Drogie dziewczynki! Nie wiem, co każe Wam pisać peany na temat tej ramoty. Może dostajecie za to oceny od znajomego Pana? Ta trylogia jest zupełnie pozbawiona sensu w fabule, absurd jest ponad zenitem! Ja rozumiem, że tzw. "powieść sensacyjna" ma być sensacyjna, ale w tym przypadku nonsens jest około Marsa. Pominę już fakt, że pan dochtor UJ nie rozróżnia habitu od ornatu [ w Krakowie! ], uważa, że policjanci noszą pistolety za paskiem spodni, że w Wydziale Kryminalnym KW w Krakowie pracuje 5 osób...Panie dochtorze, pan pokarmi łabędzie...Tak będzie lepiej.

Drogie dziewczynki! Nie wiem, co każe Wam pisać peany na temat tej ramoty. Może dostajecie za to oceny od znajomego Pana? Ta trylogia jest zupełnie pozbawiona sensu w fabule, absurd jest ponad zenitem! Ja rozumiem, że tzw. "powieść sensacyjna" ma być sensacyjna, ale w tym przypadku nonsens jest około Marsa. Pominę już fakt, że pan dochtor UJ nie rozróżnia habitu od ornatu [...

Ostatnia część z cyklu, po poprzedniej części, która mi się całkiem podobała, podniosłam poprzeczkę wobec tej i finalnie się zawiodłam. Wszystkie tę błędy, które kłuły mnie w oczy w pierwszej części finalnie tutaj wróciły, Krzycki zaczął być niewiarygodnie irytujący, fabuła wręcz nużąca i cały klimat jaki miał do zaoferowania Kraków zwyczajnie nie miał miejsca w tej powieści, skończyłam ją czytać tylko ze względu na drugiego komisarza. Finalnie z całej trylogii, druga była najlepsza.

Ostatnia część z cyklu, po poprzedniej części, która mi się całkiem podobała, podniosłam poprzeczkę wobec tej i finalnie się zawiodłam. Wszystkie tę błędy, które kłuły mnie w oczy w pierwszej części finalnie tutaj wróciły, Krzycki zaczął być niewiarygodnie irytujący, fabuła wręcz nużąca i cały klimat jaki miał do zaoferowania Kraków zwyczajnie nie miał miejsca w tej...

Pewnie nigdy nie sięgnęłabym po tą trylogię, gdybym w opisie nie przeczytała, że akcja dzieje się w moim rodzinnym mieście. Jestem pod bardzo dużym wrażeniem lekkości pióra autora, jego zdolności do tworzenia dowcipnych dialogów i umiejętności stworzenia postaci, które w trakcie czytania stają się nam bliskie. Sięgam od razu po "Trylogię pomorską", z duetem Bałyś-Krzycki.

Pewnie nigdy nie sięgnęłabym po tą trylogię, gdybym w opisie nie przeczytała, że akcja dzieje się w moim rodzinnym mieście. Jestem pod bardzo dużym wrażeniem lekkości pióra autora, jego zdolności do tworzenia dowcipnych dialogów i umiejętności stworzenia postaci, które w trakcie czytania stają się nam bliskie. Sięgam od razu po "Trylogię pomorską", z duetem...

Najlepsza część Trylogii Grobiańskiej! Krzycki nie ma sobie równych! ❤️

Najlepsza część Trylogii Grobiańskiej! Krzycki nie ma sobie równych! ❤️

Trzecia część trylogii grobiańskiej (sama nazwa serii już lekko elektryzuje) jest czasem trudna w odbiorze, ale tylko z uwagi na to, jakiego tematu dotyka: pedofili i przemilczeń w Kościele katolickim.
Przepychanki słowne komisarza Krzyckiego i aspiranta Bałysia na zmianę z dialogami Krzycki - ks. Adam umożliwiają złapanie oddechu. Jednak to tylko po to, by móc wejść w temat głębiej, jeśli się chce.
Zrodziła się taka lekko magiczna seria, pełna zaproszeń, inspiracji do tego, by sięgać po książki z dziedzin przeróżnych: historii, przyrody, mitologii słowiańskiej, kryminalistyki etc.
Za wielki plus uważam domknięcie tutaj otwartych w pierwszym tomie różnych wątków, zaznaczenie, że bohaterami trylogii są nie tylko dwaj policjanci, nie tylko sprawy morderstw. Co jeszcze łączy? sprawdźcie sami. Warto to prześledzić.

Trzecia część trylogii grobiańskiej (sama nazwa serii już lekko elektryzuje) jest czasem trudna w odbiorze, ale tylko z uwagi na to, jakiego tematu dotyka: pedofili i przemilczeń w Kościele katolickim.
Przepychanki słowne komisarza Krzyckiego i aspiranta Bałysia na zmianę z dialogami Krzycki - ks. Adam umożliwiają złapanie oddechu. Jednak to tylko po to, by móc wejść w...

