Książka lekko toporna, bo trudno się czyta. Niemniej sama akcja poprawna, Eddie jako bohaterka bardzo realistyczna. Całość jednak nie zachwyca, a otwarte zakończenie z jednej cieszy, z drugiej smuci. Bo Eddie za sabotowała swoje szczęście.

Książka lekko toporna, bo trudno się czyta. Niemniej sama akcja poprawna, Eddie jako bohaterka bardzo realistyczna. Całość jednak nie zachwyca, a otwarte zakończenie z jednej cieszy, z drugiej smuci. Bo Eddie za sabotowała swoje szczęście.

Autorka stchórzyła i napisała zakończenie bez zakończenia. Minus 3 gwiazdki za zakończenie. Poza tym szybko i łatwo się czytało, fabuła nie nazbyt cukierkowa, takie połączenie romansu z nutą powieści obyczajowej. Jeśli ktoś jest w stanie przeżyć mętne zakończenie to polecam.

Autorka stchórzyła i napisała zakończenie bez zakończenia. Minus 3 gwiazdki za zakończenie. Poza tym szybko i łatwo się czytało, fabuła nie nazbyt cukierkowa, takie połączenie romansu z nutą powieści obyczajowej. Jeśli ktoś jest w stanie przeżyć mętne zakończenie to polecam.

Nie przebrnęłam.. poległam na niej...

Nie przebrnęłam.. poległam na niej...

To zakończenie bez zakończenia to porażka!

To zakończenie bez zakończenia to porażka!

Cóż, gdyby tę książkę skrócić o jakieś 100 stron, byłaby zdecydowanie ciekawsza, a tak ciągnęła się jak styczniowe popołudnie.

Cóż, gdyby tę książkę skrócić o jakieś 100 stron, byłaby zdecydowanie ciekawsza, a tak ciągnęła się jak styczniowe popołudnie.

Edie Thompson, pracuje w agencji reklamowej, jej domem i miejscem, gdzie mieszka jest Londyn.
Wszystko się zmienia za sprawą niefortunnego zdarzenia na weselu znajomych przez, co staje się ofiarą okrutnego hejtu. Dzięki temu też, że dostaje zlecenie i zmuszona jest wyjechać do rodzinnego miasta. Tam poznaje nowych ludzi, stara się wykonać zlecenie,. Spotyka się z przyjaciółmi i zaczyna odkrywać siebie na nowo. Dostrzega w jakim zakłamanym i pełnym intryg przyszło jej żyć świecie. Sławny aktor, reżyser który jest jej klientem i przeciwieństwem staje się, dla niej kimś z kim lubi spędzać czas. Edie ma wiele do zrobienia, pokonania i odkrycia. Wątpi w siebie przez, co też nie wierzy, że ktoś taki jak Eliot może się nią zainteresować.
Jest, to książka, l która pokazuje jak łatwo dziś jest zatracić siebie,, jak trudno znaleźć prawdziwa przyjaźń, bez intryg i kłamstw. I w końcu, że, żeby odnaleźć szczęście trzeba odkryć kim się jest.
Jest to książka napisana przyjemnym językiem. Jest zabawna, ale ciekawa i zmusza do refleksji. Muszę przyznać, że pod koniec trochę mi się dłużyła i zakonczenie mnie rozczarowało.
Całość polecam.

Edie Thompson, pracuje w agencji reklamowej, jej domem i miejscem, gdzie mieszka jest Londyn.
Wszystko się zmienia za sprawą niefortunnego zdarzenia na weselu znajomych przez, co staje się ofiarą okrutnego hejtu. Dzięki temu też, że dostaje zlecenie i zmuszona jest wyjechać do rodzinnego miasta. Tam poznaje nowych ludzi, stara się wykonać zlecenie,. Spotyka się z...

Wszystko czego można spodziewać się po autorce jest zawarte w tej książce. Czyli trzydziestokilkuletnia bohaterka, samotna i nieszczęśliwa, spotyka młodszego, wspaniałego, przeuroczego i czarującego JEGO. I jak to bywa nie wierzy że może się mu podobać, gdy tymczasem on całkowicie i niezaprzeczalnie traci dla niej głowę.
Czyta się szybko i przyjemnie, jest humor, są sympatyczni bohaterowie - czego chcieć więcej?

