Akcja zwolniła, choć nadal dobre.

Akcja zwolniła, choć nadal dobre.

Bardzo fajna przyjemna, kończy się trochę cliffhangerem, ale poczekamy na kolejną część. Lubię wracać do tej serii.

Bardzo fajna przyjemna, kończy się trochę cliffhangerem, ale poczekamy na kolejną część. Lubię wracać do tej serii.

Bardzo w porządku, zakończenie na pewno otwiera dłuższą historię :)

Bardzo w porządku, zakończenie na pewno otwiera dłuższą historię :)

Obecnie czytam dwie podobne serie Sci-Fi (Frontlines i Star Force) i seria Marko Kloosa podoba mi się bardziej. Jest bardziej realistyczna, tempo akcji jest sensowniejsze i postacie wydają się ciekawsze.

Ta część jest bardzo spokojna, jak na ten gatunek - akcji jest jak na lekarstwo. Mam wrażenie, że autor chciał dokonać pewnego restartu fabularnego i zmienić zasady gry. Czytając ten tom, wydaje się, że mamy do czynienia ze wstępem do właściwej powieści, która się dopiero ukaże (po angielsku w sierpniu 2022).

Nie było to do końca to, czego oczekiwałem, ale nie czytało się tego źle. Miejmy nadzieję, że kolejna część tej historii wynagrodzi brak akcji w tomie siódmym.

Obecnie czytam dwie podobne serie Sci-Fi (Frontlines i Star Force) i seria Marko Kloosa podoba mi się bardziej. Jest bardziej realistyczna, tempo akcji jest sensowniejsze i postacie wydają się ciekawsze.

Ta część jest bardzo spokojna, jak na ten gatunek - akcji jest jak na lekarstwo. Mam wrażenie, że autor chciał dokonać pewnego restartu fabularnego i zmienić zasady gry....

Jak na mój gust, jedna z lepszych serii SF.
Aczkolwiek, "Reguły" są inne niż poprzednie części. Do pewnego momentu, książka przewidywalna. Końcówka.. No cóż, kto przeczyta, ten się dowie ;)

Jak na mój gust, jedna z lepszych serii SF.
Aczkolwiek, "Reguły" są inne niż poprzednie części. Do pewnego momentu, książka przewidywalna. Końcówka.. No cóż, kto przeczyta, ten się dowie ;)

Generalnie lubiana przeze mnie seria. Myślałem, że tom 6 będzie ostatnim, tak niby wyglądało. Zwłaszcza, że pan Marko zajął się nowym cyklem militarnej s-f. Ku mojemu zdziwieniu zobaczyłem zapowiedź kolejnej części, i nieco wbrew moim zwyczajom zamówiłem przedpremierowo.
O treści za dużo powiedzieć się nie da, sprawna kontynuacja pióra mojego ulubionego rzemieślnika. Z jednym dość niespodziewanym "cudem" przeniesienia akcji. A cud ten, zaowocował jednym z najpotworniejszych cliffhanger'ów, który obiecuje nam raczej jeszcze wiele tomów tej serii.

Generalnie lubiana przeze mnie seria. Myślałem, że tom 6 będzie ostatnim, tak niby wyglądało. Zwłaszcza, że pan Marko zajął się nowym cyklem militarnej s-f. Ku mojemu zdziwieniu zobaczyłem zapowiedź kolejnej części, i nieco wbrew moim zwyczajom zamówiłem przedpremierowo.
O treści za dużo powiedzieć się nie da, sprawna kontynuacja pióra mojego ulubionego rzemieślnika. Z...

