". Natomiast niezmiennym jest fakt, że cykl nadal czyta się bardzo dobrze

Czwarty tom serii Frontlines nie zaskakuje. Ponownie mamy długie wprowadzenie do długiej sekwencji akcji (walka). Ponownie czyta się to dobrze.

Podoba mi się, że w tych powieściach główna postać się rozwija - zmienia się jej sytuacja i dąży do nowych celów (mimo regularnego narzekania na stałość swojej sytuacji).

Liczę, że kolejna część będzie odważniejsza w swoich decyzjach. Cały tom czwarty wydaje się być przygotowaniem do walki z kolejnych tomów. Jeśli autor zdecyduje się ponwonie na ten sam zabieg co w tomie 2/3 (Grayson przebywa poza Układem Słonecznym, kiedy w okolicach Ziemii odbywa się wielka bitwa),to będę zawiedziony.

Czwarty tom serii Frontlines nie zaskakuje. Ponownie mamy długie wprowadzenie do długiej sekwencji akcji (walka). Ponownie czyta się to dobrze.

Podoba mi się, że w tych powieściach główna postać się rozwija - zmienia się jej sytuacja i dąży do nowych celów (mimo regularnego narzekania na stałość swojej sytuacji).

Liczę, że kolejna część będzie odważniejsza w swoich...

Część czwarta to pastisz wszystkich poprzednich. Udany pastisz. Po coraz bardziej nieprawdopodobnych przypadkach z obcymi wracamy do bardziej realistycznych walk z ludźmi. Globalnie fabuła dalej tkwi w miejscu.

Część czwarta to pastisz wszystkich poprzednich. Udany pastisz. Po coraz bardziej nieprawdopodobnych przypadkach z obcymi wracamy do bardziej realistycznych walk z ludźmi. Globalnie fabuła dalej tkwi w miejscu.

7/10.
Przychylę się do opinii , że jest to najlepszy jak dotąd tom w serii. O tyle to zaskakujące, że obcy są tu ledwie tłem a główna oś fabuły to rozprawa z wrogiem wewnętrznym
Fabuła: 7/10Tym razem nasz bohater bierze udział w wewnętrznej grze politycznej i w na poły partyzanckiej walce rozprawia się ze zdrajcami ludzkości ( jak się można domyślić są nimi prominentni politycy)
Styl: 7/10 dzieło napisane poprawnie , niestety nieco rozwleczone. Ciężko się do czegoś przyczepić.
Wady: Największa wada tego typu powieści to niestety rozwlekanie fabuły do granic możliwości, żeby napisać jak najwięcej tomów.Gdyby pozbawić ,,wypełniaczy'' każdy z dotąd wydanych tomów i skrócić je o połowę, czytelnik by tego nie odczuł.

7/10.
Przychylę się do opinii , że jest to najlepszy jak dotąd tom w serii. O tyle to zaskakujące, że obcy są tu ledwie tłem a główna oś fabuły to rozprawa z wrogiem wewnętrznym
Fabuła: 7/10Tym razem nasz bohater bierze udział w wewnętrznej grze politycznej i w na poły partyzanckiej walce rozprawia się ze zdrajcami ludzkości ( jak się można domyślić są nimi prominentni...

Odpoczywamy od kosmitów, walczymy ze zdrajcami i mamy moim zdaniem najlepszy tom serii (i piszę to przeczytaniu również piątego). Samotny oddział na obcej planecie pełnej wrogów i tajemnic. Jest naprawdę nieźle, trzyma w napięciu przez większość czasu, dzięki czemu czyta się to naprawdę szybciutko. Nie ma się co rozpisywać, jeśli przeczytałeś trzy tomy i zastanawiasz się czy warto to ciągnąć dalej to zdecydowanie tak, warto zabrać się za czwarty.

Odpoczywamy od kosmitów, walczymy ze zdrajcami i mamy moim zdaniem najlepszy tom serii (i piszę to przeczytaniu również piątego). Samotny oddział na obcej planecie pełnej wrogów i tajemnic. Jest naprawdę nieźle, trzyma w napięciu przez większość czasu, dzięki czemu czyta się to naprawdę szybciutko. Nie ma się co rozpisywać, jeśli przeczytałeś trzy tomy i zastanawiasz się...

Wykonanie jak zwykle świetne.
Wątki pociągnięte w tym tomie i ich rozwiązanie zwyczajnie nie przypadły mi do serca. Miałam nadzieję, że autor pociągnie historię brygad, która mogłaby być znacznie ciekawsza od historii z nadętym pułkownikiem w tle zaprezentowanej w tym tomie.
Czekam na kolejne książki.

p.s. wróciłam do książki po roku - i niestety, wrażenia zdecydowanie mniej pozytywne. Na siłę przeciąganie serii, która na początku była świeża, czytało się wartko, czuc było pomysł w tle na historię, co mnie wcześniej tak przyciągnęło. Ale po tych ostatnich częśćiach widać z dala, że na siłę kontynuowane są pozycje, z serii, która dawno temu powinna przejść do finału, a autor lub wydawnictwo przeciągają na siłę.
Zasadniczo, po 2-3 tomie serii można pominąć wszystko następne i przejść do finału, o ile kiedyś się on pojawi w serii. Rok i zero nowych książęk. Może to wypalenie autora..

Wykonanie jak zwykle świetne.
Wątki pociągnięte w tym tomie i ich rozwiązanie zwyczajnie nie przypadły mi do serca. Miałam nadzieję, że autor pociągnie historię brygad, która mogłaby być znacznie ciekawsza od historii z nadętym pułkownikiem w tle zaprezentowanej w tym tomie.
Czekam na kolejne książki.

p.s. wróciłam do książki po roku - i niestety, wrażenia zdecydowanie...

Tym razem Andrew Grayson po latach walki chociaż na chwilę próbuje odpocząć szkoląc nowych kadetów (dzięki temu może także częściej widzieć się z żoną, która szkoli pilotów). Jednak spokój nie trwa długo, gdyż do Andrew wpada człowiek który chce go zwerbować do nowej, jak zwykle niebezpiecznej misji. Atak na ziemię został udaremniony ale niestety Mars jest ciągle w łapach Dryblasów. I tutaj właśnie pojawia się misja dla naszego bohatera gdyż okazuje się, że wiadomo gdzie uciekła elita zabierając ze sobą najlepsze okręty. Dostajemy wciągającą akcję tym razem mamy tutaj bardziej wojnę partyzancką ale naprawdę dobrze się to czyta. Czekam na część następną.

Tym razem Andrew Grayson po latach walki chociaż na chwilę próbuje odpocząć szkoląc nowych kadetów (dzięki temu może także częściej widzieć się z żoną, która szkoli pilotów). Jednak spokój nie trwa długo, gdyż do Andrew wpada człowiek który chce go zwerbować do nowej, jak zwykle niebezpiecznej misji. Atak na ziemię został udaremniony ale niestety Mars jest ciągle w łapach...