Nie wiedziałam, czego się spodziewać po tej książce, nie byłam pewna, w jakim kierunku pójdzie autorka: Czy stworzy radosną opowieść, jak Lou żyje pełnią życia czy może pokaże coś całkiem odwrotnego? Chyba spodziewałam się pierwszej wersji, bo żałoba Lou i jej egzystencja mnie zaskoczyły. Dlatego z początku dość dziwnie czytało mi się tę pozycję, ale jak już się do tego przyzwyczaiłam, szybko mnie wciągnęła. Chociaż nadal nie wiem czy stworzenie Lily było właściwym posunięciem, mimo to polubiłam tę bohaterkę i kibicowałam jej do samego końca. Chociaż „Kiedy odszedłeś” nie dorównuje pierwszej części, czyta się ją z przyjemnością i wciągnęła mnie tak bardzo, że spędziłam z nią połowę nocy, dopóki nie skończyłam czytać. Pojawiło się w niej kilka ciekawych zwrotów akcji, czytelnik już w pewnym momencie przeczuwa, jak się skończy, więc samo zakończenie mnie nie zaskoczyło, ale rozczarowało. Skończyłam z uczuciem: ale jak to? Już koniec? A co z dalszymi losami Lou, Lily i innych bohaterów? Na szczęście, Jojo Moyes odpowiedziała mi na Twitterze, że pracuje nad trzecią częścią. Trochę cierpliwości i za jakiś czas na pewno przeczytam dalsze losy Lou, nie mogę się doczekać :)

Nie wiedziałam, czego się spodziewać po tej książce, nie byłam pewna, w jakim kierunku pójdzie autorka: Czy stworzy radosną opowieść, jak Lou żyje pełnią życia czy może pokaże coś całkiem odwrotnego? Chyba spodziewałam się pierwszej wersji, bo żałoba Lou i jej egzystencja mnie zaskoczyły. Dlatego z początku dość dziwnie czytało mi się tę pozycję, ale jak już się do tego...