Nie potrafię pisać recenzji, więc nie zamierzam się zbytnio rozpisywać. Po przeczytaniu tej części żałuję, że po nią sięgnęłam. Nie dlatego że jest to zła książka, bo tak naprawdę jest całkiem dobra. Jestem zła, bo oczekiwałam od niej o wiele więcej i zawiodłam się. Mam wrażenie, że została napisana od niechcenia, byleby tylko czytelnicy dostali odpowiedź na swoje pytanie: „Co się stało z Lou?”. Brakuje mi tego cierpienia, bólu, gorzkiego smaku, żalu oraz wszystkich tych emocji, które towarzyszą osobom po utracie osoby bliskiej ich sercu. Nie przeczę, że tego wszystkiego tutaj nie ma. Jest, ale za mało. Wszystko zostało spłycone, bardzo naciągnięte i dopiero po przeczytaniu ponad połowy powieści zaczęłam czuć, że może jednak odrobinę zmienię zdanie. Podoba mi się wprowadzeniu postaci Lily, która stała się słońcem pośród szarości tej książki. Równie bardzo podoba mi się postać Sama, a także rozwinięcie wątku mamy Lou. Najbardziej jednak zależało mi na Lou, a mam wrażenie, że pomimo jej pierwszoplanowości stoi gdzieś z tyłu.

Zamierzam kiedyś powrócić do tej książki, zamierzam dać jej szansę. Być może nie potrafię jej dobrze ocenić poprzez wysokość poprzeczki, jaką postawiła „Zanim się pojawiłeś”. Czas pokaże.

Nie potrafię pisać recenzji, więc nie zamierzam się zbytnio rozpisywać. Po przeczytaniu tej części żałuję, że po nią sięgnęłam. Nie dlatego że jest to zła książka, bo tak naprawdę jest całkiem dobra. Jestem zła, bo oczekiwałam od niej o wiele więcej i zawiodłam się. Mam wrażenie, że została napisana od niechcenia, byleby tylko czytelnicy dostali odpowiedź na swoje pytanie:...