Gdy powiedziało się A i B trzeba powiedzieć C.
Polecam całą trylogię. Dostarcza czytelnikowi dużych emocji i naprawdę nie można się nudzić.
Po pierwsze klimat, po drugie miejsca akcji a po trzecie ciekawe dialogi między postaciami.
Zakończenie bardzo wzruszające - ostatnia scena.
Dla mnie trochę nieprawdopodobna psychologicznie była postać Doroty, ale może to tylko moje wrażenie. Z resztą tutaj Pan Zajas nie ma wielkiej wiary w ludzi. Jak się nie ma co się lubi....
Dość nieprawdopodobny i naciągany wątek rodzinny Andrzeja.
Sam temat pedofili stawiał mi przed oczami sceny z filmu "Kler". Bardzo dobrze ,że autor pokazał też postawę księży piętnujących tą zbrodnię oraz to jak strasznego cierpienia doświadczają ofiary.

Gdy powiedziało się A i B trzeba powiedzieć C.
Polecam całą trylogię. Dostarcza czytelnikowi dużych emocji i naprawdę nie można się nudzić.
Po pierwsze klimat, po drugie miejsca akcji a po trzecie ciekawe dialogi między postaciami.
Zakończenie bardzo wzruszające - ostatnia scena.
Dla mnie trochę nieprawdopodobna psychologicznie była postać Doroty, ale może to tylko moje...

Świetnie się czyta.

Świetnie się czyta.

Świetna część, jestem zachwycona i zadaje sobie pytanie dlaczego Polscy autorzy kryminałów tak bardzo nie są doceniani?
Wszystko toczy się w moim ulubionym mieście Krakowie( choć wiem ze to fikcja) uwielbiam wyobrażac sobie dane uliczki z sytuacjami.
Jest wspominek o moim rodzinnym mieście Sandomierzu co uderzyło mnie mocno sentymentalnie. Duet Andrzej i Adam zdecydowanie jest moim faworytem. Wiele wątków jest wplecionych bo miłosne rządze, odkrycie jaką moc maja więzi rodzinne oraz psychologiczne obrazy ludzi. Polecam!

Świetna część, jestem zachwycona i zadaje sobie pytanie dlaczego Polscy autorzy kryminałów tak bardzo nie są doceniani?
Wszystko toczy się w moim ulubionym mieście Krakowie( choć wiem ze to fikcja) uwielbiam wyobrażac sobie dane uliczki z sytuacjami.
Jest wspominek o moim rodzinnym mieście Sandomierzu co uderzyło mnie mocno sentymentalnie. Duet Andrzej i Adam zdecydowanie...

Po dość przeciętnej pierwszej i bardzo dobrej drugiej części trylogii grobiańskiej przyszedł czas na doskonałą część trzecią. Według mnie książka spełnia wszystkie kryteria świetnego kryminału, który wciąga od pierwszej strony. Bohaterowie są sympatryczni, żywi i nie pozbawieni charakteru. Nie są to - co najważniejsze - takie sztampowe postacie powielające schematy z wielu innych książek. Akcja jest wartka, mamy dużo sensacji, a tak gdzie zaczyna ich być aż nadto... włącza się specyficzny humor, który każe czytelnikowi traktować kolejne niesamowitości trochę z przymrużeniem oka. Opisy są dokładne, wnikliwe, całość sprawia wrażenie wyjątkowo dopracowanej. Język jest perfekcyjny, dzięki temu czytanie wręcz płynie. Styl autora, który odpowiadał mi i przy wcześniejszych częściach teraz wydaje się jeszcze lepszy. Jednym słowem - tu nie ma się do czego przyczepić.

Po dość przeciętnej pierwszej i bardzo dobrej drugiej części trylogii grobiańskiej przyszedł czas na doskonałą część trzecią. Według mnie książka spełnia wszystkie kryteria świetnego kryminału, który wciąga od pierwszej strony. Bohaterowie są sympatryczni, żywi i nie pozbawieni charakteru. Nie są to - co najważniejsze - takie sztampowe postacie powielające schematy z wielu...

Kawał dobrej, bardzo dobrej powieści kryminalnej. Autor, Pan profesor od literatury, uważa, że książka powinna być przede wszystkim do czytania (czy jakoś tak...). Ta książka jest po to, żeby pochłonąć czytelnika. Najlepsza część trylogii grobiańskiej. Bardzo polecam.

Kawał dobrej, bardzo dobrej powieści kryminalnej. Autor, Pan profesor od literatury, uważa, że książka powinna być przede wszystkim do czytania (czy jakoś tak...). Ta książka jest po to, żeby pochłonąć czytelnika. Najlepsza część trylogii grobiańskiej. Bardzo polecam.