Oh tak, nareszcie! W końcu mogłam znów zaglądać przez ramię mojemu ulubionemu kontrolerowi walk! I nie zawiodłam się, zwłaszcza, że finał... o państwo drodzy, finał sprawił, że chcę znów, jak w przypadku pióra pana Kloosa - wincyj. I Fabryko Słów, wybaczam ci, że kiedyś ukradłaś fragment mojej recenzji i zmieniłaś mi płeć, ale wierzaj mi, nie wybaczę, jeśli nie wydasz kolejnej części tego cyklu! O nie, brak wybaczenia będzie wielki i ciężki!
No, skoro popiskałam sobie o FS, to może nieco słów o samej książce?
Andrew siedzi na Islandii i wyraźnie się nudzi. Bo mimo pięknych widoczków i możliwości ćwiczeń na strzelnicy, to... zadaje sobie pytanie, co tu robi. I wówczas otrzymuje ofertę nie do odrzucenia. I to całkiem serio. Chcąc czy nie, żegna Halley (malutko jej w tym tomie, więc dla fanów tej postaci nie ma wiele - i dobrze, jakoś Halley mnie nie przekonuje) i rusza. Na absolutnie nowoczesnym pokładzie najnowszego modelu krążownika, po czterech latach spokoju z Dryblasami - znów na nie będzie polować. Zaczyna więc od miejsca, gdzie wszystko się zaczęło a potem... A potem jest wielkie "oł szjet!", które wydałam z siebie takim tonem, że obudziłam własnego psa.
Zdecydowanie, Marko Kloos dawkuje nam napięcie, leniwie rozkręca akcję. Dużo wody minęło od poprzedniego tomu, ale nie zawiodłam się. Galaktyczna machina wojenna mieli powoli, ale wciąż, wciąga nas z głównym bohaterem w swe trybiki i albo wypluje smętne resztki, albo zafunduje kilka nocy z koszmarami i Dryblasami, ale pozwoli żyć dalej.
Zdecydowanie, to dobry kawałek SF, wciągający i oplatający, niedający łatwo o sobie zapomnieć. O tak, militarne SF bardzo, bardzo dobrych lotów, które gorąco można polecić - zwłaszcza, jeśli ktoś ma niedosyt The Expanse i szuka czegoś galaktycznego, ale w nieco... innej skali ;)

Oh tak, nareszcie! W końcu mogłam znów zaglądać przez ramię mojemu ulubionemu kontrolerowi walk! I nie zawiodłam się, zwłaszcza, że finał... o państwo drodzy, finał sprawił, że chcę znów, jak w przypadku pióra pana Kloosa - wincyj. I Fabryko Słów, wybaczam ci, że kiedyś ukradłaś fragment mojej recenzji i zmieniłaś mi płeć, ale wierzaj mi, nie wybaczę, jeśli nie wydasz...

Niespokojny (s)pokój.

Militarne science-fiction to coś, na co fani Marko Kloosa czekają w jego twórczości chyba najbardziej. A jeśli mówimy o militarnym s-f w wydaniu Kloosa, to pierwszym co przychodzi na myśl jest cykl "Frontlines" - znakomita, pełna mroku seria o zmaganiach ludzkości z rasą Dryblasów, na której kolejną (już siódmą!) odsłonę musieliśmy czekać prawie trzy lata. Ale się wreszcie doczekaliśmy!

Od ostatniego starcia z Dryblasami minęły (fabularnie patrząc) cztery lata. Do wielkiej bitwy na Marsie ludzkość rzuciła wszystkie swoje siły i zwyciężyła. Wróg został pokonany, a w kontrolowanych przez ludzi układach panuje względny spokój. Słowo "względny" jest tutaj jak najbardziej na miejscu - Dryblasi zostali bowiem pokonani, ale nie całkowicie zniszczeni. Zagrożenie nie zniknęło. Należy więc zlikwidować nieprzyjaciela na dobre, zanim podejmie on kontratak. A do tego potrzebna jest nowa ofensywa.

Szykuje się zatem kolejne starcie z wrogiem, a jeśli tak, to niezbędny będzie nasz stary, dobry znajomy: Andrew Grayson. Doświadczony wojak trochę się postarzał, może nawet zgorzkniał, a na dodatek wygląda na zmęczonego, jednak wciąż ma w sobie tę samą iskrę co kiedyś, kiedy więc pojawia się perspektywa walki, Andrew zostawia spokojne zajęcie w ośrodku szkoleniowym na Islandii i zbiera zespół na nową misję.

