W przypadku niemieckich autorów kryminałów nie spodziewam się, że mnie szczególnie oczarują ciekawym sposobem narracji, wbiją w podłogę rozpisując zagadkę kryminalną, ale na pewno są ci gorsi, do których nigdy nie wracam, jak i ci, w których znajduję motyw by sięgnąć po kolejną pozycję.
"Nielubiana" to dobry kryminał, gdzie sekcja 11 pod dowództwem Oliviera von Bodensteina prowadzi klarowne śledztwo. Systematyczne poszukiwania mordercy wyróżniają tu postać dowodzącego i jednej z nowo przydzielonej do tej sekcji, Pii Kirchhoff. Dla niej to powrót do policji po siedmiu latach przerwy, dla niego to możliwość poznania pomocnej i ściśle z nim współpracującej policjantki. Tworzy się duet, o którym dowiadujemy się najwięcej. Narracja uzasadnia, w sposób nienachalny, pewne fakty z ich życia. Jednak ekspozycja tych dwoje jest tak silna, że reszta załogi tonie w odmętach pracy typowo papierkowej i są jak szablony dostarczające wyniki z sekcji, sprawdzający poszlaki w sprawie samochodu czy poszukiwania wszelkich rys na podejrzanych. Tylko tak naprawdę to mogłoby ich nie być, bo obok wiodącej policyjnej dwójki jedynie świadkowie i podejrzani przewijają się w trakcie śledztwa rysowani grubą kreską. Właściwie, jeśli chodzi o samo śledztwo, to nie jest ono prowadzone w typowy sposób. Nie ma rozplanowania, narad, zebrań podczas, których następują konsultacje grupy, a najczęściej zdarzeniem wywołującym reakcje są telefony jakie odbiera Bodenstein od różnych osób.
Fabuła jest spójna. Analiza motywów, tworzenie teorii, doszukiwanie się ogniw wiążących i wszelkie spekulacje, które mogą doprowadzić od świadka do podejrzanego. Bo z pewnością, tym który pozbawił życia Isobel Kersther jest jednym z mieszkańców Hofheim.
Całość spaja wiążący motyw koni, gdzie stadnina i lecznica weterynaryjna są naczelnymi miejscami akcji. To ciekawie rozegrany motyw tematyczny, podany bez nadmiernej fachowej terminologii. Nie jest tez jedynym wyznacznikiem w śledztwie, które biorąc początek od ogólnie nielubianej denatki dosięga spraw o rozmiarze wychodzącym poza granice kraju. Nie jest to szczególnie zaprezentowane w "Nielubianej", a jedynie jako opis tego co śledczy znaleźli o zorganizowanej grupie, jednak podbudowuje całą fabułę i daje silniejsze tło dla wypadku Isobel.
Dobry materiał na filmowy scenariusz, bo tak od pewnego momentu zaczęłam czytać te książkę. Co zazwyczaj w moim postrzeganiu lektury wypada na minus i dlatego to spotkanie z bohaterami serii oceniam na takim, a nie wyższym poziomie.

W przypadku niemieckich autorów kryminałów nie spodziewam się, że mnie szczególnie oczarują ciekawym sposobem narracji, wbiją w podłogę rozpisując zagadkę kryminalną, ale na pewno są ci gorsi, do których nigdy nie wracam, jak i ci, w których znajduję motyw by sięgnąć po kolejną pozycję.
"Nielubiana" to dobry kryminał, gdzie sekcja 11 pod dowództwem Oliviera von Bodensteina...