Wszystko czego można spodziewać się po autorce jest zawarte w tej książce. Czyli trzydziestokilkuletnia bohaterka, samotna i nieszczęśliwa, spotyka młodszego, wspaniałego, przeuroczego i czarującego JEGO. I jak to bywa nie wierzy że może się mu podobać, gdy tymczasem on całkowicie i niezaprzeczalnie traci dla niej głowę.
Czyta się szybko i przyjemnie, jest humor, są...

Doczytana do połowy, nuda. Ciekawe były tylko te wątki z weselem. Takie książki jak ta zniechęcają do czytania czegokolwiek.

Doczytana do połowy, nuda. Ciekawe były tylko te wątki z weselem. Takie książki jak ta zniechęcają do czytania czegokolwiek.

Bohaterki Mhairi McFarlane należą do głównych atutów jej książek, a Edie Thompson nie jest pod tym względem wyjątkiem. Co nie znaczy, że wśród rozlicznych mistrzowsko przedstawionych jej cech charakterologicznych nie ma takich które powodują, że chciałoby się rzec: jak ona mi działa na nerwy! Jest inteligentna i dowcipna, a przy tym bywa zbyt ufna, bezradna wobec ludzkiej małości. Potrafi dać się ponieść emocjom, choć nie zawsze wychodzi jej to na dobre. A z drugiej strony w swojej niezależności jest do bólu pryncypialna, często ku utrapieniu osób, z którymi jest związana, a także - jak sądzę - wielu czytelniczek.

Ma trzydzieści pięć lat i na przyjęciu weselnym wymienia gorący pocałunek z panem młodym, co nie uchodzi uwadze jego świeżo poślubionej małżonki. Wszyscy troje są pracownikami tej samej londyńskiej agencji reklamowej. Całe odium za nieszczęsny incydent spada na Edie, mimo że to nie ona zainicjowała pocałunek lecz ów żonkoś, o którym sądziła że jest fajnym kumplem i w którym, owszem, trochę się podkochiwała. W każdym razie niejako za karę zostaje zesłana do rodzinnego Nottingham, gdzie swój najnowszy film kręci znany gwiazdor Elliot Owen, a ona ma zostać ghostwriterem jego autobiografii.

Stopniowemu poznawaniu Elliota przez Edie towarzyszy kilka ciekawych kontekstowych wątków związanych z historią rodzinną obojga, społeczno-kulturową specyfiką północnej Anglii oraz przede wszystkim z blaskami i cieniami funkcjonowania na świeczniku i mało chlubną rolą mediów w tej materii.

Kolejny raz jestem pod wrażeniem dojrzałości warsztatu McFarlane, a tym razem także dobrej roboty tłumaczki, Anny Sawisz, która zadała sobie trud, aby dygresyjny język brytyjskiej autorki objaśnić poprzez przypisy

Bohaterki Mhairi McFarlane należą do głównych atutów jej książek, a Edie Thompson nie jest pod tym względem wyjątkiem. Co nie znaczy, że wśród rozlicznych mistrzowsko przedstawionych jej cech charakterologicznych nie ma takich które powodują, że chciałoby się rzec: jak ona mi działa na nerwy! Jest inteligentna i dowcipna, a przy tym bywa zbyt ufna, bezradna wobec ludzkiej...

Po pierwsze, książka napisana jest świetnym językiem. Tłumaczenie jest genialne. Jakbym czytała list od elokwetnej i inteligentnej przyjaciółki. Autorka pisze nie tylko o miłości, ale także zmusza do refleksji o przemijaniu, o kłamstwach i niedopowiedzeniach, o tym jak łatwo w dzisiejszych czasach stać się ofiarą hejtu.

Po pierwsze, książka napisana jest świetnym językiem. Tłumaczenie jest genialne. Jakbym czytała list od elokwetnej i inteligentnej przyjaciółki. Autorka pisze nie tylko o miłości, ale także zmusza do refleksji o przemijaniu, o kłamstwach i niedopowiedzeniach, o tym jak łatwo w dzisiejszych czasach stać się ofiarą hejtu.