Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wykonanie jak zwykle świetne.
Wątki pociągnięte w tym tomie i ich rozwiązanie zwyczajnie nie przypadły mi do serca. Miałam nadzieję, że autor pociągnie historię brygad, która mogłaby być znacznie ciekawsza od historii z nadętym pułkownikiem w tle zaprezentowanej w tym tomie.
Czekam na kolejne książki.

p.s. wróciłam do książki po roku - i niestety, wrażenia zdecydowanie mniej pozytywne. Na siłę przeciąganie serii, która na początku była świeża, czytało się wartko, czuc było pomysł w tle na historię, co mnie wcześniej tak przyciągnęło. Ale po tych ostatnich częśćiach widać z dala, że na siłę kontynuowane są pozycje, z serii, która dawno temu powinna przejść do finału, a autor lub wydawnictwo przeciągają na siłę.
Zasadniczo, po 2-3 tomie serii można pominąć wszystko następne i przejść do finału, o ile kiedyś się on pojawi w serii. Rok i zero nowych książęk. Może to wypalenie autora..

Wykonanie jak zwykle świetne.
Wątki pociągnięte w tym tomie i ich rozwiązanie zwyczajnie nie przypadły mi do serca. Miałam nadzieję, że autor pociągnie historię brygad, która mogłaby być znacznie ciekawsza od historii z nadętym pułkownikiem w tle zaprezentowanej w tym tomie.
Czekam na kolejne książki.

p.s. wróciłam do książki po roku - i niestety, wrażenia zdecydowanie...

Szkoda, że jeszcze nie doczekaliśmy się polskiego wydania. Lepsza książka niż "The Duff". Znów mamy to samo miasteczko, historia w pewien sposób łączy się z The Duff - nasi ulubieniu bohaterowie pojawiają się na krótką chwilę.

Autorka ma prawdziwy dar skupienia uwagi na świecie i problemach nastolatków, co absolutnie nie oznacza infantylności i braku powagi problemów. Whitley zmaga się z własnymi demonami, matką która nie dba o nią i skupia się na własnych problemach i przeżywaiu po raz kolejny rozwodu. Pozostawiona sama sobie dziewczyna szuka w imprezach i alkoholu odrobiny szczęścia, co w małomiasteczkowym świecie i dobie fejsbuka na każdym kroku prowadzi do wielu nieprzyjemnych perturbacji.
Jest oczywiście i wątek romajnsu - Withley spotyka na swojej drodze bardziej bratnią duszę niż początkowo podejrzewała. Jednakże nie jest wciśnięty w historię na siłę, i razem z wątkiem relacji z dotychczas najważniejszym mężczyzną w jej życiu doprowadza ostatecznie do znalezienia przez Withley własnego miejsca na świecie i w rodzinie.
Zanim jednak do tego dojdzie, Withley przejdzie wyboistą drogę, potrzebując
uwagi ojca idioty, którego inaczej nazwać nie można - jak wiadomo u p. Keplinger nie ma generalnie czarnych charakterów, są ludzie zagubieni czy popełniający błędy, ale nie z gruntu fałszywi i źli. Szczęśliwie nowa żona ojca ma nieco więcej rozumu i znacznie więcej serca, co ostatecznie prowadzi do przełomu i uświadomienia ojcu Withley jak bardzo córka go potrzebuje.
Narracja skupia się wokół Withley i tego jak ona postrzega otaczających ją ludzi, jak pragnie ich uwagi lub przeciwnie. Nie sposób nie lubić bohaterów, nawet jeśli przy postępowaniu niektórych mamy wielką ochotę nimi potrząsnąć.
Książkę czyta się szybko, napisana jest prostym językiem, a jednocześnie jest mega wciągająca. Osoby nie znające bardzo biegle angielskiego również poradzą sobie z lekturą.
Przeczytałam już kilka razy i na pewno będę wracać, po książki Keplinger sięga się z uśmiechem. Szkoda, że jest ich tak niewiele.

Szkoda, że jeszcze nie doczekaliśmy się polskiego wydania. Lepsza książka niż "The Duff". Znów mamy to samo miasteczko, historia w pewien sposób łączy się z The Duff - nasi ulubieniu bohaterowie pojawiają się na krótką chwilę.

Autorka ma prawdziwy dar skupienia uwagi na świecie i problemach nastolatków, co absolutnie nie oznacza infantylności i braku powagi problemów....

Nie wiem, czym inni czytelnicy tak się zachwycali. Pierwsze kilkadziesiąt stron czytania jest mordęgą, którą przetrwałam majac za altrnatywę nudzenie się w oczekiwaniu w urzędzie. Brak akcji, sposób narracji wywołuje tylko niecierpliwość - autor chciał silić się na oryginalność, ale nie ma nic ciekawego w tej historii. Główny bohater chciałby nadać sens swojemu życiu, zrobić coś inaczej niż reszta świata, ostatecznie kończy robiąc dokładnie to czego nie chciał. Nie ma w nim niczego, co by przykuło uwagę czytelnika.

Nie wiem, czym inni czytelnicy tak się zachwycali. Pierwsze kilkadziesiąt stron czytania jest mordęgą, którą przetrwałam majac za altrnatywę nudzenie się w oczekiwaniu w urzędzie. Brak akcji, sposób narracji wywołuje tylko niecierpliwość - autor chciał silić się na oryginalność, ale nie ma nic ciekawego w tej historii. Główny bohater chciałby nadać sens swojemu życiu,...