Po niezbędnych przygotowaniach Andrew i jego ekipa do zadań specjalnych wyruszają na pokładzie pancernika typu Mściciel do układu Capella. Tym razem mają działać na terenie Dryblasów, Capella została bowiem przez nich opanowana i jak wieść niesie, wróg przegrupowuje siły właśnie tam. Czas zatem na precyzyjne i dobrze zaplanowane uderzenie, które zada wrogowi silny cios uprzedzający tam, gdzie najmniej się on tego spodziewa.

Plan jest dobry. Może nawet za dobry... Zbyt pięknie i zbyt łatwo wygląda to na papierze, a jeśli coś wydaje się być proste, to zazwyczaj taki plan idzie do kosza już o pierwszym wystrzale i przy pierwszym kontakcie z nieprzyjacielem. Tak dzieje się i tym razem... Czy Grayson mimo to zdoła skutecznie wypełnić swoją misję?

Za siódmy tom "Frontlines" - i tu muszę Was lojalnie uprzedzić - nie warto brać się bez znajomości poprzednich odsłon serii, jeśli więc jeszcze ich nie czytaliście, to dobrze byłoby to zrobić. W "Regułach wojny" mamy zbyt wiele odniesień do przeszłości i do minionych wydarzeń, żeby bez wiedzy o nich możliwe było pełne zrozumienie tego, co przed nami. Nadróbcie więc najpierw zaległości. Zapewniam Was - WARTO!

Seria "Frontlines" jest jednym z najlepiej napisanych cykli militarnego science fiction, z którym może równać się niewiele innych. W tej materii nic się, pomimo upływu lat, nie zmieniło. Marko Kloos bardzo długo kazał nam czekać na ciąg dalszy tej historii i mocno wyostrzył nam tym samym apetyty, jednak warto było wytrwać i się tego wspaniale przyrządzonego dania doczekać, albowiem siódma odsłona serii smakuje bardzo dobrze, w żadnym wypadku nie zawodzi oczekiwań i oferuje nam to, co najlepsze: świetną akcję, widowiskowe starcia, bezmiar kosmosu i czające się z nim zagrożenie, które można zlikwidować tylko w bezpośrednim starciu z wrogiem. To starcie jest mocne, widowiskowe i pełne zapadających w pamięć scen walki, których nie powstydziłby się niejeden filmowy scenarzysta. Nad wszystkim zaś wisi mroczne widmo ponuro majaczącego zagrożenia, które uświadamia wszystkim, że jeden błąd może spowodować katastrofalne skutki. Właśnie za to kocham takie historie!

Fabryko- dziękuję!

#frontlines #reguływojny #markokloos #ordersofbattle #militarnesciencefiction #militarysf #fabrykasłów #andrewgrayson #czytamksiazki #dobraksiazka #fantastyka #cosnapolce #bookstagram #bookreview

https://cosnapolce.blogspot.com/2022/03/reguy-wojny-marko-kloos.html

Niespokojny (s)pokój.

Militarne science-fiction to coś, na co fani Marko Kloosa czekają w jego twórczości chyba najbardziej. A jeśli mówimy o militarnym s-f w wydaniu Kloosa, to pierwszym co przychodzi na myśl jest cykl "Frontlines" - znakomita, pełna mroku seria o zmaganiach ludzkości z rasą Dryblasów, na której kolejną (już siódmą!) odsłonę musieliśmy czekać prawie trzy...

Standardowo, jak zawsze akcja początkowo pełznie by pod koniec śmigać z prędkością światła.
Tym razem otrzymaliśmy nieco więcej niż zazwyczaj fabuły. Widać już jakiś koniec, który od kilku tomów jest oczekiwany.

Standardowo, jak zawsze akcja początkowo pełznie by pod koniec śmigać z prędkością światła.
Tym razem otrzymaliśmy nieco więcej niż zazwyczaj fabuły. Widać już jakiś koniec, który od kilku tomów jest oczekiwany.

Uwielbiam wracać do tej serii tylko dla czego muszę czekać tyle na kolejne tomy. Oby następne dwa wyszły szybko bo to czekanie jest straszne choć seria trzyma moc i czyta się przyjemnie.

Uwielbiam wracać do tej serii tylko dla czego muszę czekać tyle na kolejne tomy. Oby następne dwa wyszły szybko bo to czekanie jest straszne choć seria trzyma moc i czyta się przyjemnie.