Mhairi McFarlane

"Nie­któ­re za­rzu­ty pły­ną­ce z ust osoby, którą się do­brze zna, po­tra­fią być jak dźgnię­cie nożem mię­dzy żebra, jak atak za­wo­do­we­go za­bój­cy, który do­kład­nie wie, jak jed­nym spraw­nym ru­chem prze­bić ważny na­rząd – zwłasz­cza wtedy, gdy czło­wiek zdaje sobie spra­wę, że są praw­dzi­we. Inne z kolei spa­da­ją jak grom z ja­sne­go nieba, po­ja­wia­ją się zni­kąd, zu­peł­nie jak fris­bee, które prze­szy­wa po­wie­trze, lecąc pro­sto na nas. To wła­śnie było takie fris­bee".  Roisin i Joe są razem od bardzo dawna. Ona nauczycielka, on scenarzysta, który wreszcie został zauważony. Premiera nowego serialu sprawia, że życie kobiety wywraca się do góry nogami, bowiem mężczyzna użył jej traumatycznej przeszłości, nie prosząc o pozwolenie. Dla Roisin to granica, której przekroczenie sprawia, że postanawia zakończyć ich związek. Czy postąpiła słusznie? Intuicja podpowiada jej, że tak, ale czy tak łatwo spisać kogoś na straty, znając go od dekady? Co jeśli Joe będzie chciał wszystko naprawić? Historia jest niesamowicie złożona. Daje nam wgląd na kilka sytuacji sercowych jak: rozpadający się związek, nieodwzajemniona miłość, problemy narzeczonych, czy brak stałego partnera. Wszystkie te osoby należą do Klubu Briana, czyli paczki znajomych, która trzymała się ze sobą od początków swojej dorosłości. Zawsze uważałam, że posiadanie długoletniego przyjaciela to nie lada wyczyn. Może nawet większy niż bycie w związku. Ze swoim partnerem tak czy owak widujesz się regularnie, ale kiedy dochodzą obowiązki i proza zwyczajnego życia, okazuje się, że dla przyjaciela musisz wygospodarować swój wolny czas. Nie każdego na to stać.  Joe, to człowiek, którego nie polubiłabym w realnym życiu. Jest granica pomiędzy sarkazmem, a zwyczajnym chamstwem – i właśnie on jej nie wyczuwał. Przez wiele stron nie mogłam go znieść. Strasznie podnosił mi ciśnienie i miałam wrażenie, że wcale nie kochał Roisin. Postępował bardzo samolubnie, a to co powiedział jej w kłótni, było po prostu podłe. Nie uważam, że Roisin była idealną bohaterką. Myślę, że za dużo analizowała. Co mnie najbardziej zdziwiło, to to, że po obejrzeniu serialu Joego, naszło ją mnóstwo wątpliwości. Wiedziała to, że mijają się i ich związek umierał powolną śmiercią. Jednak kiedy zaczęła porównywać fabułę serialu do wydarzeń, które miały miejsce w realu, tak łatwo zasiało się w niej ziarno niepewności, czy aby nie była zdradzana przez swojego partnera. Akurat to wydaje mi się być kwestią zaufania, a wychodziło na to, że ona w ogóle go nie miała. Z początku, kiedy główna bohaterka zaczęła „prowadzić śledztwo”, co do poczynań ex partnera, miałam mieszane uczucia. Po tym jak zerwali, faktycznie była potrzebna jej ta wiedza, czy zdradzał, czy nie? Ta upartość z jej strony niekiedy przejawiała się cechami obsesji na tym punkcie. A może po prostu chodziło o to, że mogła odejść bez większych wyrzutów? W końcu byli ze sobą dziesięć lat. To szmat czasu, zwłaszcza, że z początku bardzo liczyło się wzajemne wsparcie. Na szczęście Roisin miała również pozytywne cechy charakteru i z każdą stroną rozumiałam ją coraz bardziej. Prawdę mówiąc była to trochę taka podróż, gdzie odkrywa się nowe fakty i zmienia się postrzeganie osoby zmienia się.  Mamy mnóstwo barwnych i różnorodnych postaci, które bardzo kontrastują ze sobą. Okładka wskazuje na słodką historię, ale wcale taka nie jest. Bohaterka musi odnaleźć się w nowej sytuacji i poukładać sobie pewne rzeczy w głowie. Włącznie, ze sprawami rodzinnymi, a jak wiemy, tu sytuacja może być skomplikowana. Na szczęście ma oddanych przyjaciół, w takich sytuacjach ich pomoc wydaje się być bezcenna. A kiedy na horyzoncie pojawia się nowe, niespodziewane uczucie, sprawy mogą się jeszcze bardziej skomplikować. Przez początek średnio mogłam przebrnąć, za sprawą dużej ilości bohaterów i ich różnorodności. Nie spodziewałam się, że będą oni tak istotni dla fabuły. Później było tylko lepiej. Nie jest to sztampowa historia. Daje trochę do myślenia, zwłaszcza na temat związków, zaufania do drugiej osoby, czy zwyczajnej szczerości.